6613 resultaten.
DE STILLE DOOD
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 509 Hij lag op de grond
Waar men hem toen vond
In de vroege morgenstond
Daar op die kille grond
Hij was erg alleen
Bijna niemand om hem heen
Geluidloos ging hij heen
Om hem was geen geween
Zijn buren hadden geen tijd
Te letten op zijn eenzaamheid
Voor hen was prioriteit
Te werken aan belangrijkheid…
EENZAAMHEID
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 423 De dagen rijgen zich aaneen
Tot weken van eenzaamheid
En veel langer duurt het voort.
Het is een uitzichtloze tijd.
De wereld om je heen gaat verder.
Het tempo wordt steeds opgevoerd
En als je daarover wilt praten
Word je gauw de mond gesnoerd.
Een oudere moet beseffen:
Het is een drukke tijd!…
Vogels, moet je weten...
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 83 Ja ,deze wonderen maken mensen blij
in een tijd van afstand... en eenzaam hokken
bewust thuisblijven om wat vogeltjes te spotten,
te leven in harmonie... met een heerlijk glaasje wijn erbij!…
HOOGSTE LIEFDE
poëzie
2.0 met 233 stemmen 62.479 Ik heb u lief, nu en altoos,
En of mijn droef en moede hart
Bij andren rust of eenzaam mart*
Om u: gij zijt mijn liefde, altoos.…
De gelukkigen
poëzie
3.0 met 9 stemmen 890 Zij schrijden onder 't vaag geruis der blâren
Door 't zwoele duister van een sombre laan
Waar hier en daar een eenzame lantaren
Het lover in een zilver licht doet staan.…
eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 292 eenzaamheid beroert mijn hart,
komt zo plots en onverwacht.
doch met vrienden op het werk
is het sentiment nog redelijk sterk.
het alleen gevoel is op zijn best,
in combinatie met wat stress.
mijn eenzaamheid gebruikt zijn macht
in de vroege uurtjes... van de nacht.…
LEVENSBOOM EN LEVENSSTROOM
poëzie
3.0 met 72 stemmen 16.474 En dáárom golft mijn donkre levensstroom
zo eenzaam, droef beschaduwd door zwartgroen
van pijnboom en cypres en doornstruweel.
En dáárom draagt mijn donkre levensboom
geen gouden appel in het ooftseizoen,
maar veel verdorde blaadren, bruin en geel.…
Kristallen tranen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 845 niet mogen horen
haar hart kilt zich tot ijs bevroren
om slechts eenzaamheid te claimen
Vanuit de hemel breekt kristallen gloed
dwarrelt naar aarde als een losse veer
legt zacht zijn glazen vleugels neer
en betraand haar hand, als laatste groet…
Kosmonaut
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 172 Een vacuum, zwart, eenzaam, eindeloos en koud."…
Winterdag, begroet mijn ziel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 212 Winterdag, begroet mijn ziel
neem even mijn gedachten weg
langs landelijke kronkelwegen
onzichtbaar in gedachten
als een clown in droef besef
waar de mensen om mij lachten
en negeerden mijn humeur
slenter ik eenzaam langs de grachten
nergens ooit een open deur
er slaapt een schim in mijn geweten
daar waar de dood de vijand huwt
heb…
Fado
poëzie
3.0 met 27 stemmen 2.617 Ben ik traag omdat ik droef ben,
Alles vergeefs vind en veil
Op aarde geen hogere behoefte ken
Dan wat schaduw onder een zonnezeil?…
Zondaar’s lentegoed
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 434 Gaat niet droef
bij over-lijden
De huid past stroef
-in hemelsnaam-
de ruches aan een
klam geweten
Verpakt tot
zondaar’s lentegoed…
verten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 196 de dag komt
in gezongen
woorden
die een klacht
in klank
verstoorde
met een droef
en dralend
lied
dat men klinkend
in de verten
ziet…
O wees mij goed
poëzie
4.0 met 10 stemmen 2.061 O wees mij goed, gij die mijn vrienden zijt
of simpel mensen, die de mensen mint;
ik ben zo zwak, zo droef, zo lafgezind,
zo zonder veerkracht in de mannenstrijd.…
De avond heeft de ontroerde golven
poëzie
4.0 met 20 stemmen 4.973 Zo vaak ben ik kalm en rustig
En word plotseling droef te moe;
Tranen rijzen in mijn ogen,
‘k Word in ’t diepst der ziel bewogen
En weet zelf waarom noch hoe.…
Duivelsgetallen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 589 bloedkoralen letters uitgevlakt
tegen de mozaïeken wanden
door gesloten verten
over rillingen in steen
gaan diep uitgekerfde vingers
ze krassen kringen van geween
maar vinden slechts verdwijnen
in die nacht toen ook de maan verscheen…
ZO stil, als lang nog na een onweersbui
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.937 ZO stil, als lang nog na een onweersbui
het laatste vocht zijgt van de zomertakken,
de avond valt, maar in het ronde drupt het
zo gul, zo stil:
Zo stil zinkt weemoed neder in mijn ziel,
gedachten, die een zacht verdriet meebrengen,
druppelen neer en vloeien effen uit
zo droef, zo stil.…
Het vergane populieren bos
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 693 Eens deelde ik in hun vreugde
en mocht ik leven om mijn schaduw
te brengen op hen die nu mij verwonden
door met een snede mijn stronk te doorklieven
behartig ik de dood zonder razernij
want ik weet, ik ben slechts boom
die zonder hart doch met aderen
de hemel spreekt bij nacht, die mijn wake
was wanneer ik schreide om de wind
die zonder…
MELISSA
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.036 En sinds: ik vond niet wat ik zo behoef,
En zo mijn woorden luid soms blijheid veinzen,
Mijn ziel is stil en vol verlangst en droef.…
Ziekenhuis
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.069 Van zorgen kan ik deze nacht niet slapen.
Ik staar door 't venster doelloos voor mij uit...
Werd zó de wereld van eerstaf geschapen
Met maan en wolken, zonder een geluid
En zonder licht? Waar ik vanmorgen zag
De bomen met hun gele en groene verven
Raad ik het ziekenhuis, waar dag aan dag
Gemartelden in duizend angsten sterven.
't…
O klamme koude
poëzie
4.0 met 1 stemmen 481 O klamme koude, die me 't krimpend herte
beklemt, en 't àl ontzielt en mijn gedachten,
als bloemen, dor voor ze in de zonne lachten,
doet nederbuigen onder 't lood der smerte,
- doet nederbuigen in wanhopig smachten,
zo droef, ach, o zo droef, tot haar verterte
de tred des wandlaars, onbewust hoe 't herte
toch pijnlijk krimpen kàn om al…
IN DE AVOND
poëzie
4.0 met 4 stemmen 501 En ik word droef. Want derft mijn ziel de tover
Dier lieve stem die 't wrangst gemis verzoet
Dan welkt mijn trots en ben ik naakt en pover,
Alleen verschroeid door felle hartstochtgloed.…
zondagsdenker spreekt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 219 het stemt niet te stelpen zo diep droef
dat groene blaadjes in de lente uitbotten
om in de herfst te vallen en weg te rotten
voor hetzelfde geld waren ze waterproof…
Depressie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 262 Hoofd van het
Leven afgewend
Dode ogen zoeken
Droef de dood
Ver weg van
Het leven waarin
Ik zinloos
Mijn tranen vergoot…
Markt zonnepanelen stuikt ineen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 285 Na de laatste schroef
gedenken ze droef
de dag waarop hun zon niet meer scheen.…
God is zo ver!
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.642 Hoe zal Hij zien mijn droef en eenzaam dwalen?
God is zo groot!
God is nabij! - Ik voel zijn adem waren
In 't wuivend woud, dat suizelt, vroom en blij.
Ik voel zijn adem huivren door mijn haren -
God is nabij!…
Senseo Blues
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 139 Ze kan het af met een Senseo apparaat
dat droef getuigend van haar stil en eenzaam leven
twee dunne straaltjes in één kopje lopen laat.…
Stoffige handelingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 374 Ik vond mezelf terug in stoffige handelingen
met de halsband van liefde om mijn nek
onderging ik psychiatrische behandelingen
ik masturbeerde als een verdwaalde gek
op school was ik het slachtoffer van pesten
ik verweerde mezelf als een eenzame held
maar ik werkte me steeds weer in de nesten
ik vond geen liefde en ik had geen geld
er doemde…
Gedragen door de wind
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 en eenzaam ook
in huizen waar 't wenen
lachen schijnt maar plotseling
ontweken door 't vuur
en vlammend suizen
van de wind waarin 't kind
gedragen door de wind
is vrij onzegbaar blij…
Alleen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 209 God kent jouw verdriet en eenzaamheid
Als een vader wil Hij voor jou zorgen
Bij Hem ben je veilig en geborgen
En nooit meer alleen, want Hij is er altijd.…