40500 resultaten.
Voor Multatuli
snelsonnet
4.0 met 14 stemmen 186 Het snelsonnet is vaak te lieve taal:
een traan, een lach, soms echt en toch verzonnen.
Een denker denkt. En schrijft, maar “onbezonnen”.
Hij schrijft niet cryptisch, maar smeedt taalkabaal
en daarom roept hij dichters op: sta op!
onthul de misse daden van de top…
Zingende daad
gedicht
4.0 met 10 stemmen 3.750 De kinderen zingen naar een daad.
Zij gaan op de zon af vanuit hun straat
en stormen langs de ladders van het licht
naar boven! Midden in mijn klein gedicht
hoor ik dit aan en vraag het groen:
of ook ík een zingende daad zal doen?
Zeker, wuiven de bomen met hun vlag:
kinderen en dichters zijn eenzelfde slag,
dat alles kan en alles mag…
straal in licht
hartenkreet
2.0 met 21 stemmen 2.018 mensen praten over hun werk
beroep
en ik
ben weg
mijn roeping
roept
halo
hallo…
Over roeping.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 222 Nu maar hopen
dat ik mijn roeping niet ben misgelopen.
Niet dat ik hem zou missen
en niet meer zelf kan beslissen,
maar wat kan je er eigenlijk voor kopen.
Ik steek mijn centen
liever in het ontwikkelen van mijn talenten.…
Eenzaam balanceren is niet altijd vrolijk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 633 Het is een eenzaam balanceren
tussen geestelijke arbeid
gebrek aan erkenning
en het hoofd boven water houden
als je niet van economische betekenis bent
lijkt het zelfs alsof de huisarts je niet meerekent
bij de mensen die nuttig zijn voor de maatschappij
“dan kunt u weer vrolijk gedichten schrijven”
zegt ze
alsof gedichten schrijven…
Een berg van emoties
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 6.586 De pieken waren zeer heftig,
De dalen ontzettend diep,
Nooit meer zal ik met jou op een recht pad lopen!…
Roeping
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 842 zwervend langs de
kloostermuren
van de buitenwereld
met gevouwen handen
in afzondering
heilig gezang
onder kaarslicht
met rozenkransen
in sober samenzijn
met open geloof
tot de orde
geroepen…
Roeping
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 339 Ik op de fiets:
een lijn door de straat,
een pijl naar de school.
Ik op de fiets peil
het kind in mezelf,
dat schooltje wil spelen.
Ik op de fiets en de regen
de regen verregent
het verscholen kind.
Ik arriveer,
zet de fiets in het rek,
hang een slot aan mijn ziel
en geef tamelijk tamelijk les.…
Roeping
gedicht
4.0 met 92 stemmen 27.903 haar roeping blijkt het meest
als, op de grens van waanzin
de goedgeschoolde hand
het dwangbuis dichtsnoert.…
Roeping
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 529 De mens – hoe ijverig ook –
hoeft niets te doen dan te zien
te ontvangen en open te staan
voor de elementen die kiemen
en gedreven willen groeien.
Bouwen aan het bestaan
verbinden wat divergeert
bruggen slaan over ravijnen
met overtuiging en inzicht
ziel worden, levend wezen.
Op te gaan in verdwijnen.…
Roeping
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 355 langgerokt verkondigt ze haar roeping
bij ieder woord danst haar lange vlecht
in haar hand een hoed waarmee ze wappert
langs haar goddelijk gelaat…
ROEPING
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 192 Woest kapt ze de lianen
Haar missie is een doel
Zij, een al gevoel
Wil zich koelbloedig wanen
Haar witte vendelzwaaien
Ontvangt de meute koel
Ze heeft, zo denkt ze, smoel
Zij zou niet overwaaien
Als zijnde vis nog vlees
Hoe kon ze zich verklaren
Tekort schoot elke taal
Toen het voor haar verrees
Het simpelweg bedaren
Had ze haar heilige…
ROEPING
gedicht
4.0 met 65 stemmen 17.563 Zuster Immaculata die al vier en dertig jaar
verlamde oude mensen wast, in bed verschoont,
en eten voert,
zal nooit haar naam vermeld zien.
Maar elke ongewassen aap die met een bord: dat hij
vóór dit, of tegen dat is, het verkeer verspert,
ziet 's avonds reeds zijn smoel op de tee vee.
Toch goed dat er een God is.…
Roeping
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 215 In Brieuc schuilt iets van een bioloog
met een korte broek, scalpel in de hand
en dan een worm in stukken snijden
als bewijs van ongewerveld zijn
Hij kijkt mij onderzoekend aan
om een worm in mij te ontdekken
Ik laat hem ongestoord verder begaan
misschien wordt hij wel een chirurg
één die zijn handen warmt
voor hij hen legt op naakte huid…
Roeping
gedicht
3.0 met 12 stemmen 3.957 Fluit er een merel, dan voel ik geluk.
Fluit er een merel ten hemel schreiend mooi
in China terwijl ik niet in China ben;
heeft naar verluidt men hier ter stede merels
ook gehoord in het blauwe schemeruur
van 3 Februarij 1603; zal, naar verwacht mag
over zes weken, in mijn tuin hun lied weer
klinken; stel dat ik al op weg zal zijn
gegaan…
Roeping
hartenkreet
5.0 met 5 stemmen 97 Iedere morgen: Goedemorgen!
Iedere middag: Goedemiddag!
Van maandag tot en met vrijdag
elke dag met een vertrouwde glimlach.
Ze geeft ons haar tijd
Ze geeft zoetigheid
Ze geeft veiligheid
Ze nam leiding
en koos haar ding:
een loopbaan op de ringbaan!
eenieder die de ringbaan kruist
wordt er veilig doorgesluisd.
De klaar-over, mijn…
Roeping
snelsonnet
4.0 met 12 stemmen 168 De Sovjet-staat in ere te herstellen
Dat is wat hij als ware roeping ziet
Wat NATO daarvan vindt dat boeit hem niet
Ook maalt hij niet om binnenlandse rellen
Zo speelt hij door een buurland te bezetten
Gewoon zijn eigen Russische roulette…
Roeping
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 189 de dood
kan afschrikkend
zijn soms
toch wel
enigszins verzachten
enwel er
staat een
nare lijdensweg
voor die
persoon te
wachten
zeker niet
onze Schepper
als schuldige
aanwijzen voor
jou eindigt
het verdere
leven met
een diepe
wrok
let op
jouw omgeving
vast noodlijdende
mens of
dieren tijdens
het rustgevende
tikken…
Overgave
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 808 Er is een immens groot verschil
tussen overgave
aan een volledige levenstaak,
of toegeven aan kortstondige,
vluchtige en vooral oppervlakkige
verlangens, wensen en gedachtes.…
Coronation Street
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 106 Waar zijn ze gebleven, die buren van toen,
waar is de ziel in de mens gebleven? Waar?…
Stille waan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 207 Dode meisjes, drijvend op het verlaten bergmeer
alle tederheid gezonken
in bodemslijk verklonken,
doodse stilte die neigt naar mistig hartzeer.
Wat mis ik de zachte streling van de jeugd,
onbezonnen schoonheid
ver weg van iedere droefheid,
lichte dagen en nachten in volle vreugd.
Liefste er rest me slechts één baken
laat me in uw liefde…
Je hoeft niet altijd....
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 85 Een mens hoeft niet altijd
mee te voelen,
een mens lijdt niet altijd
met je mee,
een mens kan zich niet invoelen,
in jouw pijn!
Maar hoe schrijnend is het te bedenken
dat er mensen zijn,
die doordat ze niet kunnen invoelen
zo immens hard kunnen zijn,
dat je de tranen in je hart voelt stromen!…
Vreemdganger
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 76 Mijn hoofd en ik
wij zijn uit elkaar
het is over
zingt de zanger
alsof ik dat niet weet!
We hadden het goed
mijn hoofd en ik
we bleven bij elkaar
dat was immers
een uitgemaakte zaak?
Jij deed wat
ik wou of was
het andersom?
dat ben ik
even vergeten
Een briljant stel
waren we niet
strijd en twijfel
vlochten ons samen
dreven…
Homo sapiens natuurlijk
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 89 De mens die denkt,
dat hij superieur is.
Homo sapiens.
De mens die gelooft,
dat hij regeren kan,
over de heersende natuur.
Mensen hebben vijanden nodig
om mensen te beschermen.
Met beschermingsmiddelen.
Tegen onkruid en ongedierte.
Zo controleren mensen de natuur.
Wanneer een nieuw virus reageert
beschikken we niet over vaccins.…
Iedersland
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 89 Nederland, onhelder land
Regels vallen te omzeilen
Overheid toegeeflijk want -
Alles beter dan te dweilen
Kraan wijd open, uit de brand
Schietende met oude pijlen
Richting tij en waterstand
Laks en blind voor eigen feilen
Vrijwel dood de tolerantie
Spijtig, lef is er niet meer
Vlag en wimpel gaan gebukt
Train…
verpleegster
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 het was eerlijk spel
dat klein en kind
ik zo graag speelde
tot later ik ontdekte
dat meer dan droom
het mijn roeping was
als anderen al sliepen
tot in laatste uurtjes
studeerde ik het vak
in mijn hoofd en hart
omdat ik zorgen wilde
voor de mens die lijdt
de tragedies die ik zie
zijn van klein tot groot
als er iemand wegglipt
stemt…
Al, dat ik gaf
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 742 Ik heb nog nooit
zoveel weggegeven.
Ik had nooit zoveel leven
in mij, wat iedereen in de wereld
zal ontroeren, beroeren in geheel het beleven.
Ik was nog nooit zó
mezelf, om te staan
met wat resteert.
Ik ben zij, die Al het leven
waardeert en eert.
Ik wist en weet nu pas, wat ik altijd
had geweten en wat niemand ooit zal vergeten.…
Ont-moeting
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 167 Wat moeten we als
Klein mensenkind
Toch ontzettend veel,
We moeten van alles
Zo veel dat we
Eerst dat moeten
Af moeten schaffen
Om daarna dan ook
Daadwerkelijk de ander
Te kunnen ontmoeten…
Homo sapiens.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 156 Gisteren
een school beschoten,
waardoor vijftien kinderen
werden gedood en
nog eens
tweehonderd gewonden
vielen
O ja, nog een foto
van mezelf
met zeven afgehakte hoofden
-waarvan ik sommige
op een hek had gespiest-
op twitter geplaatst.
Eens even kijken:
wat zal ik vandaag
eens gaan doen?…
met scherven van liefde
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 321 het was de stilte
midden een groezelige nacht
die me in een verhaal bracht
doorspekt met vele herinneringen
die als sidderingen
over mijn ziel liepen
een verloren kind
door niemand gewild
die van geen wijken wilde weten
het was om roeping te doen
van nature rebels
met scherven van liefde
in een intens kloppend hart…