Alle inzendingen over filosoferen OR aanpassen aan realit

en toch juist de rafels hechten strak gesneden zomen rechten slechts wat afstand schept als onzekere tijd gaten in de eenheid bijt overspannen zich de scheuren waar juist een sleetse draad afwijkend naar een ander reikt aanpassing is geen glad gebeuren…

Als ik denk, filosofeer ik jou en Als ik lees, ontcijfer ik jou Als ik reis, spoor ik jou en Als ik wandel, flaneer ik jou Als ik schrijf, dicht ik jou en Als ik eet, soupeer ik jou Als ik tuinier, hovenier ik jou en Als ik douche, zeep ik jou, maar Als wij vrijen, heb ik gemeenschap Met jou; mijn mooiste... Héérlijk!…

zat te filosoferen wat ware liefde is betekent het soms ook jezelf wegcijferen voor geliefden je naasten?…

vanmorgen zei mijn vrouw dat ik vannacht in mijn slaap luid 'vier euro potverdomme'heb geroepen helaas kon ik het me niet herinneren en weet dus niet waar het over ging en blijft het bij gissen filosoferend over het hoe en waarom kwam ik er maar niet achter doch slechts tot de conclusie dat ik toch met m'n tijd ben meegegaan en niet…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Paris, La realité?…

ik heb naar jou gekeken, begip getoond, aanpassingen gedaan en toch voel jij je nog zo onbegrepen wat méér kan ik nog doen voor jou?…

Daar maak ik dan een gedichtje over, zoals je nu ziet, maar FILOSOFEREN, nee dat doe ik zeker niet!…

jouw woord was wet een gebed voor mij als ongelovig rationeel was wel religieus in filosoferen het onbekende beredeneren niet kerkelijk traditioneel jij ving me op met hoop en liefde als ik de diepte ging proberen ongeweten en niet functioneel ik verdronk te vaak jij reikte mij de hand toen ik eindelijk bad en bracht me het beloofde…

Niettemin streef ik naar verbetering, een kleine aanpassing, een beetje kinderlijk gedrag, je herinnert je hoe het toen was, de dagen vlogen voorbij, het geluid betovert me nog, hoewel er meestal niets aan te doen is.…

ik ben het spelen verleerd vingers en handen doen alles verkeerd waar vroeger fantasie snel gestalte kreeg blijft de vloer nu akelig leeg ik filosofeer denk en probeer maar de spirit vonkt helaas niet meer mijn geest is bezet met tal van structuren zonder ruimte om bij te sturen ik moet weg de ballast overboord naar zand…

mijn ogen lezen al ruim zeventig jaar maar zelfs als kleine jongen las ik al zonder te lezen ik las de gezichten van de grote mensen en en passant het gedrag hetgeen mij zo dikwijls in grote verlegenheid bracht terwijl ik dit schrijf en wat over mijn leeservaring van weleer zit te filosoferen kan het mij niet meer deren maar destijds…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Ooit dacht ik te vliegen te zweven in oneindigheid maar het lot bedroog mijn dromen Nu vormen de woorden een spel een suggestie om het werkelijke leven te veraangenamen, niet te veranderen de dood wat langer te laten slapen in zijn poortwachtershuisje aan de grens Het spel heeft zijn eigen regels die je beter niet kunt aanpassen anders…

Zonder het duister kan het licht zichzelf niet zien De aarde draait door, we draaien mee en houden vast Aanpassing is confronterend, ik merk het elke dag Zelfs de wind zocht naar beschutting op gure dagen Wij worden bepaald door waar we gaan, niet waar we waren Houdt de macht bij jezelf en laat de angst maar varen…

zijn de schakels niet gesloten heeft het zoeken naar betere verbindingen de hoogste prioriteit toch hebben wij niet meer alle tijd en vieren dapper onze verjaardagen maar bij het ultieme einde is geen spijt wij zijn overlevers onze genenkeuze is zo bepaald dat wij het beste uit de voorraadbank eenmalig hebben gekozen in het aanpassen…

ademen zonder morgen is omgaan met het nu, het heden, waar geborgenheid in vandaag moet zijn verborgen het is niet meer verlaten op een verwachtende hoop een droom met in wezen onbekende baten of zo men wil, fantasieloze gaten je bent op…

Laat me denken aan tijden van weleer niet beter ook niet slechter gewoon andere tijden toen wij nog beter voelden de gulden een gulden was even duur als nu de euro. Ik denk aan die vroegere tijden toen we nog minder gebruikten ‘t was niet betere ook niet slechter. Ik kijk nu rond in deze tijd, ’t is niet slechter ook niet beter de euro…

lees voren naar achteren van krant de ik ook dat erop mezelf ik betrap soms…

De woelig werkende wereld is hard, wil naar almaar groeiend bedrag streven, stelt eisen, waar soms kwaad aan kan kleven, brengt vele gezinnen drukkende smart. De samenleving verzorgt een nieuwe start voor hen, wier welzijn het zou begeven onder het verstarde bedrijfsleven: krachtig klopt Breda 's milde arbeidshart. Hier vinden mensen nuttige…

jij reisde naar de overkant en zei, denk maar aan onze band filosoferen maakt mensen vrij zo dichter jij bent kind van mij...…

Blik in ’t rond, doch wijd uw vlijt Niet aan ’t spekuleren; Vriendje, hebt ge zoveel tijd Tot filosoferen? Mooi! zo komt ge juist van pas Voor een tal van zaken; Menig stal van Augias Is nog schoon te maken! Denken doodt en doen verlicht! Op! de mens moet handlen; Niet staêg met bedrukt gezicht Als in dromen wandlen!…

Aanschouw op ’t paviljoen handenschudders schouders, ruggen van puriteinen mutualiteit. Ik hoor 't ruisen van mijn eigen bloed hoezee, zee en mijn gemoed. Stilte bestaat niet. Stilte bestaat niet. De dag is werkelijk gul overgoten onverdroten niet schuw onverplicht zonovergoten licht. ‘k Heb al verse bramen gegeten. geen enkel uur ’t…

De inkt van toen is een rustig voortkabbelend verhaal over eens bibberende lijnen en vele oudere paladijnen in alles tekort geschoten het begeerde en ‘t ontbeerde over wanneer ik intens liefhad en wat ik er van leerde. Een gedachte als heel diep steeds dieper ademhalen hoe "niet" in onderworpen dagen te leren verdwalen. Over dagen als…

Hoe kabbelend dit leven als het donkere water steeds weer anders. Wat is liefde eigenlijk: kijken en gelukkig zijn ondanks de verschillen. Waar zijn goed en kwaad geboren en wat komt te vroeg wat komt te laat? Hoe kunnen kinderen groeien al krijgen ze soms alleen maar klappen? Waar schuilt de lente wanneer de regen valt en de zon…

Jij hebt mij weer een lied gebracht ook deze nacht verstond ik die pracht herkende het hout van de pijnbomen. Wachten de dagen op een vonk, vrezen ze niet langer meer de kans niet het vuur dat eventueel ontstaat. Welke zinnen zullen we opschrijven wat laten we weg of kan echt beklijven. Van welke speerpunten maken we lijven. Samen en…

Ik zou zweren dat ik suiker ruik vandaag, mag spreken over dat naast al dat andere mag vertellen over hoe deze dag zondermeer naar een ode naast plausibele eenvoud neigt. Ik mezelf toe mag staan van alles af te vragen over hoe regendruppels wolken verlaten en ogen de zon deze weer echt weer kan doen verdampen om kan toveren in prachtige kleurrijke…

En als ik nu de toekomst gewoon zou mogen lezen omhuld door gelukkige gedachtekracht die macht zou mogen ontvangen, wat ook soms duisternis bereidt voorspel ik dagelijks 'n feest omdat wat met jou geneest. Wat jij in het leven steeds weer kunt gedogen verdragen in en met je veelzeggende ogen aan voorjaarskrampen die weer verdampen en niets…