Alle inzendingen over bezweet

Zou mij te voren staan al wat ik heb bezweet In lijden of in vrees; het waar een pak van leed Dat and're schouderen als mijne moesten dragen: Zou ik ook al de vreugd van all' mijn blanke dagen In ene spiegel zien: een sterker oog als 't mijn Moest dat verzamelde gebliksem machtig zijn.…

klonteren aan elkaar tot zuurdesem van woordenbrij inkt is stroperiger dan vloeibaar lichtende wolken trekken voorbij als hemel van een gesluierde maan die mij zwijgend gadeslaat huid van poriën die openstaan is ontvankelijk voor weldaad ieders blik is naar buiten gericht weg van het vergeelde papier de nacht toont z’n glimmend gezicht bezweet…

Lang is het droog gebleven smoor is het heet geweest in deze bezwete nacht maar nu klinkt er geruis buiten de eerste druppels proberen voorzichtig hun weg te vinden alvorens ze verdampen bloot ren ik de tuin in voel de druppels verkoelend prikken op mijn oververhitte lijf de bliksem flitst een helder licht ik voel me als een spook…

Maar als de goudgele korenvelden verdorren door een verschroeiende hitte en ik loom en bezweet verkoeling zoek op een bankje onder een naar water snakkende eik, dan dagdroom ik over stille vergezichten, waarboven een milde februarizon in een strakblauwe omlijsting flonkerende diamantjes tovert op een maagdelijk, wit sneeuwtapijt.…

hijgen korte kreunen in mijn nek om vervolgens maar te zwijgen want jouw adem maakt me gek ik open eerst je zwarte hemd kleine knoopjes, oh zo vele waarna mijn handen ongeremd jouw lichaam zullen strelen ik kijk je recht in je ogen je bent nu heel dichtbij word volledig meegezogen als ik vervolgens met je vrij nog behoorlijk erg bezweet…

bedoelde en ik kon het dan niet laten door de geilheid die ik voelde om het nummer te geven van mijn nieuwste mobiel 3 5 8 4 6 7 hopend dat het kwartje viel en hij me op zou bellen al was het midden in de nacht mijn adem zou versnellen en ik met verbeeldingskracht de liefde zou bedrijven met een man die ik niet ken waarbij twee bezwete…

flarden zon verwarmen mijn koude gezicht terwijl ik in dromen verzonken paden betreed waar ik normaal gesproken angstig bezweet met rasse spoed mijn hielen zou hebben gelicht wervelende wind verwaait zijden herfstdraad terwijl het pad vaag onheilvoorspellend wordt een donderwolk razendsnel het licht verkort en de hele omgeving laat ruiken naar…

Geuren van hars en bezweet geld vrijen hier met elkaar, willen zich verpanden aan onstuimig leven zonder banden. Laat die kooplustige toekomst betijen. Avondzefier streelt de kleine kegelbomen: verweerde, geschaduwde torenspitsen wiegen onder sidderend glijdend licht.…

Ik kan het nu wel zeggen zei ze zacht hoe op een dag ze boven wilde kijken maar van de kinderen mocht ze niet op de trap ‘k ben heel voorzichtig achter haar aan geklommen ze was de koningin te rijk zo blij nog even weg te kunnen dromen in haar vroegere koninkrijk maar de weg terug een uur waren we bezig toen ik bezweet bedacht wat nu…

Je dacht wellicht aan zeer bezwete negers Op hete plantages in de weer. Ook aan Je gezicht meende ik zoiets af te lezen. Ikzelf keek door de heg naar de maan. We spraken niet. Wat viel er ook te zeggen? We dachten maar aan een maan en aan zweet. O, nergens heerste er ooit zo'n rust.…

Vergeefs heb ik de maan gevraagd mij in zijn koele armen te begraven, ik verdrink me in het eenzaam zijn, het zaaigoed van de morgen doet mij bezweet ontwaken, in venijn heb ik onverkorte droom aan een blinde maar tevens hoogste bieder verkocht.…

Nerveus, bleek, breekbaar als een lentenacht vlakbij het gloren, bezweet en ongeschoren ondersteboven, niet langer in staat te bekoren Arend verbleef, maar meer nog, werd verdacht Het waren die nachten waarop hij teerde ‘Waarvan’, werd gezworen doch verzwegen eerst af en toe, tegenwoordig vast geregen kou kon `m niet deren, zoals hijzelf beweerde…

Wees welkom... ach, Wat is uw ros bestuifd, bezweet! -Maar o mijn land... Eer dat ik ú vergeet'! -O vreemdling met uw zacht gelaat, Waarheen? -De bergen over, naar de zee! -Gij zijt alléen, De nacht begint, Er dreigt gevaar, dat gij niet weet! -Maar o mijn land... Eer dat ik ú vergeet'!…

met een broodkorst als corsage gaat de blijde zwerver door het wijde land hij wuift naar de koeien in de weiden naar het bloeiende koren hem terzijde terwijl leeuweriken eten uit zijn hand 's avonds stralend staan de boerenmaagden aan de dorpspomp en brengen hem hun groet zij kussen zijn bezwete konen zelfs bedaagde maagden vlijen warm hun…

Kom, mijn lief We gaan rennen Kom, mijn lief Wees niet bang Pak mijn hand We gaan rennen Door bossen Over heuvels Langs stranden Verliefd Niets te gek Kom, mijn lief Wees niet bang We gaan rennen Straks Bezweet Vallen wij neer En dan Kom, mijn lief Wees niet bang Elkaar omarmen Vanzelfsprekend Innig kussen Voortkomend uit een…

kleuren vloeiender de vormen boeiender in het linnen doek gegrift ieder naar zijn aard de Amazone galopperend op haar paard de eerste prijs gehaald de voetballer zijn velden sappig groen onderweg naar roem voor de sport en niet alleen om poen zijn velden jong sappig groen met een shirt van Johan Cruijff tegen het bezweten…

het zag haar hangen, nat bezweet in haar zwarte kleed. het trok de rits omlaag, ze spartelde, speels en tegen, maar elke mot herinnert zich het licht in haar cocon.…

Op de grens van water en land Walsen golven op het strand Kunnen zich niet tegen het getij weren Hebben geen kans zich om te keren Mensen lopen en liggen hand in hand De zon steekt de dag in brand Met haar explosieve licht Spiegelend in je bezwete gezicht De zoute druppels rollen langs je ogen Vallen op het zand waarin ze weg drogen Tot…

bekoort mijn borsten met de volle aandacht en ik glijd steeds verder in genot Mijn rokje wordt omhoog getild en je blik zweeft naar beneden Met je tong beroer je mijn dijen en vind je zachtjes je weg Je brengt me langzaam naar mijn hoogtepunt en stopt plagend bij elke piek tot er finaal een explosie volgt Ik leg me uitgeput naast je neer Je bezwete…

de wind waait door je haar je bent verrast alsof je je hoed kwijtraakt, afgestaan aan de wind, je bedankt haar voor deze koele onderbreking, en loopt daarna weer verder in de traagmakende zon, bezweet en langs de hoge bomen richting de boerderij, naar boer Jansen, kijken of daar wat te doen is.…

Een steels kusje, klein beetje tederheid ook wat vernuft Je geur vol van heftigheid, liefst liefdevol bezweet Ogen zoveel belovend, remmen totaal los Lichaam en geest; zuivere harmonie, puur Subtiel likje zomaar waar je dat zo fijn vindt Lijf en geest verenigd, ontmoet je zelden Bolero danst tergend traag wel meeslepend hitsig Tango, geheven…

ben bang zijn in jouw nacht, bang om de duisternis te raken in het erbarmen van je liefde ik zeg je, dat ik bang ben voor de nacht bang om mezelf te verliezen, bang voor de vrije val zonder eind - daar zal ik jouw liefde missen er is geen nacht waar ik niet schreeuw, je woorden me troosten je warmte me beschermt voor de kou onder het bezwete…

de speler ze bedreven het fanatiek Foto’s gestuurd naar elkaar dus beiden waren alert maar het tegendeel was waar zodat het nog heftiger werd Een ontmoeting gepland vol spanning naar het café elkaar direct herkent dat viel 100% mee Ze keken elkaar aan hij pakte haar hand ze zijn daarna spontaan in zijn bed beland De lichamen bezweet…

achter open ogen Pijn kruipt omhoog Rustig bereikt het mijn breekpunt Schaduwen schrikken van gehuil Opeens word het stil in mijn hoofd Leegte is een donsdeken Warm en voldaan wacht ik Tranen zijn op en mijn ogen hol Geschreeuw heeft niemand ontwaakt Desondanks val ik in een diepe slaap Minder eindeloos is de tijd als ik wakker word Bezweet…

zuigende emotie tasten zij elkaar de wangen het opstuivend zand bekoelt een prille passie een baken van twee mensen in geest en hart vereend veredelt het strand met wensen zo als dat wezenlijk schaars door de schepping wordt verleend een toorts van samengebalde klevende trillende spieren vuurt en vlamt een groots licht alsof deze bezwete…

gewicht- loze lichamen zwevend in de lege regels van een geschilderd gedicht een korte rustpoos op een bankje onder de schaduwen werpende eik vergroot waar ik een wildweg loop de kans om een doel te bereiken even de spreeuw naar een kind laten kijken bij de fontein in verkoelende wind stapt bezopen atleet weer eens op zou Bacchus ooit bezweet…

mij een nachtbedrog een waan in schijn van een korte droom, mijn schroom deed me vermoeden en heb ik je mijn slaap verkocht, het blinde in de eerste klacht van aanzwellende beloften,het masker door het lot gebracht in de lust van verhitte dorsten, ik vond mij terug in lege dromen, verzadig mij in het eenzaam zijn, je kussen doen bezweet…

niet om te kijken niet van mijn pad te wijken iets achter mij begint te rijzen steeds luider gaat het krijsen een schaduw van een reuze dier briesend als een dolle stier ik begin te zweven door de lucht weet niet meer waar ik voor vlucht mijn angst is weer verdwenen mijn droom is daar beneden ik wordt wakker op de vloer voel me bezweet…

onze ellende ervaren; Des winters zo naakt en des zomers bezweet, Gaan bedelen langs straat om een dronk en een beet!.. Och, moog er u God toch altoos voor bewaren!…

worden met zijn eigen pepernoten wat denken ze wel: “Stelletje idioten” Het doet de Sint enorm zeer en bezorgd hem een maagzweer Nee, Sint is echter niet meer zo tevree werd op de Dam ook nog gerold van zijn portemonnee En tot overmaat van ramp klaagt ie over enorme rugkramp Want alles doet hij nu lopend en raakt bezweet…