Alle inzendingen over gans

zij kijkt door het raam en ziet haar ziel spiegelend in gebroken glas waarop dromen wiegend vervliegen langs de lijn, ongewild en alras in een geblakerd aureool dat heur haar kust snaar voor snaar gelijk een fluwelen gebaar, de ontvouwende leegte sust waar vind ik mijn lief nog warm van lijf die mijn hart verrukt terwijl ik de…

Ontspoorde zielen. zijn al even de draad kwijt op automatische piloot dwalen zij door dat, wat leven heet al langere tijd helt de balans over naar de donk're kant niet wetend hoe boven te komen, happend naar adem die lijkt te stokken verliezen ze langzaam grip op de realiteit moe van het dagelijkse gevecht, dat nooit helden op zal leveren…

Gaan waar het niet kan zal ik gaan Daar is mijn doel – daar zal ik bestaan Vrijheid is er pas aan het eind Waar niks meer te verliezen is Daar aan het eind zal ik gelukkig zijn Want spijt is voor hen die nog moeten gaan…

dat menselijke is voor vele trekvogels als leverpastei…

de mens gaat over niets hooguit per ongeluk over alles aan deze of gene zijde van het heelal de taal met stomheid geslagen gekist abrupt bedolven verbrand en verlaten gaat over niets hooguit per ongeluk over alles als zij het afscheid vertraagt en ik je omarm om je los te kunnen laten…

Ik zag thans een ijdele gans druk bezig met het toiletteren van haar witte veren.…

ook al raakt haar ziel mij van nabij waar ogen zich naar mij wenden geen moment is zij bij mij noch wil ze maar iets verzenden ze woont in haar blik aan de rand van het bestaan schouwt eerder naar binnen; hetgeen wij, bij leven, nimmer zullen verstaan het is de sterfelijkheid die haar steeds roept al vertoevend in een broze…

begrenst de jaren die geschonken zijn in afgestrekenheid leven geeft geen zekerheid Jij kunt het overzien misschien en draait in vele cirkels rond jouw afspraken gaan mond tot mond van dag naar jaar en zo pas jij de schepping aan elkaar…

Hoe is het te gaan Een flits, nauwelijks beseffend dat je er ooit bent geweest, ijlend In vliedende memorie verdwijnend? Joggend vervoerde je vorm je toen een hartstilstand plots je leven stopte Op een boogscheut van je pensioen alsnog verzoend met eeuwige rust?…

vriend ik zie je gaan niet kijkend achterom als een die weet het is gedaan ge zijt mij zo dierbaar waarachtig kunstenaar meester van de achtergrond gelaagd geladen getormenteerd innig lief en kwetsbaar je houdt me immer in de ban ik groet je teder brave man…

Het jeugdige vuur zet dikwijls aan tot zwerven zoeken tussen wilde bergen zich afvragen wat zich bevindt achter de einders van zee of wijde vlakte de bezadigde leeftijd is tevreden met de plaats van wonen en werken maakt eigen huis en tuin tot een geliefd sieraad dat kundig wordt bewerkt steeds meer glans zal geven tussen vier slaapkamerwanden…

De vijanden gevallen, mijn kameraden verraden, gesneuveld voor de richters met hun vuur. En ik die op het randje van geluk en onwaarschijnlijkheid overleefde. Nu nog alleen dit naakte voortbestaan, waaraan kan ik mij nog hechten? Een mens alleen doet niet zo veel, kan niet zo veel, want voor wie zou hij het nog doen? Immers, de…

Ga maar! Verlaat me nu voorgoed! Ga maar snel naar haar. Zie maar wat je doet. Het kan me niks meer schelen Ik zet je uit mijn hoofd. Zal geen gevoelens meer met je delen Wat je me ook belooft. Ik ga niet nog langer wachten, Jij hebt mij bedrogen. Wat kan ik nog van je verwachten, Als je me al 3 keer hebt voorgelogen. Ik ga…

Je laten gaan Ik sluit mijn ogen Als je uit mijn armen glijdt Stap achteruit, draai me om Voel de tranen vallen op mijn gezicht Ik voel de pijn diep in mijn hart Zoals een winterstrom Het bevriest mijn wereld in ijs De woorden ik hou van jou Bevroren in mijn hart voor altijd Nooit meer op mijn lippen Nooit meer in je oor Ik tril als…

zonnestralen lijden schijnen zacht gebroken licht willen duist're gloed omarmen glans geven aan jouw gezicht 'n Rail van tranen door het leven trekt een wissel op jouw geest zelfs de sporen van de liefde wissen uit wat is geweest Op volle snelheid naar de zelfkant is jouw weg zwart geplaveid ook ik heb de grip verloren ik laat jou gaan…

Als een stoplichtspel verliep het referendum Druk je dóór? Of stoppen? Of er tussenin? Heeft dat voor en tegen eigenlijk wel zin? En welk kopstuk heeft nog even een addendum? Kan Nederland z'n status wel vergeten Of kunnen ganzen kiezen wat ze eten?…

Lopend zag ik je zitten waar ik verdwaalde en je ogen mij vroegen waar ik de wachtende weg weer zou vinden en zou gaan zitten wachten tot jij wilde verdwalen waar onze onmoeting ooit verder zou kunnen gaan…

Wij gaan en komen en de winst is waar? en weven draden en het kleed is waar? In 's hemels welving zijn tot stof verbrand vele weldenkenden; hun rook is waar? --------------------------------------------------- uit: 'Uit de Rubaijat' (1906), gedicht 9…

De deur valt achter je dicht met een klik als een dreun in mijn hoofd toch heb ik nooit geloofd dat jij echt zou gaan jij bent echt weggegaan.…

Van je komen heb ik nooit genoeg je blijven mag tot altijd duren bij vallen vang mij in je ogen diep tot in je diepste blauw…

Ontsla me maar en schrap me uit uw lijst nu zit u daar en ik ben afgereisd u zei: mijn lichaamstaal stond u niet aan u zei mij 'vrij normaal' dat ik kon gaan de daad bij 't woord gevoegd, ga ik op pad u, en uw soort, blijft zitten op uw gat…

Mensen gaan en mensen komen, strijden, lachen, werken, dromen, alles wat er hier gebeurt wordt door liefde ingekleurd tot we 't licht zien en ervaren: liefde kan slechts liefde baren.…

Een kus blijft op m`n netvlies staan en dan moet ik alweer gaan...…

Ze gaan te keer en ze luisteren niet meer. Misschien heb ik ze te lang alleen gelaten. Zijn ze niet meer gewend aan mijn gezag. Maar het maakt niet uit waar we over praten.. Iets moet er leiding geven en op dit moment kan ik dat niet. Emoties vertrouwd en wereldvreemd. Ze gaan op dit ogenblik hun eigen weg.…

Rest mij één ding om te zeggen: dan moet jíj maar gaan.…

Bejaarden, opgeborgen, stilletjes brandstof bestaat uit pilletjes het lijf al stijf en stroef de geest bedrukt en droef. Maar zo zijn die oudjes lang niet allemaal wel rimpelig, soms kaal, geest en lijf en leden nog heel vief daarom hebben zij het leven nog zo lief. Mooi op deze wijze oud te zijn op het laatste stukje van je levenslijn.…

Een wonderjaar Komt nooit alleen Annus mirabili Jaren gaan voorbij Maanden. Kwartalen Daar tijd niet in jouw handen Is. Verglijdt met echt alles Schijn is dan vaak heilig Waargebeurde verhalen Voeren de boventoon Schone schijn met verdriet Een lach door tranen…

jij stapte op treden die kleurden lichter werden naarmate jij steeds hoger kwam die interactie liet jou zomaar in het gewichtloze verdwijnen zonder dat jij er gekleurd op had gestaan zo is het ook met je schreden gegaan al ras nam de snelheid toe tot ook jij het niet meer kon bijbenen maar wel kon jij uitstekend je handen…

De gans verliest een veer, maar vindt een dichter.…

De vredige gans omarmde me en legde als een winterjas haar vleugels om me heen, én', vroeg ze nogal onhandig, 'wat ga je vandaag eens doen?' En ik, kikker, had een slechte zin, rukte me los, vluchtte tussen het riet door en kwaakte luid: 'laat me alleen, hou je grote bek! ik ben je geen uitleg schuldig! ik heb een pen nodig!…