121 resultaten.
Trap met zeven treden
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.846 Bewegingloos ligt de bulderende lach
aan de voet van de trap met 7 treden.
Vormloos, vitaliteit voortijdig gebroken,
val als dieptepunt van een ongeluksdag.
Vleesgeworden gemoedelijkheid ontwricht.
Vervreemdend stil, onzekere hospitaalgang.
Besef van tragedie breekt traag door.
Resteren laatste adem, huilende gezichten.…
De Engelse Sonnetten, 3. De val
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 772 Verwrongen gezichten,
bulderende stemmen, de diepte,
de koorts, het zweet, het bloed,
de allesomvattende leegte.
God, sinterklaas, kerstman, school,
vrouwen, sex, vodka, muziek,
vervormde gedichten, de zilveren saxofoon.
De reizen, de zon, het strand,
de jungle, de bergen, de steden,
de klippen, de golven, de val.…
Ruw strijken
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 201 In de laatste zomerdampen
bruisen buiten de herfstbuien
hemelwater stroomt traag
-zoals het bloed van Abel-
schijnbaar achteloos het lege land in
kreunende kruinen buigen diep
ritselen kleedt zich in het geraas
van een onzichtbare hand
die meedogenloos het land ruw strijkt
het fladderen sterft in bulderen weg
totdat een schijnsel alles…
VERWAAIDE WOORDEN
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 201 BULDEREN BLIJFT
Je binnen blijft wachten in stilte.…
Leegte
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 825 Fluisterende golven bulderen
in eenzaamheid mee.
Verloren in de radeloze blik van de oceaan
laat ik de leegte zonder ophouden bestaan.
Aan de rand van de duinen,
voorbij het eeuwige water,
keten ik mijn handen aan de horizon,
verbonden met een uitgeputte achtergrond.…
Zee
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 394 Ik brul haar bulder-lied
zoals zij mij schier murw brult
nu ze zich in golven hult,
haar katterug opkrult tot
wulpse bergen, neerstortend
in het vunzig diep
van haar décolleté.
Toen God's voet haar betrad
was ze onbeschrijflijk glad
en plat, de zee.
Lieve Steenberghs…
En de zee nam...
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 64 de vrouw
staat roerloos
op het verlaten strand
ze kijkt naar de zee
nu zo kalm
zo rustig kabbelend
toen zo wild
bulderende golven
gevaarlijk en verraderlijk
steeds weer ziet ze haar kind
zich losrukkend
juichend rennend
naar die prachtige woeste zee
ze schreeuwde, schreeuwde
rende achter hem aan
ze was te laat
de golven hadden…
Reciteren
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.475 Laat schone verzen glad van effen lippen vloeien,
Maar gil, noch galm, noch kwaak, noch bulder woest en luid;
Weerhoud uw arm en hand van haamren, zwaaien, roeien;
De molenwiekerij drukt geen verrukking uit.…
Het vege lijf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 144 nog strek ik
mijn armen
bezwerend uit over de zee
spreek de
bulderende golven toe
tot zij langzaam terugkrabbelen
het is geen overwinning
met ongekende kracht
komen zij terug
overspoelen de
opgeworpen wal van zand
mijn woorden gaan verloren
vervliegen in de wind
die aantrekt tot een storm
ruggenspraak onmogelijk maakt
ik…
In zachte tegenwind
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 448 mag ik de wind
even spreken
die verkillend
langs me gaat
me in de kou
laat staan en
bulderend over
samen leven gaat
je vlaagde speels
in lente geven
plaagde zomers in een
bui twee keer beleven
hagelde in
laatste dagen toen
bliksemslagen mij steeds
vaker op mijn donder gaven
in zachte tegenwind kom
ik je morgens tegen…
"In Uw woning ben ik thuis"
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.429 Maar de tweede bariton
die het niet langer harden kon
zong als een bulderend kanon
“Ik wil nog láng niet naar dat huis.”…
Vrijheid
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.574 voor bezinning
de dag ervóór
of op 5 mei alleen
of zijn er nog meer dagen
om de wereld om mij heen
in vrede te verdragen
stapje terug
neem ik wat afstand
om die vrede te bezien
vanuit een andere hoek
kop in de wind
die als een bries
als storm misschien
mij brengt
waar ‘t vrije zijn begint
aan de grens van elk ander leven
bulderend…
geborgen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 362 onzichtbare storm in deze nacht
waar de maan zilvert en regeert
bomen bulderen in hun kronen
een antwoord op de hoge stilte
in mijn wereld vol muziek
vallen gedachten zacht en stil
een eenzame onzichtbare vogel
trekt een trage streep naar de maan
een eindeloze vergeefse reis
een vlucht van vaste grond
eens weer in jouw geborgenheid…
Drieënvijftig lentes
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 904 drieënvijftig lentes
waren je gegeven
in het leven
hier op aard
klaverjassen in de
Baskuul met vette blow
deden we zo
groot de lol
bulderend lachen
kon je goed
gaf men moed
in bange dagen
met jongeren werken
daar lag je hart
morgen 'n nieuwe start
maar zonder jou
je bent begonnen
aan jouw reis
op jouw manier eigenwijs…
ze golfde verlangen
netgedicht
5.0 met 7 stemmen 594 we namen de zee
ze golfde verlangen in
het grijzige groen onder een
hemel met wolken behangen
ze krulde haar passie
in bulderend wit
ze schuimde naar voeten
bracht vochtig haar groeten
je zocht in de schelpen
het blauw van je ogen
het spikkeltje bruin deed
je in wonderen geloven
je kijkt naar je kind
dat stil zit aan strand
overweldigd…
Losgeslagen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 513 En van zijn bulderende stem...
Hij was helemaal losgeslagen
Vloekend en tierend en "val maar dood"
En jij, wat was je aangeslagen,
hij trapte je helemaal in de goot...
Nee, wat hij deed was niet normaal meer,
dit verdiende jij toch niet?…
zwijgen
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 260 donkere nachten
fluit de storm in het want
kraken de masten en ra’s
roepen schorre doodsvogels
het verderf over deze wereld
de stank van de slagvelden
zingen de sirenen hun lied
van de dodelijke verleiding
de honingzoete ondergang
klinkt ’t zwakke hulpgeschrei
van d’ontheemden en vertrapten
verdrinkend in de zwarte deining
brallen en bulderen…
Heerlijk lachen
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 808 Wat is dat toch, die onbedaarlijke
schaterlach opborrelend vanuit mijn
maag, langzaam omhoog kruipend naar
mijn middenrif, zich een weg zoekt
naar mijn keel langzaam met een
bulderend geluid zich openbaart
vanuit mijn mond, het niet meer
kunnen stoppen er een onuitgesproken
slappe lach aan overhouden, die zodra
je de beelden in je…
De laatste brief
gedicht
3.0 met 19 stemmen 25.071 Toen herbegon
Achter de grijze lijn der horizon
Het bulderen – goedmoedig – der kanonnen.
Maar uit zijn jas, terwijl hij liggen bleef
Bevrijdde zich het laatste wat hij schreef
Liefste, de oorlog is nog niet begonnen.…
wolken en wat strand
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 500 ik pak wind
voel zonnewarmte
in mij stromen
geluk glijdt langs
mijn lijf, met jou ga
ik weer zomer dromen
witte wolken en
wat strand, branding
zingt verkoeling
zand is heet
ogen in vervoering
als ik over liefde spreek
in schelpen
horen we de golven
het bulderen van de zee
de mooiste heb je al
gekozen, je geeft me die
met je…
de lach
netgedicht
1.0 met 12 stemmen 1.031 beslist niet zo maar even
Een glimlach om de mond
was al een uiting van zijn innerlijke pret
Maar deze zonder argumentatie in een schaterlach te veranderen
Zo zonder verder psychologisch zicht
Was wat hem betreft
Nog veel te vroeg in schater omgezet
En woog ook veel te licht
Tot hij de toto won
En daar de glimlach liet ontploffen
Een bulderende…
wereldmuziek
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 376 evenals de zee, die bulderend haar achtergrond verliet
schuimspattend tussen laarzen viel
witter langs de dam zich terugtrok
om het water vrij te geven, dat verloren
over keien liep
het orgel ving aan
loeide kracht naar alle windstreken, harder
waar de zachte mijmering van enkelingen
slechts nog zwakke tonen riep…
is zwanger van herinnering
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 613 in de verte
woeden branden
verteren levens
zonder handen strijden
zielen om bestaan
je proeft de wind
in tijdloos gaan
ze is zwanger
van herinnering
uit tijden dat
het beter ging
nu kermt ze en jaagt
restanten bulderend
naar alle kanten
ze smoort de lucht
zucht haar gif in
stikkend sterven
niemand zal de
aarde erven, want
het…
Als de muren trillen
hartenkreet
4.0 met 26 stemmen 1.407 Wanneer hij niet gedronken heeft
lijkt hij een heel gewone man
zo eentje van dertien in een dozijn
en zijn ze samen een gezellig span
maar als 's nachts de muren trillen
door zijn bulderende stem
dan stop ik het liefst mijn oren dicht
en denk dan oh wat haat ik hem
als zij dan 's morgens over straat loopt
't gezicht verborgen achter een…
Onweer
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 397 Er is geen houden
aan de vlucht van vele bliksemschichten
Zij striemen, geselen en verlichten
nog voor de woeste wolken bulderen
maar toch weer stiller worden na een tijd
als regen verzacht de zon heeft bevrijd…
Pacifist
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 92 Wat gebeurt er
met het woordgeluid
wanneer kanonnen bulderen
en stromend bloed
de nacht inluidt
voor doden en gewonden
waar is de stem
die vrede liegt
terwijl geweervuur
steeds meer harten grieft
mensen niets meer vragen
dan doden-loze dagen
is er geen zin
geen woord of taal
die einde maakt
aan dit verhaal
van wreken
en verdelgen…
Pacifist
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 172 Wat gebeurt er
met het woordgeluid
wanneer kanonnen bulderen
en stromend bloed
de nacht inluidt
voor doden en gewonden
waar is de stem
die vrede liegt
terwijl geweervuur
steeds meer harten grieft
mensen niets meer vragen
dan doden-loze dagen
is er geen zin
geen woord of taal
die einde maakt
aan dit verhaal
van wreken
en verdelgen…
Alleen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 878 Waar is hij verborgen,
De speels klaterende bron,
Goedmoedig bulderende
Bergstroom?
In de vallei van je lach?…
In werkelijkheid
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 892 Enkel de golven en het gezang
van een bulderende wind.…
tevergeefs
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 194 Het verbaal excentriek bulderen als een waterval.
Is het herkenbare aan een verfrissend nieuw leven.
Gespoeld van top tot teen via een kronkelende rivier.
In de brandende zon was tevergeefs geen regen gegeven.
Ondanks energieke aankleding aan mijn vitale oase.
Een droom met dezelfde kijk en identieke woorden.…