Alle inzendingen over bewogen

Zij naderde mijn koets; wat hart was niet bewogen Geworden, door zo schone en goddelijk een zwier?…

Voorbij de andere tijd toont gepaste plaatsen vertelt over de cirkel in ’t hemelrond, individuele liefde, sterren bewogen om verder te gaan zonder grenzen. Waar niemand om een ander geeft niemand het ruizen hoort en weet van de afgelegene rurale gebieden die naar de top geklommen zijn.…

Natuur spilt geen gaven bewogen ogen mag je lezen het mogen open vensters met schone ruiten wezen. Toelichting: uit de serie : Het is zo stil vandaag, verlangend je te troosten © 8-11-2000…

Maar al is die mooie droom voor even vervlogen, Het heeft mij tot een nieuw besef bewogen. Volg al je mooie, nieuwe of vergeten dromen Om tot een heel mooi en fantasierijk leven te komen.…

De bruggen over de rivier bespannen met haar smalle bogen het bleke water, waarin hier en daar iets donkers wordt bewogen. De vrouwen komen af en aan, die in de kruiken water halen, en met een doek gesluierd gaan als in de Bijbelse verhalen.…

Luisterend, met donker zachte ogen, Staan wie dichters heten aan die vliet: Dromend over menig beeld gebogen, Zingen zij, als 't ruisend riet bewogen... Zingen zij uw vliedend levenslied:…

vleugels had Als poes bleek ik opeens een draak Ik die vaak hoge ogen gooi Koos stomverbaasd het hazenpad POESKIE (2) Als eerste prooi ving ik een kleine muis Mijn baasje scheen het niet op prijs te stellen Ik hoorde klanken uit zijn keel opwellen Waardoor ik dacht oh jee dit is niet pluis Daarop bood ik een beest vol veren aan Dat nog bewoog…

En tel op één hand vijf wat hen bewoog het land, waarin zij leefden en de vruchten aten, te verlaten. Stroomopwaarts in de heuvels, is herhaald gezegd en volg de wegen op- en langs de dijken, met huizen en de erven diep verscholen in het groen, ik word gezien als pelgrim die op voetreis is en ga voorbij aan rijen bomen.…

er was ooit eens een olifant die last kreeg van een felle jeuk hij lag net aan de waterkant en vond dit nou bepaald niet leuk de jeuk zat aan zijn rechterzij en hoe hij zich ook bewoog hij kon er met zijn slurf niet bij want het zat net iets te hoog een mug die hem daar bezig zag bood heel galant haar hulp aan de olifant schoot in de lach…

Ik herkende hem onmiddellijk maar speelde daar niet op in wel op onze mooie honden wat zijn ze lief, wat zijn ze braaf Arjan Ederveen, onovertrefbaar een man om te omarmen een man om te beminnen geestelijk, ik bedoel niet vleeselijk Want als hij iets of wat heeft laten zien aan Nederland is het, het theatrale daarin zijn intrinsieke bewogenheid…

het woord sorry te horen, sorry, sorry, sorry mijn jurken waren eleganter, mijn laarzen oogden slanker, het gedicht waar ik die nacht aan begonnen was lag afgemaakt op de glazen tafel naast het bed en in een mij onbekend handschrift waren de woorden gevonden voor de naamloze leegte waarin ik nooit durfde blijven, waaromheen ik grappend had bewogen…

Voordat ‘k hier kwam, kon ik je niet goed plaatsen maar nu ‘k er jaren woon, moest ik me wel onthaasten: ik zag jouw duist’re hemels, roze zonnen, zoveel in jou gevlogen, mijn leven flink bewogen, driftig gedraafd op dreven, mijn zoon jou afgegeven.…

Al spreken nu wel anderen over gedachten en hun medeleven, hebben zij na dat gebeuren wellicht ook iets nu blootgegeven, na haar intens, krachtig en bewogen gevend en dienend leven.…

Zoek ik dat kind soms dat zich kon verwonderen over alles dat leefde, groeide, bewoog zoek ik dat kind soms, dat toen ongeschonden speelde en lachte, zichzelf niet bedroog? Maar......ik heb het prentenboek toch nog? Ik hoef het maar te pakken om heel voorzichtig de plaatjes weer te plakken want ik heb ze allemaal nog!…

als verdwaalde eenzame nomaden krachtig zoeken ze naar een behuizing voor de toekomst, om te kunnen leven vol vertrouwen een gezin te stichten ook om hechte vriendschap weg te geven uit dit nieuwe zijn groeit harde vrijheid dansende beweging, hoge golven bruine poelen bruisen op als bronnen van vergeten vreugdevolle dromen onbeperkt bewogen…

Twee moeders zien met vochtige ogen, Twee vaders met een kloppend hart, Door liefde, niet door vrees, bewogen, U na met tranen zonder smart, Waardoor een aangename lach Van stil genoegen spelen mag. Zes weken zal het reisje duren, Waarin het honigmaantje schijnt; O schone dagen, zalige uren, Waarvan de erinring nooit verkwijnt!…

En zacht bewoog Uw zoete strot zich op en neer bij elke slok. Intussen leunde ik schilderachtig op de tronk Eens duizendjaargen eiks en vroeg mij heimlijk, wat Voor smaak wel 't lot had, dat het aan een veldfles schonk, Wat dromend slechts mijn dichtermond genoten had.…

De palmboom op haar hoofd, Bewoog zachtjes heen en weer. En de kleine steentjes onder haar voeten, Deden haar geen zeer. Haar oranje zwembandjes, Waren inmiddels afgegaan. En al moest ze terug naar het huisje, Ze voelde zich heel erg voldaan. “Loop niet langs het randje!”, had haar moeder nog gezegd.…

Alle kussens in het bed mossig nat, bezweet, beweend met beproeving alsmaar rapper danst de fijne kwelling, draaiend kolkend een geheel geconcentreerd vertrekt het cultuurlandschap bewogen want wil stilstaan en niet rennen, bij wat er was.…

Dus snel naar buiten, in de tuin was het heerlijk, het was windstil, de bladeren aan de bomen bewogen nauwelijks. De vogels hadden het ook naar hun zin, ze floten en zongen, het was een lust om naar te luisteren.…

Elke dag eigenheid power schoonheid uitstralen maar ook de eerste tekenen van verval zijn zichtbaar waarbij huid begint te ontgroenen en verliest enige zacht Lichaam neemt grillige vormen aan tegelijk ben ik stille getuige van een bewogen tijd.…

ervaring van wie ik wel is waar de eigenaar ben maar waar ik niet de hand op kon leggen, ontdekten wij gelijktijdig aangemoedigd door honger en dorst het restaurant, een rokerige ruimte waar de afzuiginstallatie de blauwe damp in slierten langs het plafond liet verdwijnen en juist toen we haperend op de deurmat even bleven steken bewogen…

Een schucht're hand bewoog Een toets; de snaar vertrilt.... Reeds welkt de peerlemoeren Tot bleker avondlucht. Zij talmen aan de toog Van 't open venster, waar de donk're olmen lijnen.…

't Was mijn zuiver, teder minnen, Dat tot liefde haar bewoog. Sinds een heilig band ons strengelt, Vliet ons leven als verengeld. Steeds bestrooi' met bloem en blad Reine liefde ons effen pad. Onze taal was vroeg ontloken, Aan de frisse Scheldestrand; Nog wordt zij met klem gesproken In ons dierbaar vaderland.…

Op het terrein van de planten- systematiek, landhuishoudkunde en de medische wetenschap worden de aankomende medici en biologen er geënthousiasmeerd toe bewogen om kennis te nemen van planten en kruiden met een geneeskrachtig natuurlijk vermogen.…

Hoe mooi die menigte hoe in de zon ze wachtten Ik in schaduw in een steegje, in de koelte mensen sprak leuzen las van keuzes Een vrouw liep langs met kind aan hand in d'andere de Nederlandse vlag Dan bewoog de stoet Een juichen, opzwepend Véél rood wit blauw, Veel rode harten, Véél 'k hou van jou Gezonde goede mensen die ergens voor…

Ik kus nog steeds je lieve ogen Die mij zo vaak hebben bewogen Was jouw liefde schijn of was zij echt Wij kwamen altijd bij elkaar terecht. Ik gaf eens mijn gevoelens bloot En of jij daarvan genoot Had ik me toch in jou vergist Of hadden we samen de boot gemist? Herinnering, ben jij er weer?…

een ander land, waar de zon niet wilde schijnen Het was er somber en grijs, want mensen en bloemen konden er niet aarden Het was er verlaten en stil, omdat de vogels er hun stem niet konden vinden Het was een land dat altijd sliep, omdat ik dan mijn dromen kon leven De herfst werd er winter, de dagen werden nachten en ik bleef alleen Niets bewoog…

Ook in de hemel was het stil Omringd door Engelen Luisterde ‘luie’ Rossini naar zijn Petite Messe Solennelle De alt Maria nam het voortouw En de Engelen volgden in koor In het slot Agnus Dei Wat adembenemend werd gezongen Het harmonium was vervangen Door de virtuoze accordeoniste Ellen Zijm Wat ook het publiek in extase bracht Tot zelfs…

Mensen die bewogen zijn met de nood in andermans leven en die zich, als 't nodig is, voor die ander willen geven. Heer, ik geef ze in Uw hand en wilt U ze maar gaan vormen, niet zoals ik het zou willen maar naar Uw Hemelse normen.…