Alle inzendingen over dorst lessen

Rust hier maar uit mama op deze zachte aarde die zachter voor je zal zijn dan je leven ooit kon zijn of geweest is nu zwarte, kale stammen ten hemel reiken nu vroege tulpen aarzelend hun bloemen tonen nu een nieuw seizoen begint regen zal je dorst lessen de eik zal je beschutten rust hier maar uit mama op deze zachte aarde.....…

toch ben ik blijven wachten met de wetenschap niets van de kosmos te verwachten rondgezworven in dorre zandwoestijn met af en toe een bron; de oase waar ik mijn dorst lessen kon het manna door hen bewaard in twee buideltassen van het wereldpaard wedijverend met een klein kuddeke schapen rondom de torenhoge oerang…

wanneer een spiegel glijdt uit de nacht het doolhof vult tussen duin en dromen, de maan zich losschudt, minutenlang meer dan vol verandert de zee niets aan zomergrassen, te midden van de dag bloemen zullen opgroeien als sterren in een vijver, hun dorst lessen met golfjes dons geplukt uit het sierspoor van de eend die in…

waar de planten hun dorst lessen en de zonnestralen de waterparels als diamanten doen schitteren. De mens, die het als een schouwspel ervaart en tot rust komt. Het moet niet veel zijn, om gelukkig te zijn.…

Het vlakke strand voorland van het vlakke land met daartussen de duinen tientallen meters hoog ze houden ons droog doen onze dorst lessen, onze honger naar natuur met ‘t weer: onbewolkt, zon of bewolkt, koud en guur die elementen zijn als vitamines voor ons leven ik schrijf dit zittend op ’t strand wacht tot de zon daalt ver achter…

lessen zal hoe kan de diepste zee vol genade zijn als water stomweg geweigerd wordt?…

Drank, geboren uit menige boerderij, wil voor vermaak zorgen of dorst lessen. Vrolijk vocht, gegeven door graan en bessen, schept een vrij dansende gedachtenrij. spoedig zetelt spitsvondige plagerij, ontaardt in teugelloos klessebessen.…

lessen van kelen uit droogte geboren en voor dood bestemd, vreugde is van korte duur, in zielenpijn zie ik de vage contouren van een bekend gezicht, mijn wegen zijn verstopt, zonder doorkomen, was alleen mijn verre kindzijn ongeremd?…

Als ik mijn hart in het grote hart, mijn stem in de stilte leg zoals de druppel opgenomen door de zee, één wordt zodat 'k kan mee bevloeien, helpen groeien, dorst lessen, zwijgen en kan zeggen, er te zijn voor jou, mezelf, genieten kan mijn geluk doorgeven, want nog steeds... is er zoveel kleur, de bottels en de bessen, de ondergrondse…

Mens en mensheid overleven door behoeften te bevredigen honger stillen, dorst lessen lust bevredigen, veiligheid creëren indien goed uitgevoerd beloond met gevoelens van welbehagen geluk genoemd, een beloning getriggert door lichaamsdrugs ik zag het bij m’n grootouders op ‘t Groningse land in ‘t najaar turf en aardappelen in…

van de ochtend waarmee ons de vroege vogels steevast hun serenade brengen aan een nieuwe lentedag bevederd nestelen zij zich met zorg zich een thuis vlechtend in het breekbaar roze van bloesems die ons geurend als rozenparfum de komst kondigen van fris groen de zon breekt goudgeel schijnend door de buien van grijze nevels die de dorst…

Opluchting De algen winnen van rein Lessen vallen uit Dorst lessen is onmogelijk Albert heeft kippen Veel te veel Wij hebben eieren; gekookt Zet ze er maar alvast neer Die komen wel op Je vijanden staan recht voor je Leg je blokkendoos weg Strijden voor de heer Jouw alles Overigens Maak je niet druk Meer heb je ook niet…

verliefdheid naar liefde ooit moet men enige dwangsom sparen weet wel de streepjes krijg je nooit meer uitgewist ook al word je honderd jaren woelig is het na enkele jaren maar dan van ’t leven en vooral het samenleven het beroepsleven en nog vele bezwaren met veel vijven en zessen soms de zeven in de kwintessens of moet men gewoon de dorst…

er zijn lieden die zweren bij het vat en anderen lessen hun dorst uit flessen maar wat ze ook beweren ze worden toch wel zat…

op mijn balkon drinkt een vogel van het smeltende ijs in een stralende zon achter het glas hoor ik het gesprokene overdenk en laat bezinken buiten ploft de sneeuw uiteen op de grond de merel lest zijn dorst en ik de mijne…

Dronken fotonen lessen hun dorst aan de boezem van de nacht. Dansen met het licht uit. Twijfel afgeworpen als ballast. De kern van hun bestaan zijn zij immers zelf.…

ik drink je woorden als water op een hete dag grote slokken vol begrip steun en goede raad lessen mijn dorst…

Rekke en kalfjes lessen hun dorst. Wat nadert? Moeder verstopt zich achter struiken; haar kleintjes blijven nieuwsgierig staan kijken.…

Er was eens een slijter te Pesse Die hevige dorst wist te lessen Doch 't was slecht gesteld Met zijn statiegeld Daarmee wou ie iedereen flessen…

Na 't lessen van de dorst aan zijn moeder's borst blijft hij zitten met een Zwitsal-smaak.…

in een oogwenk flitst zij voorbij dat meisje op die racefiets zo mooi zo strak zo adembenemend Oh was ik maar de handrem waarin zij straks zal knijpen de bidon met inhoud die haar dorst zal lessen of liever nog... het zadel…

Ik prijs mijn stad waarvan ik vruchten pluk, Mijn appels en mijn peren en mijn bessen, En waar ik uit de gracht mijn dorst kan lessen; Het kan gewoon niet op met mijn geluk. Ik ben alleen nog hongerig op zoek Of er ook huisjes zijn van peperkoek.…

Op zoek ben ik mijn dorst te lessen mijn honger te stillen aan bloem van kelk het blad Ik sta te boek als 'vliesvleugelig' insect zwaar op de hand ben ik niet ik zing geen lied ben zelf partituur voor hen..... die zwaarmoedig zijn.…

Het gehemelte droog En nat de grond Om de dorst te lessen Nam ik het in mijn mond Het schuurde mijn tong En knoopte mijn maag Maar het leven gaat door Tenminste vandaag Een schietgebed naar god Voor een kelkje wijn En een droge korst Zou ook welkom zijn Dus les me de honger En stil me de dorst Anders zal me dit leven Niet meer waard…

soms is de zee de zee slechts water dat in schuimende golven en donderend geraas onaantastbaar het land aanraakt dan likken grauwe regenwolken zijn gulzige waterhand lessen zijn dorst tot wolk en water versmelten aan een lege horizon…

(Vashe zdoróvje) De vondst van die container wodkaflessen Trok zelfs de aandacht van minister Kaag, De Koreaanse Leider drinkt het graag, Maar moet zijn dorst nu met iets anders lessen. Maar als die zending echt uit Rusland kwam, Hoe kwam die dan terecht in Rotterdam?…

draai de kraan maar open en laat het lekker stromen straks mag u water kopen of er alleen van dromen vul maar vast wat grote flessen want onze dagen zijn zo geteld en dan is de dorst alleen te lessen voor hen die zwemmen in het geld…

Een anticlimax wordt bijna een climax op den duur: een druppel helderrode wijn die beter smaakt dan ooit een heel stel flessen, anders gezegd: ik voel dat ik jou missen mis, een dorst die nimmer valt te lessen.…

je schittert in het glas buikt door alle flessen je smaak is eeuwig dorst en nooit te lessen de hang in druppels wijn toont goede jaren of azijn de kraag op sprankelend geel schuimt net een plas teveel drink je voor het lege glas of voor de flonkering die het je gaf…

Rutte drinkt: koffie met z'n moeder thee met de Koningin water met z'n kabinet een borrel met Ivo een biertje met Jort en wijntjes met z'n scharrels Rutte weet z'n dorst te lessen! NB En met Samsom 'economische' drankjes!…