Alle inzendingen over bevrijding OR wervelwind OR woestenij

Witte muren dragen sporen van raak etterend in verdampte jaren onderhuids als dat al kan klinken klanken als roepende wanhoop in die éne woestijn waar zand allang geen vijand meer is geschoten in gevangen lucht vlucht het alfabet langs kindergeesten overleven is de eerste letter van de schrift kom maar kom van links of rechts…

En zo ben je getuige van een wereld die zichzelf terugtrekt. De rafelranden van de stad heb je achter je gelaten. Oog in oog sta je nu met een onmetelijk uitzicht. Er gebeurt hier niks. Slechts bedoeïenen weten het, hoe je hier in leven blijft. Veel stilzitten, thee drinken, en niks doen. In het Oosten zouden ze taoïsten heten. Eerst was er niemand…

Orkaan in mijn hoofd, Omkoepeld door wervelwinden, Wervelwind in orkaan... Licht schijnt door... Twee sterke handen brengen me naar veilige oorden, en geven me een klap tegen het hoofd om me te doen beseffen dat ik gelukkig ben en niet steeds meer te willen... Nu ben ik gevonden...…

Je strooit stilte voor mijn voeten door duistere gedachtengangen slechts jouw licht schaduwt mij dat ene sprankje hoop vervliegt vuur en vlam zomaar gedoofd door het gitzwarte bestempeld hier tastende in het luchtledige mij wentelende om jouw as verwaai jij, mijn wervelwind…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

zand woestijn een bodem van een dode zee met resten van wat schelpenzand het wit gebeente en duinenlijnen die verdwijnen in de spiegeling van mijn eigen fata-morgana trillende luchten zuchten gelaten maar mijn blik reikt alsmaar verder dan het weerkaatsen van mijn droge stem die geen echo meer vinden kan…

robijnrode avond ondergaande zon werpt bloedgloed op de zandvlakte droog stof waait op dwarrelt doelloos over dorre bloemen leven lijkt verdampt dit doodse landschap is niet veel meer dan een roodbruine schets op vergeeld papier ogen turen in de verte de weg naar nergens eindigt in die vage lijn trillend aan de einder een klok…

(verhaspeling van ” Waar zoude ik met mijn liefde henen” van Karel van de Woestijne) waar moet ik met mijn liefde henen, nu ik u niet minnen kan? ik zie de regen wenen bij het zinken van de zon. op straat de vlagen kermen alsof er iets nog reden had. wat doe ik met die huiver die als lust uw lichaam had? o kon ik nog mijn ogen op uw…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

reuzen van bomen ontworteld en gesneuveld op het veld van eer…

Wervelwind in mijn hoofd Echo van het verleden Van zoveel moois beroofd Terug in de tijd gegleden Donkere wolken vullen mijn ziel Regenbuien veranderen in stromen Langs mijn kin zout als de zee Verdronken in vervlogen dromen…

ik draai als een kring om je heen ik laat je niet meer ontsnappen ik ben je noordpool je oosten ik ben je zuidpool en je west ik ben een wervelwind 'k heb alleen geen kompas die mij laat ontsnappen naar een nieuw veilig warm nest zonder depressies, hoge druk of kou ik hunker naar windstiltes waar ik ben in de wolken waar ik ben in…

Oh schone deerne, krenk mij niet in het oog van de tornado versterft mijn kloeke levenslied tot een angstaanjagend credo waar harten hebben lief gehad zullen najaarsstormen razen en al wat jij in mij aanbad zal tot halve haat verdwazen verstuif niet in de wervelwind die de waarheid wil verdraaien maar blijf het liefste mensenkind dat…

In de orkaan, in een wervelwind, ontstond een kind dat liever voor gevaar ging staan dan veilig te bestaan; en heilig was, met natuur één, onbewust met intuïtie met dichten geen remming kende en het hart van vlees, niet van steen..., werd door poëzie elke vreemde een bekende.…

foerageren gekakel, afgunst noch gebakkelei de mannenwereld kan bevrijd floreren al doet de klok naargeestig zijn karwei nog even en ze zullen wederkeren dan is de lieve vrede weer voorbij…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

zuil van bladeren maakt een rondedans op straat: mini-wervelwind…

van leven of op de steppes van de tijd had ik ooit wat moeten geven en had me op die manier bevrijd in plaats daarvan knagen de tanden van wat ooit mijn raadsman was en ben ik nu bang snel te verzanden in zand der woestijn of prairiegras…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

die vredevogels loerend bij de haringkar azend op afval bij nadering schieten ze in een wervelwind omhoog…

Wanneer zelfs leugens waarachtig zijn, rent ze zichzelf verloren in een woestenij van woeste wij.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Ingehouden woede buiten zinnen opstandig van binnen Wervelwind krachtig verwoestend en stekeblind…

groen De eeuwige woede die verwoestend brand De vraag verzwijgend, wat te doen De leegte gevuld met de warmte van een zoen Het water sijpelt schaars over de rand Het leven schiet voorbij terwijl het water land De verlichting, de uitstraling van het regen seizoen Het leven lacht achter de wolken Zorgen als een zonnestraal Niets wil nog de woestenij…