2041 resultaten.
Echt lang
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 908 Ze hadden ervaring verworven
en vonden elkander verdorven,
maar kroost mocht niet lijden:
ze wachtten met scheiden
tot iedere telg was gestorven.…
Koesteren
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 4.460 Laat me leven in de warmte van je ogen
de weerspiegeling van je diepe zijn
waar sluimerzacht de kern ontwaakt
als de gesloten oester wordt gekraakt
en een parel glanst in wonderlijke schijn
Laat me weten hoe we zijn bedrogen
door de passie waarin wij elkaar verloren
pas nu besef ik wat jij tijdenlang al wist
hoe erg je me al die keren…
Bagage
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 1.194 Met de kennis van nu,
zou ik dingen ontwijken,
ervaring vormt een stukje rijkdom.
Achterom kijken heeft geen zin.
De toekomst begint vandaag.
Daarom stap ik blijmoedig het leven in.
Wat mij overkomt, is de grote vraag.…
Vinger in de pap
gedicht
2.0 met 262 stemmen 67.662 Ik vind niet dat je van een mens moet houden.
Ik heb het gedaan. Vooral van vrouwen.
Er was mijn moeder. Er was een kleuterjuffrouw.
Er was een omroepster die het met een uitgever deed.
Toen wou ik dichter worden
Mijn hart ruimde plaats. Letterlijk te veel.
Ook de liefde voor mezelf, een mens tenslotte, strandde.
Ik weet nog waar en hoe. Ik…
WARE BLOEI
netgedicht
2.0 met 53 stemmen 27 Gods nabijheid beleven
mag levendig zijn
met welluidend zingen
of geestdriftig spreken
dan wel kunstwerken maken
geest van d' Almachtige Heer
groeit stil en zonder opzien
binnen zachte groene handen
aan soepel kronkelhout
waar druiven langzaam zwellen
reine ziel tot rijping brengen
haar ondanks hun teerheid
beschermen tegen…
Het laatste stukje
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 100 steeds ontbreken
wat belangrijke stukjes
heb mijn puzzel nog
niet gelegd vandaag
het is maar
de vraag of dat lukt
meestal heb ik niet
het geluk die te vinden
in vorm en kleur
kan ik ze wel beschrijven
maar het ultieme moment
van passen zal ook nu uitblijven
weet dat eens de dag zal komen
die het plaatje completeert
ik ben het laatste…
Mist
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 454 Mist sliert massaal over de velden
En krult mijn haren jarenver terug
Dampen verdichten zich tot druppels
Door winterse kou op mijn gezicht
Ik fiets een razend snel rondje witte aarde
De snelheid doet mijn spieren spannen
Mijn adem kegelt zich tot witte dampen
Hoe heb ik deze ervaring veel te lang gemist
Door mist en kou schitteren mijn…
In sierlijke gebaren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 128 ik wist
dat jij ze had
een schaal vol kralen
gebeurtenissen en
herinneringen uit een
leven vol van in de wereld zijn
liefde en pijn
markeerden de jaren
in hun vorm en kleur
belangrijke momenten
bepaalden de lengte
er was geen willekeur
jij reeg ze met
het sterkste garen
in sierlijke gebaren
iedere dag weer koos
jij een…
Veroudering
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 941 bloei besnoeit
en langzaam op doet geven
krachten getrotseerd
gevormd door het verleden
te lezen in verharde lagen
die het tere binnen schragen
tot ze eindelijk zijn verweerd
de weerstand in het heden
het opgewassen zijn
vastgelegd in rimpellijnen
soms heel dikke maar ook fijne
waar er minder werd gestreden
knoestig hout vertoont ervaren…
Eenzaam
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 829 En uit ervaring weet ik
hoe eenzaam, eenzaam is.…
Een onverwacht genoegen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 252 Ik heb je rode kraal gevonden
tussen het stof achter de kast
Je bent lang niet zo dichtbij gekomen
het is jaren terug dat ik hem zag
Ik heb hem even opgewreven
zag je reflectie in het glas
en bij het zorgvuldig opbergen
wierp ik hem terug over de kast
opdat over ongetelde jaren
ik hem plotseling weer vinden mag…
Onwillige wilg
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 216 Wat heb ik verloren dacht hij
toe hij door de jaren sneed en
door het scherpe mes van vlijt en tijd.
Naakt geschoren en tot het bot ontleed
vele manen ouder dan die hij was
gesnoeid staat hij nu te treuren
vermolmd in kern van de buitenkant ontdaan
van uitgeschoten twijgen, die in halsstarrigheid
te ver zijn doorgeschoten, wat uiteindelijk z…
Kijkend naar een smeltoven van schepping
gedicht
2.0 met 29 stemmen 10.048 Verhangen naar de rand van een lavameer hellewichtig
in de krachter voorgelicht: kokend magma, as en rook,
zinsexplosies en het neerkomen van gloeiende stenen
en benen, snerpend als glas dat tegen glas wrijft,
omringd door bulderende gaswolken, loeiende wind
die je dwingt de ogen te sluiten, de adem in te houden,
gekluisterd aan het zachte…
Gevoelloze pijn
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 950 Niet meer toegeven
aan wat ik voel
mijn emoties
verstoppen
in het diepst
van mijn ziel
mijn hart bedekken
zodat ik niet meer
ervaar
Zout in mijn wonden
niet meer
voel...…
Het getekende schrift
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 103 ik voel
de lijnen van letters
geschreven op je huid
tekens van leven
liefde en verdriet
negeren kan ik ze niet
maar als
in je ogen de
glimlach weer komt
verzacht het
getekende schrift
rond je mond
dan dwalen
je handen niet
doelloos meer rond
maar onderschrijven
beeldend je woorden met
een al hemelse gloed…
verzuiniging van talen en tongen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 274 Er is een woestijn
die hardleers voortschrijdt
het droogt je tong
tot op het bot
van moeizaam slikken
na jaren van leren spreken
aan de toog van het hoge woord
heb je ineens geen verhaal meer
je bent nog altijd diezelfde
alleen, je hebt hem ingepalmd
met een man die taalt
vanuit de diepe ervaring
het verdorsten en
het houden aan het…
Sparagmos
gedicht
2.0 met 153 stemmen 22.098 Sinds vijf dagen werk ik in een slachthuis
tijd speelt hier geen rol.
Omdat ik klein van stuk ben en niet erg
sterk krijg ik de makkelijkste werkjes:
runderkarkassen merken met een stempel en
inkt, bloed en darmen wegvegen, de varkens
wegen (digitaal)...
Vandaag sta ik naast een grote Turkse man,
tatoeages op zijn bovenarm. Hij is zijn mes…
Machteloos
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 508 Een leven zonder te bevatten
hoe we herhalen en herhalen
Zonder te beseffen
wat we elkaar aandoen
De pijn in gebogen lijven
vertwijfelt over de oorzaak
Zonder te bevatten
wat we elkaar aandoen
De strakgetrokken gezichten
machteloos over het schoonheidsideaal
Zonder te erkennen
wat we elkaar aandoen
Maar wanneer worden we wakker…
terugkeer van de clichés
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 290 punt
van de tong en wat bereidwilligheid
of een zacht geloof in de oude parabels
het soort verhalen is te tellen in een enkelvoud
van handen op één buik, de overlevering
de ijdele overmoedige veulens liggen rond bergen
heuvels en hopen, gestapelde clichés voor straks
de aarde is rijp nu, de vruchten plukken het ontembaar geduld
na het ervaren…
Bevlogen
gedicht
2.0 met 39 stemmen 15.100 Ik weet niet zeker of het zwanen waren,
een najaarsnanacht dat hun vleugelslag
in duizendvoud over het huis heen lag,
om pas tegen het daglicht te bedaren.
De hele dag liep ik als uitverkoren,
of ik door engelen was aangeraakt.
Maar hoeveel lege nachten zijn doorwaakt
waarin sindsdien geen wiekslag viel te horen?
Nu moet ik mij…
Cocon
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 135 de toekomst bleef
verzuren waarin het bloed niet wilde
stromen om het gewicht te wegen,
verder dan de vaste pijn, verleidt
tot eerder gekozen doelen, verdriet
ontplooit in eerste voorjaarsregen,
schuilend in een cocon van onvermogen,
as van verlangen in kruiken aan de aarde
toevertrouwd, in de ochtend uitgestoten
hangen loten van ervaringen…
[ Er gebeurt te veel ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 26 Er gebeurt te veel
vandaag, ik moet doen alsof --
het een verhaal is.…
Een onbewaakt ogenblik
gedicht
3.0 met 37 stemmen 7.233 Ze was blond
maar voor het overige
volmaakt.
Ik herinner me haar
zoals een dier de smaak van water,
opwinding of geluk.
Een resonantie in zenuwen of spieren,
een licht natrillen van een draad,
een afdruk van een hand op een lichaam.
----------------------
uit: 'Toendra', 2006.…
Onnozel
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 813 het waren woorden die mij maanden
toen ik mij nog in het reine waande
de wrange klank van het manke in de dingen
dat afdeed aan het zingen van mijn hart
een eerste shot van smart
waarvan er vele zouden volgen
afgeweerd met lettergrepen
als uiting van verzet
waartegen
zou ik pas veel later weten…
Wil jij dat ook ?
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 250 Ik stel paal en perk
Begrens mijn hokjesgeest
Mijn leven bestaat
Niet alleen uit wat er al is geweest
Ik ga voor verandering
Verleg mijn grenzen
Kijk met andere ogen
Maar nog steeds door dezelfde lenzen
Heb jij dat ook
Datzelfde zicht op de zaak
Laat je alles op in rook
Kwijt jezelf van harte aan jouw taak
Alleen daar voor…
Papa
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.256 Je bent alleen een ervaring rijker.
Ik houd van je.
Wat er ook gebeurt.
Je weet dat ik aan je zijde sta.…
Er was geen applaus
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 heb je bergen beklommen
begon in het dal
op weg naar jouw heelal
er waren geen passen gelegd
of duimbreedtes toegezegd
heb toch alle barrières beslecht
hoe hoger ik kwam
des te meer jij
mij de adem benam
in openbaring van je wezen
een ruimte krioelend
van onzichtbaar leven
er was geen applaus
ik voelde me klein om zo dicht
bij…
Generatie omgang
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 69 Vanuit lege ruïne
klinkt het toonloos
zonder gestalte naar overzij
waar volle huizen
luxe riante villa’s
geen antwoord bieden
stromen woorden
door wind gedreven
die in oude tijden
harten warmden
en nu in koude vlagen
slechts tonen het verval.…
HARTENKREET
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 213 Heer
leer ons bidden
een roep vol verlangen
tot onze almachtige Vader
maar geleidelijk
naar wat en hoe opklimmen
hoeft dit niet te zijn
elk gebed
openbaart zich als wegwijzer
naar een Wonderland
dat men steeds kan hernieuwen
waar verandering
en herboren denken
door genade mogen heersen.…
Kleine drama's
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 447 de caleidoscoop
gaf kleine drama’s
van de afgrond waarin jij dook
totaal euforisch
verkende jij de hemel
brandde in een stervenskoude hel
baadde goddelijk
in ezelinnenmelk
na een aangegaan duel
ontweek de scherpe messen
die zij naar jou gooiden
vastgeprikt op het draaiend rad
vocht met tijgerinnen
wie het eerste recht
op paren…