voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 50.753):

Gaan

zij kijkt door het raam
en ziet haar ziel
spiegelend
in gebroken glas

waarop dromen wiegend
vervliegen
langs de lijn,
ongewild en alras

in een geblakerd aureool
dat heur haar kust
snaar voor snaar
gelijk een fluwelen gebaar,
de ontvouwende leegte sust

waar vind ik mijn lief
nog warm van lijf
die mijn hart verrukt
terwijl ik de einder verdrijf
uit dwingende gedachten

ik wil niet geraken
tot een zuigende zucht
van een droge vrucht
in droevig verwachten

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 29 januari 2014

julius.dreyfsandt.zu.schlamm

Geplaatst in de categorie: afscheid

1
2
3
4
5

4.0 met 9 stemmen

494

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 31 januari 2014; Klasse gedicht.

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 30 januari 2014; droef-mooie woorden in een verlangend zoeken.

Naam:: Greta Casier
Datum:: 29 januari 2014
Email:: gretacasiergmail.com; Echt subliem!

Naam:: Bert Weggemans
Datum:: 29 januari 2014; Heel mooi poëtisch geschreven.

Geef je reactie op deze inzending: