Woestenij
robijnrode avond
ondergaande zon
werpt bloedgloed
op de zandvlakte
droog stof waait op
dwarrelt doelloos
over dorre bloemen
leven lijkt verdampt
dit doodse landschap
is niet veel meer dan
een roodbruine schets
op vergeeld papier
ogen turen in de verte
de weg naar nergens
eindigt in die vage lijn
trillend aan de einder
een klok klinkt luid
galmt over de vlakte
losse flodders volgen
Ennio is hier ergens...
Geplaatst in de categorie: film