Netgedichten

netgedicht (nr. 57.362):

tweedelig

slechts als de avond nog is verschoond
en 't licht behendig schijnt op de zuivere
wanen die mij als man het vrouwzijn
laat bekoren, deelt mijn laken

het silhouet met introspectieve lispelingen

de stem draagt het motief van handelingen

reikend naar de ziel lost mijn bedevaart
schuldeloos zijn behoefte af, of het haar
gelegen komt is de graagte die met mijn
smeken wordt weggehoond

man vrouw mens, toebedeeld met delen
welke het geslacht in taal bepalen gaan teniet
aan zaken die waarachtig wedijveren met
het innerlijk geweten waarmee ik ben geschoold