Netgedichten

netgedicht (nr. 38.047):

Peinzen in de nacht

De horizon wordt klein,
de wereld comprimeert
zich in gedachten
die om de
voorrang strijden
binnen de stilte
van verdwenen licht
en raken aan
zin en waarde van
omfloerst bestaan
dat zich verliest
in nagedachten,

rust hervinden
drijft naar perspectief
in oud gesproken woorden
die alle eeuwen dragen,
het biddend hart
smacht naar Gods zon
die ziel en zinnen
rijpen doet naar
stralend licht
dat onweerstaanbaar
oprijst uit het
doorboorde duister
van de
ondergaande nacht.