inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 61.098):

Bidsprinkhaan

Je keek me aan als een bidsprinkhaan en ik begon te
bestaan. Met de zoen van je overvloedige, eenzame,
hongerige, hartveroverende aandacht keek je me aan.
Met de blik van een moeder die haar pasgeboren
baby ziet. Met de blik van Doornroosje die de man
ziet die haar wakker heeft gekust, met de blik van
een sprinkhaan die mij verandert in een biddend
insect dat steeds opnieuw wil weten wat er te zien
valt. Ik bid je, blijf nog even naar me kijken voor
dat je me op eet.

Schrijver: Karel Klumpers, 31 oktober 2016


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 157

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Ralameimaar
Datum:
5 december 2016
wat een leuk gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)