inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 67.259):

gaan

ook al raakt haar ziel
mij van nabij
waar ogen zich
naar mij wenden

geen moment
is zij bij mij
noch wil ze maar
iets verzenden

ze woont in haar blik
aan de rand van het bestaan
schouwt eerder naar binnen;
hetgeen wij, bij leven,
nimmer zullen verstaan

het is de sterfelijkheid
die haar steeds roept
al vertoevend in een
broze waardigheid

waarin een enkele zucht wacht
die deze zieltogende door haar
overbrugging begeleidt


Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 9 april 2019


Geplaatst in de categorie: overlijden

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 128

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
11 april 2019
Rakend gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)