84 resultaten.
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Hoe lang nog, Nibiru
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 286 ijzig de schaamte
een lichaam waarmee wij niet tellen
stelt de mens op de proef
wij zullen droef ten onder gaan
elkaar het gelijk bestrijdend
overweldigt ons een koudste nacht
die alle krachten om doet slaan
in aller gebeden vredesnaam
onttrek aan ons
ten enen male
de wrede mensenmacht
en geef het toekomstkind
die morgen nog
een schuldeloos…
Wolkentaal
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.470 De handen weerloos boven
een deken, de haren
verward van schuldeloosheid.
Schrijven terug, met schaduw.
----------------------
uit: 'Deuren', 2004.…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Onderdak
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 743 Nergens vind ik onderdak
waar ik mag blijven rusten,
waar ik schuldeloos mag proeven
van een verwarmde, ontwakende dag.…
Ene kleine zonde.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 462 Zolang ons moeder hoort en ziet,
Gebaren wij van niemendallen,
En zitten schuldeloos te mallen,
En praten over liefde niet;
Maar nauwlijks wendt ze de argusogen,
Of beide monden staan gereed -
Het stoute misdrijf is geplogen,
En 't zoete kusje heb ik beet!…
tweedelig
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 171 slechts als de avond nog is verschoond
en 't licht behendig schijnt op de zuivere
wanen die mij als man het vrouwzijn
laat bekoren, deelt mijn laken
het silhouet met introspectieve lispelingen
de stem draagt het motief van handelingen
reikend naar de ziel lost mijn bedevaart
schuldeloos zijn behoefte af, of het haar
gelegen komt is de…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
De Ratelslang
gedicht
4.0 met 10 stemmen 14.784 Dit opgerolde kwaad, meetlint van zonden,
ligt schuldeloos te slapen bij de ruit.
Rondom hem liggen lappen oude huid.
Wie zoveel zont, vervelt ook onomwonden.
Al eet hij vlees, hij adviseerde fruit.
Maar Eva kon zijn boodschap niet doorgronden.
Hij ratelde nog wel zo opgewonden,
flitste zijn vleesvorkje wild in en uit.…
EEN TELEFOON-LIEDJE VAN ZEBEDEUS
poëzie
4.0 met 3 stemmen 265 Het zijn de snaren,
Het blind metalen garen,
Dat tot een harp vereend,
Van schuldeloosheid weent.…
Ach hemellawerke
poëzie
4.0 met 3 stemmen 946 Hei, hemellawerke, mij liefelijk dier,
o, mag er een mens u wat heten,
kom neder, kom neder, kom nader, kom hier,
kom, wil toch een stondeke beten!
Verstond-je mijn tale zo 'k de uwe verstaan,
gij kwaamt en gij liet mij... Wat baat het?…
Het Kind
gedicht
3.0 met 15 stemmen 4.171 Hij glimlacht schuldeloos en wijs.
Zijn vogelstem streelt licht mijn oren.
Zijn wereld is het paradijs,
want hij is rein en ongeboren.
Ik mag mijn armen niet uitstrekken,
hem smekend met ons mee te gaan.
Waarom ook zouden wij hem wekken
tot een ontluisterd, aards bestaan?…
Nachtval oorlog 4-6
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 609 Spel
O, was de oorlog schuldeloos
als in een kinderdroom,
dan zei ik ga nou
liggen jij was dood.
Maar oorlog is:
de zon sluit zich
met luchten af huizen
worden wentelbaar,
een bevel:
mis niemand.
5.…
EMILY DICKINSON 593
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 317 Magie draagt voor zover bekend
Zorg voor een heidens element
593
I think I was enchanted
When first a sombre Girl-
I read that Foreign Lady-
The Dark-felt beautiful-
And whether it was noon at night-
Or only Heaven-at Noon-
For very Lunacy of Light
I had not power to tell-
The Bees-became as Butterflies-
The Butterflies-as…
DINGEN DIE LATER NOG VAN PAS KOMEN
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 58 beginnen
(en dat had ik moeten doen)
gemiddeld kan een mens drie keer opnieuw beginnen
maar dan is de accu meestal op
een laatste rit naar de schroothoop
teruglopen door de weilanden,
met de vrijwaring in je hand
ik floot dan altijd prachtige liedjes
zomaar uit het niets
een soort opluchting dat iets
definitief beëindigd is,
volgens plan schuldeloos…
[ Soms schittert de zon ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 Soms schittert de zon
in de druppel die ik ben --
in de levenszee.…
Nog maar het begin
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 99 Ben ik bij jou dan ben jij bij me
maakt niet uit waar of we zijn
of waar we dan mee bezig zijn
want da's het enige dat telt
ongemerkt passeert de tijd
voor mijn gevoel staat hij ook stil
wanneer we samen lachen zingen
als jij me kust word ik zèlf stil
Kleuren schieten door me heen
ik wou dat ik ze zo kon zingen
voel duizend en één…
HET SCHRIJVERKE
poëzie
4.0 met 59 stemmen 5.528 En 't krinklende winklende waterding,
met 't zwarte kapoteken aan,
het stelde en het rechtte zijne oorkes flink,
en 't bleef daar een stondeke staan:
"Wij schrijven," zo sprak het, "al krinklen af
het gene onze Meester, weleer,
ons makend en lerend, te schrijven gaf,
één lesse, niet min nochte meer;
wij schrijven, en kunt gij…
De engel en het kind
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.094 Een Engel blikte in ’t wiegje neer,
En vond in ’t hemels aangezichtje
Van ’t schuldeloos en sluim’rend wichtje,
Als in een beek, het zijne weer.
O (sprak hij) liefje! mij gelijk!
O! Ga met mij naar hoger sferen!
Wij zullen samen God vereren
En zalig zijn in ’t Hemelrijk.…
Nooit saai
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 19 Eerst kijk ik naar de man aan het tafeltje
dan naar het raam van het strandcafé
stil als een foto, witte lijnen om de ruiten
die mijn aandacht vasthouden
zo mooi dat het me niet verveelt -
het wit! het licht! de vlakverdeling!
Ik raadpleegde de wijsheid
van het internet: Waarom
zijn foto's nooit saai?
en kreeg gerijmelde gemeenplaatsen…
Ter gedachtnisse van mijne echtgenote
poëzie
5.0 met 6 stemmen 600 Gij zong en sprong en lachte schuldeloos,
En had dat zoet nog gaarne lang genoten!
Maar kende ge ook dees wereld, vals en boos?
En ’s levens gal, met honig overgoten?…
Revolutionibus Orbium Celestum
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 93 Hij herformuleerde Aristarchus' theorie
En grondvestte aldus de moderne astronomie
Zodat er een nieuwe ideeënwereld naakte
Die aan ons bijgeloof een einde maakte
Met zijn planeet die om een ster heen draait
Heeft Copernicus ons gedachtengoed verfraait
Waardoor de wetenschappelijke tijd aanving
En de kerkelijke macht ten onder ging
Nu zitten…