Alle inzendingen over bloeien

het is de engel die komt aangevlogen hou me vast mamma, het is bijna tijd dat God me voorgoed van pijn bevrijdt nu kan ik eindelijk mijn tranen drogen De engel draagt me zo in zijn armen naar de hemel waar mijn opa wacht en alle bloemen voor eeuwig bloeien ik met andere kinderen kan stoeien waar niemand huilt; alleen maar lacht Oh mama…

Samen spelen en opgroeien, oooh, wat moest ik daarvoor bloeien. Want zoals zo vele kinderen, gingen wij ook elkaar erg hinderen. Spelen veranderde in ruzie en vechten, Ik moest het daarbij altijd beslechten. Soms haatte ik je tot op het bot, Jij maakte me soms echt kapot.…

van mense wat gebede na die hemel stuur die stam loop leeg so ook die wye natuur ek kan die onrus voel, as my mense sing en koor van vlaktes sonder water hul naels grou breek vir ‘n druppel in die knol die aarde is leeg tot in die bol vannag as die uilveer op die duine val moet ek besluit of ek gaan klou aan die krotbuurt wat nie wil bloei…

mijn hoofd gebogen als een sneeuwklokje in de zon zo ging ik door het leven nog voordat mijn leven begon sinds kort voel ik me meer een roos een roos in de bloei schitterend in de zon doormaak ik nu een groei een groei naar gelukkig zijn weten wie ik ben en wat ik wil dat geeft een goed gevoel dat voelt heel fijn te weten dat ik er…

mensen bloeien terug open, zien terug toekomst en gaan terug hopen. “O” wat is het fijn, korenbloemer te zijn. Klaar voor elke storm, is hij of zij; "de Korenbloemer” moedig, sterk en enorm. Iedereen klaar voor de strijd, en in goede vorm. “O” wat is het fijn, korenbloemer te zijn.…

De boom is nog niet opgetuigd ik kan nog steeds de zin niet vatten hoewel van ver een Kerstlied juicht wil ik de Kerstmis buiten sluiten De somberheid zit in mijn vel de blijdschap kan me niet doen gloeien toch moet ik verder en liefst snel om hier de Kerstboom te doen bloeien Geen Kersttak zelfs geen kaars in huis de boom staat boven in…

draagt zijn kruis naar de calvarie berg waar wolken samentrekken en hij in eenzaamheid de geest gegeven heeft in de witte stilte van het graf wacht hij gebalsemd en in doeken gelegd tot het moment dat zijn vader zegt dat hij in zijn verrijzenis naar de wereld kan gaan de volgelingen zien met zijn verschijnen hun angsten verdwijnen zij bloeien…

Dan gloeit het glanzen van de lucht nog na In rozerode wolkjes, die verspreid, Als bloemen bloeien op het hemelveld, Tot zij ook welken, en het land alom Vernevelt in de grijze schemering.…

Lieke, schoonheid in volle bloei een wulpse niet eenkennige deerne dochter van de barbier en uitbater van de donkere dorpstaveerne had zich geofferd, als een lam aan Bertram, strak gespierd en stoer uit het nabije buurtschap Strije zoon van een machtig herenboer maar ze had de buik meer dan vol van sluiks gescharrel in het hooi ze wilde…

Hoe zou het zijn als Onkruid niet bestond En er altijd bloemen zouden bloeien? Hoe zou dat zijn? Hoe zou het zijn als Stenen konden praten En ons alles zouden vertellen? Hoe zou het zijn als Dromen realiteit kunnen worden En God een keertje op zou bellen? Hoe zou het kunnen zijn?…

De bomen kijken me vragend aan, Alsof je ze hoort vragen, Wanneer kom ik in bloei te staan? Ik wil zo graag weer blaadjes dragen. Zo mooi, zo zacht en oh zo puur. Geweldig mooi is deze tijd, Genieten van zoveel natuur. Raak ik het besef van tijd weer kwijt.…

bevrijdt Begint de koude sneeuw te smelten De winterkou wijkt van Hem En de kracht van de koude tijd verdwijnt In het zware lichaam maakt Zij zich jong Bruin en verdord, was dat wijde land voor Haar Doch nu onsproten en ontkiemden er het jonge leven Ook jij bloeit voor het aangezicht van de vrijheid Een bevel van Uw stem doet de bloemen bloeien…

Goed dan, geen roem meer, het is lucht, die voor mij vergif is, voor iedereen overigens, dit verstikt de ware ziel om ongestoord naakt tot overgave in bloei te blijven, want zeer velen zijn er dikwijls onbewust aan te gronde gegaan, als tragische vogels die glas voor vliegroute aanzagen.…

op een zonnige zondag gingen wij in 3 uur op ontdekkingsreis rondom ons huis route zeven fietsend met behulp van de inmiddels beruchte fietsknooppuntenkaart in en rond Eindhoven zagen wij moderne stadswijken met idem huizen en vele oude boerderijen aardappelplanten in bloei hele velden vol paarse…

Wees een vrucht die nooit verdort, maar zal bloeien, aan de wijnstok zijn we één, en niet apart. Geef het door aan de kinderen om je heen, dat ook zij aan deze wijnstok vrucht mogen dragen. Want Jezus wil de wijnstok zijn voor iedereen, om zo met Hem de sprong in het diepe te wagen.…

O Vincent, die zijt altijd goed gebleven In 't arme leven dijn, krachtens 't zoet rijp Bloeien alom op van uw bloem-zacht leven, Daar ùw wereld om u zei, o grijp maar, grijp, Waar gij niet kondt, daar gij niet woudt, o rijp, Zacht mens, die kon niet aan dees aarde kleven.…

gemeden de ziel doorsneden opgeroepen in diffuus licht waar soms oude deuren zijn gedicht voor het opgestapeld gewicht ik zie om me heen en telkens neem ik steeds beter waar herken ik in jou zonder dat ik nog in de verte staar dat dan ook niemand is ontkomen aan het onvolmaakte en de voldongen rouw maar zeker ook bloemen heeft zien bloeien…

Liefde is puur en zo mooi als de perfecte bloesem in de natuur, maar je moet geluk hebben en de juiste treffen er voor open staan en er beiden volledig voor durven gaan, zodat de liefde in bloei kan blijven staan. Maar liefde is net de seizoenstijden. De herfst breekt aan, de bladeren vallen en een boom wordt kaal.…

'k Laat je niet zonder liefde zijn 'k laat je niet verkillen in een koud graf de zomerrozen die voor jou gaan bloeien gaan je zo vaak zeggen: hoeveel ik om je gaf. 'k Laat je niet zonder liefde zijn de nachtegaal zal nog voor je zingen als toen ik mijn eerste verzen voor je schreef en onze beide harten in eindeloze verrukking dreef.…

Mijn boom draagt van zijn bloei de vruchten, maar geen plof in gras die ruimte maakt, bereikt mij achter het glas. Ik dacht toch wel dat ik het was. Het is voorbij. De dagen zijn op orde. Herinnering zwerft als ziekte door het huis (witte zeilen, blauwe zee, jij!).…

volzinnen het leven was even uit jouw handen geglipt omdat je jouw falen niet kon omzetten in excuses na ieder drama voltrekt zich vaak intens geluk jij uitte de schreeuw tot verlossing op het juiste moment daardoor ontstond de doorbraak en nu spreek je je uit je hebt jezelf weer handen en voeten gegeven jouw levensboom zal voor eeuwig bloeien…

ik geef niemand mijn aandacht, vandaag zal het zo moeten zijn, jij komt waar ik al dagen op wacht, mijn gevoelens zijn zo fijn, bij jou verdwijnt mijn soberheid, bij jou ga ik helemaal bloeien, bij jou kan ik mijn ei echt kwijt, ja jij laat mij weer groeien, ach er was een tijd dat ik niet meer kon, maar jij prikte zo door mijn problemen…

Dan zal ik als vanouds verhalen over toen en hoe jij over genade en genadig zijn dacht zonnebloemen in tuinen planten jaar in en uit om gedeelde jeugdherinneringen te laten bloeien ik zal ze verzorgen ook de vergeet-mij-nietjes.…

Het gras, ik weet het nog het gras waarin jij lag te lachen naar mijn lach de tijd verstrijkt, maar toch jouw bloemen bloeien nog ze geuren heel de dag Wanneer kom je weer, kom je weer? .....Je hoeft hier niets, je hebt hier rust .....en ik maak klaar wat jij graag lust .....Kom je gauw een keer? .....Wanneer, wanneer?…

Ik maak een foto, toon deze aan dochter, maakster ooit en aan mijn zoon of zus om inkijk in mijn uitzicht en hoe rijk bloemen rondom bloeien, boven hem appels groeien Ook stuur ik de foto naar een vriend, die vlug apjes leest en reageert wij vinden dat hij lijkt op de stenen man de ene keer mysterieus, vanwege donk're hoek maar ook…

Witte tulpen; roze hyacinten ik mocht u ooit als zielenruiker binden als een maagdelijk gevoel houdt gij mijn hart in jongen bloei. En spijts voorjaarstorm en regen zijn uw lentebloemen een ware zegen. Als een eerste liefde, als een eerste zoen kunnen zij telkens weer die magie overdoen.…

Een Heer zoekt Vrouw in volle bloei en blad Maar krijgt als rijkeluiszoon nimmer vat Op vrouwvolk dat zijn hart steelt en omdat Geen meid iets kan beginnen met zo'n fat Als hij expres vaak uitgaat in de stad Denkt mevrouw Mijnheer doei, je kunt me wat Ik neem vanavond eerst een bubbelbad Met Coco mon amour, wat dacht je wat Dacht…

gewelf Achter een horizon van tijd keert Iris van haar regenboog als Dionysos' bosverrassing waar zijn hospikken nooit zwijgen Met vader tijd als gunfactor voor engelen in Maerlants wereld verschijnt een gloed in leliën op heuvels in het tranendal In hill street blues op blue street hills als strawberries eternal fields daar bloeien…

dan het wonder van het bijna altijd dicht bij elkaar vergt de tijd van ons geen groter offer of de zindering van het totaal in de schemer van onze lichaamstaal is de stilte in de ban gedaan Waar je nu ook bent, ik richt mijn blik niet naar buiten, waar je in het veld naast mij opeens verdwenen was de zomer is zijn glans kwijt, onze bloei…

En in hen zelf met heilge gloed Nu bloeien doet, Nu bloeien doet Liefde-Gebenedijde Een hoog verlangen, sterk en rein Om 't aanvertrouwde waard te zijn Ten allen tijde. Stilte is om beiden. Morgen lacht, En schaduwzacht Slipt weg de nacht.…