1953
een schip vergaat
en radeloze ogen
spreken een taal
die niemand
verstaat
geen veilige haven,
niet eens een plek
om eervol de vele
honderden doden
te begraven
hier een vader, zoekend
naar een veilige plek
en met gebalde vuisten
zijn Schepper
vervloekend
daar een gezin, verdreven
naar het dak van hun
woning, de gevouwen
handen biddend ten
hemel geheven
het zoute water trekt
diepe sporen in
bijtende wonden, ook
nu nog, zovele
jaren later
Geplaatst in de categorie: rampen