Alle inzendingen over biddend

Ik lig verstrikt in een kamer vol knopen en haakjes devoot knielend, biddend, smekend onder haar strenge blik. Gebroken slik ik mijn nederlaag en vlucht in de luwte van een bevrijdende morgen.…

Twee handen de polsen gebonden steken zwart biddend uit de aarde omhoog. -------------------------- uit: Wolftoon, 1986…

haar vuur kent geen uur van sterven of een flakkering geen doven onder naaktheid hemel biddend smekend geen koude taiga strekt zich uit onder haar weemoed het meer weerspiegelt slechts sneeuwvlokken uit het hart haar trillen is niet dat van het riet aan de poel waar bedorven water kleeft aan de klauwen van de hebber meer dat van de…

Als er nooit geen wolk zou wezen die geen regen meer bevat ja, dan zou ik biddend vrezen want al het groene ligt dan plat... Als de mens eens zou bedenken hoe de natuur toch helemaal klopt als het regent, niet doemdenken alles is in de natuur verstopt…

Met de blik van Doornroosje die de man ziet die haar wakker heeft gekust, met de blik van een sprinkhaan die mij verandert in een biddend insect dat steeds opnieuw wil weten wat er te zien valt. Ik bid je, blijf nog even naar me kijken voor dat je me op eet.…

Het schip zucht op haar bogen Een laatste gelovige legt zich biddend neer Het binnenste niet langer opgetogen Want God is dood en herrijst niet meer Een laatste kiek wordt nog genomen Door een toerist die het heilige niet raakt Geen pelgrimstochten zijn er langsgekomen De kerk is oud en zwartgeblaakt En de dominee schuifelt voorzichtig…

een zachte fluit, een dreigende trom zijn plotseling in de maartse straat waar bomen nog kaal zijn en mensen moe van wijn en winter daar komt de bruid ze stapt in een bakbeest haar familie staat er biddend bij en heel haar Barentszstraat stroomt vol van heimwee naar een warm land van herkomst stroomt vol van hoop dat een vertrouwde vreemde…

Laten we biddend tot Hem gaan En ons aan Hem toevertrouwen Want op Hem kunnen we bouwen Zijn woord blijft altijd bestaan. Er is een God die ons hoort Een God die naar ons wil luisteren Ook al is het een zacht fluisteren Hij hoort ons woord voor woord.…

Aandachtig biddend voor zijn maal hangt de buizerd in de lucht. Zwevend zonder een gerucht spiedt hij naar een grondsignaal. De vleugelpunten trillen zacht bewogen door de warme wind, waardoor hij draagkracht vindt voor het volvoeren van de jacht. Plots duikt hij, stil, poten gestrekt als een baksteen naar de grond.…

Vaderlijk gehoor ik die verloor biddend luid als ik mijn ogen sluit. Smekende vragen door U gedragen geen geluid als ik mijn ogen sluit. Lof en dank groeiende rank van binnenuit als ik mijn ogen sluit. Dagen en nachten getroost verwachten tot U besluit dat U mijn ogen sluit.…

ziet biddend op ons neer, hebt biddend onze strijd volstreên, — leer Gij ons bidden, Heer!…

jij hoort er helemaal bij zij aan zij zullen wij dwalen langs d'eeuw'ge baren grijze wolken kolkende waat'ren vuurstralen lichten weer biddend gaat 't hart tekeer in tijd vergeten zullen wij elkander heten dagen die gaan lengen - niet zonder ons - - niet zonder ons - in d'onverbrekelijkheid onzer wenk in waardigheid zal er liefde…

Het ik gevoelloos Zo lang, te lang, Emoties die zich Niet meer lieten Kennen - Afgevlakt gevoel In een mens die zichzelf Verliest aan een wereld Verloren in schuld Asgrauwe hemel overdag Ondoordringbare nacht Een lange tunnel Zonder vluchtstrook Onbewust biddend Dat er aan het eind Van de tunnel weer Licht mag zijn…

je stierf door wrede rassenhaat hun angst verwerd tot doden biddend en wel tot Gode bevreesd voor zwarten, roden we weten toch hoe dat gaat je stierf door wrede rassenhaat apartheid vroeg om doden geweld was in de mode en wet in de apartheidsstaat je stierf door wrede rassenhaat vermenging was verboden verzet de enig juiste daad bevrijding…

eenden uit boven de rieten oeverkant stotende zonnestralen op een wazig herhalend transparant trekgordijn dromerige projectie op een waarnemersbrein zwoel is het dampend gras door regenwater gedoopt ruikt weer naar jeugdig elan dat blindelings de toekomst hoopt het angelus luidt over brokken klei, rij aan rij, galmend biddend…

een schip vergaat en radeloze ogen spreken een taal die niemand verstaat geen veilige haven, niet eens een plek om eervol de vele honderden doden te begraven hier een vader, zoekend naar een veilige plek en met gebalde vuisten zijn Schepper vervloekend daar een gezin, verdreven naar het dak van hun woning, de gevouwen handen biddend…

Nee meer, veel meer Beroofd, geslagen, weggevoerd Geketend, gefolterd, verminkt Verkracht, vernietigd, vermoord Als alle leed geleden is door allen die de daders zijn - zoals zij martelden de zielen leden zij hetzelfde leed - en smekend op hun knieën en biddend duizend jaar pas dan, ja dan misschien dat doders en gedoden dan weer wonen…

westen is gruwelijk verwend vervreemd van natuur en samenleven Brood en zorg minzaam aangereikt het meedenken gewraakt tot zwijgen de massa volgt indolent in het menselijk zijn verwurgd is de tolerantie alles te verkrijgen In Soedan vraagt een kind om water in een leven waar het nooit voor koos in India zoeken gezinnen een slaapplaats biddend…

De horizon wordt klein, de wereld comprimeert zich in gedachten die om de voorrang strijden binnen de stilte van verdwenen licht en raken aan zin en waarde van omfloerst bestaan dat zich verliest in nagedachten, rust hervinden drijft naar perspectief in oud gesproken woorden die alle eeuwen dragen, het biddend hart smacht naar Gods…

Af en toe hoor je hem slikken, glinstert er iets aan zijn ogen maar zijn gezicht een masker van papier-maché, een bedje ijskoude asperges zijn biddende vingers. Achter hem trouwt hij haar, zijn vingers in de hare, zijn kop lachend naar haar toegenegen. ------------------------------- uit: 'IJsbeerbestaan', 1999.…

ziet biddend op ons neer, hebt biddend onze strijd volstreên, leer Gij ons bidden, Heer!…

En zijn biddende huid. Maar de wil van de laatste dubbelganger in ons: lichtvalk of elk ander woord, zal geschieden. Is geschied. - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- -- -- -- -- - uit 'Variaties op een afscheid' (1956) van Hans Andreus (1926-1977)…

Met een weefsel van regen en moeheid heeft de stilte ons bekleed en onze lippen gericht naar het van koude biddend noorden. Zo stil is het nu dat men huivert en vreest dat iemand plots op een gong zou slaan en van de leegte zou scheuren het oorzichtig vlies.…

Met een weefsel van regen en moeheid heeft de stilte ons bekleed en onze lippen gericht naar het van koude biddend noorden. Zo stil is het nu dat men huivert en vreest dat iemand plots op een gong zou slaan en van de leegte zou scheuren het oorzichtig vlies.…

Heer U wilt naar mijn smeken horen Als ik mij biddend tot U wend U bent met mijn verdriet bekend Bij U voel ik mij nooit verloren. Heer, ik wil mij geheel richten op U Omdat ik op U kan vertrouwen En mijn leven op U mag bouwen U wilt naar mij horen, altijd, ook nu.…

De egale zon; der schaduwen slagorden, Die zwart opdoemen, en verwijderd worden; De stilte, de gebedsroep, en de schijn Der maan, die als een man met een lantaren De laatste rondgang doet, en met zijn licht Het donker oproept en de dood, het dicht- worden van alles, het naar binnenstaren Der dingen… en zijn hart was als een knaap, Vallende biddend…

Een stille droom in duistere nacht Waarin geen licht wil schijnen Geen maan die vriendelijk lacht De kleinste sterren zelfs verdwijnen En biddend wachten op de morgen Een verre kim gehuld in gloed Een dag vol zon en vrij van zorgen Waarin stille droom zijn doel ontmoet.…

God heb ik lief, Hij hoort naar mij Als ik mij biddend tot Hem richt Hij blijft mijn heil en mijn licht En is mij steeds in alle liefde nabij. Hij is goedgunstig in gerechtigheid Bij God de Heer is niets verborgen Hij is mijn beschermer elke morgen En heeft mij van mijn zonden bevrijd.…

kapot, verslagen en verloren ze scheppen modder in een onaards landschap zoekend naar hoop met angst voor wat ze vinden in een uiteengevallen gemeenschap puinresten, puinhoop wanhopig biddend naar Allah of God in zinderende hitte is angst kouder dan ooit vechtend tegen het noodlot stenen en modder zijn overgebleven resten waar…

Ik verloor mezelf in een gewelf van bewegende blâren die biddende waren en ik zag dat U er welbehagen in had.…