Klei
de drab waarin ik uren investeer
de helft van mijn leven
de narigheid
die zich beweegt langs kletsnatte lijnen
van de buien met invloed
ik voel mij neerslachtig
als ik struikel over tegels
scheefgeschoven
over de vettige substantie
aards slik
met een hoog lutumgehalte
maar kleurloos als een afgedekte hemel
toch wordt ze blauw genoemd
als drager van het water
ontoegankelijk blauw
Geplaatst in de categorie: emoties