Alle inzendingen over de dragers

het kind jij bent het kind uit de oorsprong de drager van de nieuwe morgen van ongekende waarde onomwonden nieuw mens beeltenis in toekomst jong en ontluikend sprongetjes makend een dansje in het landschap glimlachend volmaakt verloren in zijn dromen glimlachend in de bespiegeling van tijd in een zacht uitdijend heden…

Als dragers van een zware ziel, een zwarte of verwarde ziel. Geven zij de dragers van henzelf de tijd zolang voorradig Zodat zelfs de meest verscheurde ziel, de diepst geraakte ziel en zelfs de ziel die is verraden, ooit weer terug kan keren.…

Een wonder in wording Als een plantenzaadje dat ontkiemt Als uit het niets ontstaan Ben jij het die leegte verving Het bloeden van de drager blijft uit Een onzekere tijd breekt aan Toch zal alles voorspoedig gaan Jij bent het ware levensfruit Ineens verschijn je uit de duisternis Een piepklein mensje ergens daar onder Hoe je het ook bekijkt…

ik uren investeer de helft van mijn leven de narigheid die zich beweegt langs kletsnatte lijnen van de buien met invloed ik voel mij neerslachtig als ik struikel over tegels scheefgeschoven over de vettige substantie aards slik met een hoog lutumgehalte maar kleurloos als een afgedekte hemel toch wordt ze blauw genoemd als drager…

Wat herleeft is verzonken in de binnenzak van mijn jas ongrijpbaar voor de vingers pluist de voering zich in scheuren Mocht de dood van lange akkers zich in luxe baden en is het sterven getekend bij ’t geboorterecht laat mij dan gaan in die oude jas Wat blijft is verstoken van zonden en slechts de dragers zijn verhuld in stille momenten…

er ligt licht in het water intiem dat van je hand dat van het woord in de zon dat van je armen om dit alles op een zomerdag witte waterlelieknoppen dat tussen vruchten en de vlinder op een seringenboom dat wat je streelt over mijn buik in een zachte stroom samen als dragers van wat jij en ik verwachten terwijl de tijd kronkelt in het licht…

Proteus de oude man van de zee drager van alle kennis van het verleden het nu en en het later een jaloerse minnaar gunt de ander het licht niet in de ogen waakt als een een havik over zijn ondeelbare beeldschone schat de zeegod hij rekent zich rijk tot het aanbreken van die noodlottige dag waarop de lucht zich in…

Hem droegen ze levend en dood, de moeder droegen ze ook, maar die wankelde zo alsof de dragers er de brui aan gaven. Die er waren sloten zich aan bij de stoet: een schare donker en licht die zingend of zwijgend bleef klimmen en dalen. -------------------------------------- uit: 'De buigzaamheid van steen', 2005.…

een mens zingt zijn zwanenzang rochelt, roffelt het golft in hem nog even zich voortslepend hoor, de voeten van de dragers de pendule slaat, luid wat straks voor hem het klokkengelui niet meer telt het rochelt, roffelt golft in hem zijn trommelaar blijft aan zijn zij het doodsfloers hangt reeds voor zijn ogen vingers graaien…

koel en kaal kamers zonder verhaal muren die me omsluiten nog naakt en nieuw onbeschreven door het leven ramen kijken met geschrokken ogen naar beladen dragers levens verpakt in kartonnen dozen onwennig en ontheemd kamer na kamer ga ik begroeten kamer voor kamer trek ik aan plant behoedzaam de eerste sporen en begin eraan…

aangelegenheden de druk op het stof zou mijn dood kunnen wezen inherent aan vrees vlij ik mij tegen jouw borst, zoek de geur van zweet en bedien je schoonheid op het ritme van mijn kloppend orgasme het gespuis dat me belaagt zekert mijn hart in weersfonteinen geen hagel zo slagvast als jouw liefde die mij mijn zekerheden ontneemt al zijn de dragers…

vorstnacht In donkerte drijven straten wiggen van harde klaarten hoeken scheiden steenkantscherp kluisduisternis van duizellicht Maanbomen vergaren en dragen schaduwmythos Begerend alle klaarte verlangend alle maanstraalstraten is de vijver glad en eenzaam heldere drager…

Ik hou van schrijven, papier spreekt niet tegen en is geduldig, Je begint blanco, slechts de drager van mijn woorden, Geen onderscheid tussen goed of slecht, de waarheid of een leugen, Waarom hebben gesproken worden deze eigenschappen niet?…

hij beet ik hoorde botjes kraken zag ogen vragen om nog meer uiteengerukt tot een behapbaar stuk werd zij verdeeld onder de dragers in snelle mars trok de kolonne dwars door het land stilte kreeg de overhand uit alle richtingen kwamen de stromen naar de hoge heuvels van hun dromen zij zijn klein maar boordevol venijn mijn termieten…

Een trompet met vol geluid vibreert het leven, lage tonen als som geteld, in verleden tijd vergeven werd in medeklinkers van het alfabet, schrijdt vrijuit door vreemde werelden, dragers van het lopend vuur, verkondigen wat bewaard is in zandloper van de natuur, dáár worden nieuwe klinkers gevormd, van onbestaande woorden, waarover…

Maar net als de drager, gaat hij eens met pensioen. Die hoed heb ik niet zomaar, die hoorde op iemands hoofd. Dat hoedje van mijn vader, van wie het licht is gedoofd. Ik heb thuis een hoedje, een hoedje op de kast. Ik denk dat hij blij is, dat er iemand op past.…

landschap van sterrenfonkeling sluimerende bomen bergtoppen in mist gehuld landschap van gekleurde wolken moedeloze hemels drager van mythen en sagen landschap van haver en rogge eindeloos ontvouwen van nabije dingen en verder weg landschap was jij hier ademde jij hier niet was jij niet onbegrensd?…

"Gorter" gedestilleerde sfeer behuizing voor verkenners dragers van cultuur voedingsbodem voor rauwe lijnolie zuivere pigmenten diepblauw met krul gepend op het menu “Mei” liefde is evenredig groot Brel klinkt door Lucebert met mooie woorden onder kroonluchter van tranen glimmende ogen in de speeltuin van de geest glijbaan voor gedachtenreeks…

Jij goed, jij slecht, drager van schuld. Jij fout, jij recht, in onschuld gehuld. Bevroren prikkeldraad, ommuurde waarheid. De laatste dageraad die licht en donker scheidt. Op de dag der wrake is angst een voorteken. En wie is zonder verzaken, om recht te spreken?…

drager van het licht ziener in duisternis dageraad en schemering die tijd en ruimte bereist in oneindige voorspoed doorkruist het universum van hart en ziel tot leven en dood begin en einde zoektocht naar meer gedragen in eindigheid lichtjaren ver geboren schitterend firmament sterrenpracht in nacht als wonder aanschouwt gedragen…

De houtpulp, die zo'n kleine honderd jaar als drager dient voor al wat wordt geschreven, begint het met de jaren te begeven, dus vallen alle boeken uit elkaar. De pulproman maar ook het meesterwerk, want als de zure tand des tijds gaat zieken stoort hij zich niet aan oordeel of kritieken, die knaagt aan ieder genre even sterk.…

Een mantel met glanzende kleuren zweeft overal rond windt zich telkens om iemand heen wil haar dragers verrassen geeft blije gevoelens om God en beter leven schept vaak diepe gedachten over menselijke aard en het samenwerken van hemel en aarde kan soms huichelende bedekking voor kwade zin zijn men onderscheide steeds oprechtheid en…

Zij 'stralen' dan wel eventjes maar dat is enkel schijn omdat zij van het glitterwerk alleen de drager zijn. Het 'moois' wordt na een korte tijd weer in de doos gedaan terwijl zij, afgedankt en kaal, de vuilnisbak in gaan.…

beslecht het laatste lot en daalt als donderslag bij herhaling neer op de dodenkamer; zes houten planken bekleed met een blauw vod zij omsluiten het vertrokken leven een man met verleden nu door spijkers in het donker gedreven de priester zingt doorheen de mist van wierook over ons laatste oordeel dat zuigt aan ons nietig bestaan dragers…

Dauwdroppel, uit nevelige sluier drager en spiegeling van het ganse heelal. Natte stille dauwdroppel die in haar zachtheid op d'aardkorst breekt en haar ziel verliest bij het goede doel... Ik wil je proeven ik wil je voelen in je vloeibare zuiverheid terwijl je langzaam mijn mond mag binnenglippen...…

Sterren laten zich zien op boulevards, zijn verzonken in het diepste van alles boven het alledaagse leven gelegen, naar trouwe dragers van onmetelijk licht kijk je op, zoekt men in het aardedonker met een dorstig hart vol verlangen, de schittering plots aan diggelen doet de adem nog verder stoten naar alle in geluk uitspattende richtingen…

Die in de winter Drager is van ' t Dikste ijs dat Maar te bedenken is, In voor- en najaar Vol water staat En leven geeft aan Zo veel nieuw leven En nu droog staat, Geen druppel vocht Meer te bekennen, Alleen spinnen nog En mieren wonen er En vormen samen De plek waar de Chauffeur een Zachte landing Maakt nadat hij…

Zo'n anjer oogt indien wit, iets van onschuld die de drager bezit. Het keurige tweed is wat je ziet, maar vergeet vooral die dominante anjer niet. Ieder dag vers geluk. Vanuit een knoopsgat neemt een charmeur je zo tuk. Een anjer weet van de prins geen kwaad, zolang je maar weet waarvoor die staat.…

Schenkt erkenning aan een drager waar men niemand snel over hoort klagen. Hij maakt soms deel uit van de wet. Bij overlast wordt hij dan opgezet. Wie hem past mag ook in vredestijd gezag uitdragen.…

zee van verstomde stemmen hortende adem van sleuren deinen en neerhalen van zeenmans graven brulboei van toevloed en terugloop drager van watergrijze wolken het blauw het groen en de mist zee van verraderlijke stroming van stille schitter en schaduw koele waarnemer aanjager van stormen zonneklare beuker zee opstandig…