Netgedichten

netgedicht (nr. 61.099):

met respect

haar handen
hebben lettergrepen
ze verbergen een gezicht,
ongewassen

en wolken die oogleden sluiten,
de dagen
van de doden,
hongerig in de oogopslag van het kind

wie kan haar eenzaamheid verdragen
dragen
als een gevallen vogel,
achterblijven
en dan weer doorgaan in het gerimpel
van warme wind

we staan op een heuvel, golven naar de diepte
naar de lippen van de lucht

vandaag blijft het droog

ik buig dichtbij
voor haar

Schrijver: kerima ellouise, 31 oktober 2016

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

met respect

4.0 met 14 stemmen

263

Er zijn 12 reacties op deze inzending:

Naam:: Annejan Kuperus
Datum:: 26 januari 2017; Hoe eenzaamheid de macht grijpt en dreigt te zegevieren...! Bijzonder boeiend verwoord.

Naam:: Hector H.
Datum:: 11 november 2016; Prachtig geschreven.

Naam:: LadyLove
Datum:: 7 november 2016; Indringend Kerima.

Naam:: jonhy donovan
Datum:: 2 november 2016; jij bent super in gedachten en in schrijven Kerima

Naam:: geeraardt
Datum:: 1 november 2016; Fraaie beeldtaal.

Naam:: Inte Feelders
Datum:: 1 november 2016; En ik buig voor dit gedicht, prachtig geschreven Kerima !

Naam:: Dianah
Datum:: 1 november 2016; Aangrijpend.. erg mooi!

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 1 november 2016; Eenzaam, toch weer doorgaan, ja respect.

Naam:: Guy Aarts
Datum:: 1 november 2016; Aandoenlijk mooi, dit gedicht, Kerima. Het laatste zinnetje is prachtig.

Naam:: julius dreyfsandt zu schlamm
Datum:: 1 november 2016; aangrijpend

Naam:: kornelis
Datum:: 31 oktober 2016; 't schuurt en schrijnt en scherft; het doet pijn, dan is het goed

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 31 oktober 2016; een mooi machteloos gedicht, eenzaamheid te groot om te verdragen; te groot om te begrijpen....

Geef je reactie op deze inzending: