Alle inzendingen over dag OR nacht OR strand

Je beste uitrusting voor een nieuwe dag goed uitgeslapen is goed uitgerust!…

Bij dag uitzicht op zee en op het hospitaal -twee oceanen onrust op andere schaal- als het stil is 's nachts kun je ze horen worstelen - zonder onderling verband - de zieken met hun dromen de golven met het strand. ------------------------------- uit: 'Omgeving', bloemlezing.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Op een dag had ik je gezien meende ik toch jong en mooi een zilverster in de blinde nacht het lied van een windbazuin dwalend over een blij, zonnig landschap Als zindering van zomerhitte onder eindeloos azuur was je licht Als geruis van de branding over schitterwitte stranden was je lach Hunkerend wacht ik op de dag dat ik jou zal…

lief, de tijd is voorbij, er zullen geen stemmen meer wonen in mijn hart geen vogels boven het koren geen lam in de wei en geen onrustig waaien in mijn oogopslag geen kraaienest in de mast mijn dag om naar je uit te kijken geen golven breken nu meer aan het strand van je naam geen schelpen als lege open handen liggen aan het strand van mijn…

Liggend in de vloedlijn baadt Ik mij met kosmisch licht Mijn koude huid wordt gezandstraald en mensen al om Ik zie dat vanuit de zwarte horizon een vrouw zich losmaakt En mijne kant opkomt Ze is mooi. Ze is fraai. Ze is mijn alles. Dichterbij.. dichterbij en nu is ze .. ‘Hallo, schone vrouw kunnen we wat? Ze loopt mij straal voorbij, ze…

, dagen en uren die altijd veel te kort zijn en duren!…

Elk jaar ga ik naar hetzelfde strand Ik heb er veel meegemaakt Op elke plek heb ik wel herinneringen Mijn eerste zoen, eerste keer dat ik zwom Het is er altijd mooi weer Geen dag zonder zon Geen dag met regen Elke dag is een dag om je uit te leven ’s ochtends uitslapen, gewekt worden door de zonnestralen ’s middags zwemmen en zonnen op…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

Een bom op het strand? Stel dat wij daar nog lagen die nacht, hand in hand…

liefste je bent liever als je lacht je bent veel mooier dan ik dacht en ik, zit hier maar foto te staren zo ben je dichterbij en dwaalt er weer een uur voorbij liefste er zijn nachten van duisternis met een hoofd vol wildernis waarin de tijd in traagheid fluistert zie de sterren urenlang glinsterend op je wang liefste er zwemmen…

tussen strand en duin en vlakke polders staat mijn huis tussen regen en wind man, kinderen en dieren heerst familiale sfeer tussen willen en weten en nog niet kunnen aanvaarden regeert pijn tussen dag en nacht en lichamelijke aftakkeling triomfeert een creatieve geest…

op het strand het dode strand luister ik naar regen naar beminnen dat door stilte stuk slaat op te broze schelpen harde rotsen breken mijn gedicht, ik kan de woorden niet meer verdragen omlaag, waar vissen vallen in de nacht en meedrijven met de aarde de schaduwen druk ik aan mijn borst, zilt als steentjes op het strand…

Ja hier, heel mijn koninkrijk voor een stukje strand! ---------------------------------------------- (wanhoopskreet bij het zicht van het Noordwijkse strand op een dag met tropische temperaturen)…

Wij kennen al jaren van die dagen de korrels aan het strand, de schelpen het schuim op het water dat af en aan als golven wederkerend het strand aandoet, het koude dat je in winters laat huiveren. De nacht telde deze keer minuten lang uren.…

Als de zon haar kracht heeft verloren maar haar gloed nog even de rimpeling van de zee zacht streelt en laat gloren verdwijnt zij langzaam achter de horizon golfjes kabbelen ongestoord op het strand zij wissen alle sporen van de dag uit het zand alleen het geluid van de branding ruist zacht en de avond gaat over in nacht…

Donkere wolken kwamen aan een wind stak op best hard beter nu naar de boulevard te gaan echter voor 'k zover kwam: Werd ik gezandstraald niet gering kijk een uitje op strand met uitzicht op zee Is 1 ding, maar al dat zand waar 'k niet om vroeg was wat ik mee naar huis droeg.…

Bij het open raam Tuur ik in het niets van mijn handen Voorzichtig heb ik ze opengevouwen Dan fladdert de nacht uit mijn palmen op Vrolijk dansend verdwijnt ze uit mijn zicht En terwijl ze opgaat in zichzelf Bedenk ik vast dat ik ooit De dag ook in mijn vingers krijg…

De schemering schuift de dag opzij Duisternis druipt langs het vensterdak Kaarsen flikkeren de nacht tegemoet Visioenen fladderen door mijn hoofd Dromen openbaren zich weer niet De klok tikt donker urenlange slapeloosheid tot De ochtendzon struikelt over haar stralen De dageraad dringt zich op De donkerte voorbij Een dag lang wacht de schemer…

De wereld maakt zich op voor een nieuwe dag, waarop alles weer gebeuren mag.…

Doelloos dwaal ik In het koele maanlicht In de zwoele zomernacht Geen stem leidt me Geen voetstappen volgen me Alleen en de sterren Alleen en de bomen Door het bos zie ik ze Door de duisternis voel ik ze Doelloos dwaal ik In de koele ochtendmist In de eerste dauwdrupjes Geen pad leidt me Geen angsten volgen me Alleen en de luikende nacht…

er scheen geen maan maar het leven lichtte ons bij met haar kleur kleine takjes knapten en hun muziek vertelde van het volgende pad op het zachte mos voelden wij de vochtige veerkracht in een zuigend gaan maar er was meer ook op het stille web onder de grond roerde lichtsnelheid zijn info in tal van processen werd zonne-energie…

als bode van hemel stormend zonnekracht Na jaren dwalen in de schaduw ongekend en ongevoeld geen dag, geen nacht maar schemering was mensenleven zo bedoeld?…

Daar slaat de bel voor de volgende ronde duisternis stormt uit zijn blauwe hoek, in extase klapt de wolkendonder voor het flitsende voetwerk van de nacht. Daglicht haalt uit, vermoeid en gehavend, de rode handschoenen nèt iets te laag een klap, een draai met rollende ogen en plotseling wordt alles zwart.…

Ik zie wat geluid galmt En door misten zingt Wat de dag ontspringt En in de nacht valt Een omarming van het land Van horizonloos, op de mens lijken Maar de dag is mij te plesant Om hier stil het niets te bekijken…

Dag stilte, tot straks. Wanneer de zon weer verdwijnt en de maan verschijnt. Dag stilte, tot straks maar weer…