Alle inzendingen over bemind

Die het geluk weet te vinden Die door de schijn de waarheid ziet Die het allermooiste beminde Die spoort niet, niet? Wie liefde wegzet als ongepast Volgens burgerregels van fatsoen Is zichzelf helaas tot last En mist mijn liefdevolle zoen.…

deelgenoot van een gemeenschap over de tong gaan het trotseren van een burgerservicenummer ooit aangeroepen benoemd en bemind ingeschreven in het register der bekenden ondeelbaar, ingebeiteld doorleefd overwoekerd maar leesbaar naamloos is erger dan dood…

deelgenoot van een gemeenschap over de tong gaan het trotseren van een burgerservicenummer ooit aangeroepen benoemd en bemind ingeschreven in het register der bekenden ondeelbaar, ingebeiteld doorleefd overwoekerd maar leesbaar naamloos is erger dan dood…

ik heb bemind in armoede van hebben en groeipijnen van zijn liep vaak verloren in de doolhof die het leven als verleden tijd in gedachten achterliet in ouder worden kwam eindelijk de rust wat ik heb en wie ik ben vloeien naar een nieuwe morgen als een bron die naar de monding vliedt…

een vrolijk, dartel kind uit lint door iedereen als 't zonneke bemind, werd op weg naar school overreden is in coma drie dagen nadien in middelheim overleden. ik hoop dat de familie lijfelijke troost ondervindt…

als je maar weet dat ik je altijd heb bemind. ik moet nu door met mijn leven samen met mijn kleine meid. als jij nu maar weet... je gevoel kan je bij mij niet meer kwijt.…

Gor deinen beminde strelen langzaam weg op de oneindige klanken van een luit hoog van een parterretrap Zingend en dansend spinnen spinnen zij rond elkander Velours sluit klappende vergezichten uit van succes…

Sommige dichters zijn mij te houten Klaasachtig, ze beantwoorden geen vraag Of ze laten de vragen vervagen Op advies van hun beminde vrouwen Zeg nou toch eens fijn, o lieve Katrijn Dat die pijp van mij jouw schoorsteen mag zijn…

het mooiste meisje van de klas veegt triest de tranen uit haar ogen wat was u aardig en bevlogen dag meester met de vlinderdas het valt haar zwaar, het lieve kind ze had hem heimelijk bemind (Een laatste snelsonnet voor Driek van Wissen)…

Zij beminde De reis trok zijn sporen Zij schoor mij weer glad d' Amuse Gevolgd door soep en hoofd en dessert viel goed Tijd leerde ons dat liefde voor elkaar levens dan juist schoort…

kleine plukjes gedachtegoed in blauw markant omgeven door veraf tussen aankomst en vertrek ergens, boven de zenith als een opwaartse horizon een sneeuwbleek strand door palmenschaduw bemind alles zonder woorden en geen mens te zien…

in schuldig landschap onder de olijfbomen de kogelhulzen wat je me naliet waren wortels en vleugels een prachtig cadeau doorwaakte nachten hij luistert naar de stilte zijn knoken kraken de god van liefde woont in hen die beminnen niet in beminden (Plato)…

Met elke strofe vangt aan een prelude In 't vingertoppenstrelen der beminden Die ook spiritueel elkaar lief vinden Ononderbroken spelend hun etude Hun woordeloze vrije minnekozen Wil 't liefste doorgaan tot in 't eindeloze...…

Verliefdheid heb ik nooit bemind de liefde des te meer verliefdheid maakt je ziende blind de liefde niet zozeer Gedachten verlaten hun rechte lijn gevoel komt als vlinder aangevlogen alles lijkt zo mooi te zijn niets meer zorgvuldig afgewogen Het duurt een week, een maand of jaar maar nooit je hele leven dan zie je wie ze is zomaar kun…

Oud hart, dat niet bemind en heeft dan als een bedelaar, die géeft om eigen armoê te vergeten; hoe hebt gij, strammer te elke dag, maar vromer aan uw glimme-lach, uw trage levens-straat gesleten!…

Minnen is beter dan bemind te worden, Oneindiger en eeuwger als de grote Hemelen die de duistere besloten Tuin dezer aarde in hunnen luister gorden - Als ooit mijn hart tegen uw gulden orden Opstond en kreet zich uw enig verstoten Kind onder al zijn zalige genoten, Liefde, vergeef, als ooit mijn lippen morden...…

Nooit teldet gij de vlokken, Die stuiven voor de wind - En zoudt ge dan kunnen weten, Hoezeer ik u heb bemind?…

Als wazigheid je niet meer zint was dan het grove zout uit de mist strooi kwistig met regentranen en jank als een vroegtijdig verlaten kind laat de ogen verfrist weer open gaan en denk: ik word straks weer bemind…

zonnemorgen zonder zorgen sans souci oui oui oui zon der zorgen opgeborgen opgegeten in bloemenregen ha ha ha alles is mooi alles in lentetooi blij als een kind, door allen bemind o wat fijn in het hier en nu te zijn…

willoos mooie dageraad zuchtende dag begint licht uw licht verraad bemind en onbemind hoe moede zo uw benen welk nopen los van mij nederliggen laten wenen nacht laat rusten zij opzij…

geboortetranen diep bemind de eerst kreten waar leven begint even verloren dat veilig gevoel maanden geborgen liefde gevoeld zoekt naar dromen in zachte ogen zijn eerst traan verdwijnt in een lach…

Tegen elkaar gevleid, teder bemind. Kortstondig maar mooi, de herfst vandaag. Koud voor mij, maar de kleuren zie ik graag.…

niet meer zegbaar dan in woordeloos gebaren of zwaaien naar het heengaan van de barre westenwind misschien heb je het in de gaten is het een gevoel diep in jezelf voel je het tastbaar in de kieren maar het is een heengaan dat niet meer terugkeert als een volwassen kind het is een heengaan zonder een weerzien een stilte in de nacht bemind…

Als het hart alleen nog klopt En de rest al niet meer voelbaar is Een dode geest in het bijna Dode lichaam woont Dan is de eenzaamheid Huizenhoog zichtbaar In de mens die zichzelf Reeds verloren heeft Net als veel van zijn beminden En niet meer weet hoe Hij het leven, en zichzelf, Terug moet vinden…

ik til zijdezachte haren lieflijk uit jouw gezicht glimlachend zitten te genieten van jou hier in 't ochtendlicht worden we samen bemind door warme zonnestralen teder pak jij mijn hand om gezamenlijk te gaan dwalen…

Even flakkert de emotie op zoals toen hij zich bemind voelde en niet zomaar een nummer op de lijst van de straatnamen dan ziet hij weer die schittering in de ogen van zijn huisgenoot altijd op weg naar zonneschijn maar met zijn onderbuik in de goot hopeloos op zoek naar een ander niemand die ik mag zijn.…

Meer dan dertig jaar geleden trof ik jou in Ouddorp aan Zee je liefdevolle glimlach was als de zegen van een toverfee heden herinner ik mij jou als een ware beminde ook al gingen we nooit bloot maar in bikini en zwemslip verder niet die tongzoen op het strand ben ik nooit vergeten terwijl je zei dat je verloofde in een Arabisch land…

(Vrouw door man bemind)…

Liefde een keer te beleven Als een gevoel dat alles omringt Liefde een keer voelen Als jij bij me binnendringt Liefde als een broze bloem Die zich opent in het licht Liefde als een lieve lach Op een oud rimpelig gezicht Dat is waar ik van droom Gewoon worden bemind…

Mijn leven gekregen om trots op te zijn zoals de eb en de vloed veel vreugde en pijn geboorte en sterven liggen kort bij elkaar de drempel wordt lager dat gebeurt jaar na jaar Al ben ik nu ouder ik blijf steeds een kind door het leven gegeven en altijd bemind…