Alle inzendingen over gedoemd

Ik zag hem gaan verloren in zichzelf praten; niemand sprak hem zelfs nog aan, en door een ieder losgelaten gedoemd was niet meer te bestaan. Ik zag het gat waarin hij was gevallen, dat hem als een graf omvat, waar pijn en leed zich samenballen, tot 't leven zelf hem vergat.…

in chaos bevroede gedachten vlieden uit mijn met waanzin en nevel bezwangerde geest tot wegdeemsteren gedoemd onbruikbare woordenvloed die mij noopt tot warrig denken werkt kromme daden in de hand die niet straffeloos verder leven is het de zon? is het de wijn?…

Lijk een geluksridder, gedoemd voelde ik de oude verschrikkingen drijven zag op gouden bergen twijfels rijzen leeftijd en avontuur volbracht beloofden echo’s van goud, afgunst hoogsteigen zon maakt zeer ongelukkig, weggestuurd, voelden tranen zeldzame ontmoetingen van angst op mijn wangen niet.…

hoorde nergens bij, Maar één ding ben je vergeten, Kwikzilverige pester die nu meehuilt Met de wolven in het bos, Dat je je hebt vergist, dat je Anass nu opeens zo heel erg mist Je hebt levenslang een mensenleven op je geweten Je naam zal nog vaak worden genoemd Als Kaïn zul je troosteloos over de Wereld dwalen en voor altijd zijn gedoemd…

Een vlekje op het raam Kijkt je aan met verstomde verslagenheid Je hebt 'm gemist Keer op keer heb jij je vergist Bij de cirkelende vegen die te gehaast zouden bewegen Gedoemd om vlekjes als deze te missen Troebelheid gebiedt je om te denken Over vegen, cirkels, transparante ramen Mensen die ooit binnenkwamen En zagen Dat er gemist werd…

Blind gehandschoeid om deze herhaald te plukken, mededogen verstikt in het avondrood van nectar en ambrozijn, maar als slechts die ene bloem zijn ogen sluit, is dan het hele aanzien van het perk gedoemd te mislukken? Wordt de wijn gedegradeerd tot azijn in een simpele beweging en met het stinkend bloemwater weggegooid?…

Je bent gedoemd te zweven door mijn gedachten, Mij te weerhouden van al wat ik zou kunnen doen, Mij te overheersen zonder tegenspraak of klachten En mij te laten dromen van die ongezoende zoen En dit allemaal zonder het zelf te weten, Zonder kennis van je eigen macht, Die mij zo tergend langzaam is bekropen, Maar zo vurig opspeelt als je lacht…

te leven Als er echt geen hoop meer is ga dan als vrienden uit elkaar ook al zal het eerst verdriet doen maar dan is het afgelopen, klaar Lief en leed is tien jaar gedeeld maar het vuur begon langzaam te doven totdat het laatste vlammetje uitging geen sprookjes meer om in te geloven Ze gaven het nog een tweede kans maar ook die was gedoemd…

In deze heilige stille sterren nachten waar eens geknield de drie koningen wachten gewaarschuwd voor de geboorte ener koningszoon in lappen gewikkeld gedoemd tot de doornen kroon Ook toen dwarrelden sneeuwvlokjes zij verenigden zich te samen tot een deken in smetteloos wit toonde hen het totaal van een serene onschuld en waarschuwde reeds…

De hele mensheid is een geweldig vuurwerk van kleine vonken, gewoon of kunstig brandend, gedoemd tot zijn en niet-zijn. Veel kinderboeken tonen in alle eenvoud de levenswijsheid, waar volwassen mensen vaak lang naar blijven zoeken.…

Voetstappen nauwelijks zichtbaar het sporadische water grauw, geknakte takken gedoemd te sterven. Het bedekte groen als een fluwelen mantel, en hier en daar een paddenstoel. Gebarsten wind blaast door opgeprikte bomen. Bijtende kleurrijke stralen priemen door het rijpe blad.…

ik ben een man van tienen en énen en aard niet in de middelmaat gedoemd tot een solitair leven verkies ik de veldweg en laat ik de straat Een kruid gedijend bij noorderwind en malse regen in het ochtendgrijs ver van de meute, weg van de massa's tref je mij tussen paardebloem en ereprijs "Hij die de slaap vindt wint de morgen Geen man…

Lees jij nog de laatste uren die schoonheid vormen in gracieus licht een hand schraal de winters voert laat kelken sluiten in gevangen vorst de wereld weent om afgestorvenen verkwisting van het goed naar kwaad verschrompeld is reeds de rauwe aanwas broed zal allengs lijdzaam verscheiden gedoemd zijn zij die kwistig smeden een kort vermaak…

maar Die had enkel gezwegen, slechts de wereld geanalyseerd, als de beschouwer die Hij gedoemd is te zijn. De mens was woest op Hij die is, Had gesmeekt om een antwoord, verwoed had hij naar de hemel geroepen: Waar ligt onze verlossing? In de pen of in het zwaard?…

Als ijs adert in bevroren ogen en koude angst wurgend alle liefde dood Wanneer afgrijzen en weerzinwekkende voel brandt als vuur in een gesloten hart en prikkeldraad de huid omvelt Als haat opzwelt en de keel dichtsnoert Dan zie je beiden ieder een kant op gaan Was eens de liefde mooi en bloeiend Teloorgang gedoemd Zwarte bloemen ijzen…

De hoop van ontmoeting van gelijken behoeft hij niets meer te duchten om als meeuw op een vrijhaven neer te strijken waar hij wil landen om zich te hervinden geringd als vogel gedoemd tot vluchten.…

Blijf ik gedoemd snappshots te schieten met waar ik veel kegeltjes heb op mijn netvlies. Van dit landschap zie ik wat bloesem op een tak van een - alles bij elkaar genomen - verbluffende kersenboom. Van je gezicht zie ik de komma, rechts, vlak naast je mondhoek. --------------------------- uit: 'Buigzaamheden', 2002.…

Vertrek van Schiphol voor vakantie Naar verre en exotische landen Was gedoemd om te stranden In strijdgeweld om Russische macht Een land rest vol tranen en emotie Herdenkt met gevouwen handen Solidair met andere landen Gedenkt hen, wenst hen: slaap zacht Maar van rust is hier geen sprake Geweld en schieten gaat steeds door Delen blijven…

. ______________________________ NEANDERTHALERS Wat heeft het hominiden mogen baten Dat soorten zich ontwikkelden qua ras Het oerwoud dat van inboorlingen was Daar zitten nu hoofdzakelijk primaten Neanderthalers, homo sapiens: De tot zijn ondergang gedoemde mens…

.) _______________________________ LINKSHANDIG Het leren schrijven met de linkerhand Was ooit gedoemd tot achterstandsbeleid Genetische vooringenomenheid! Want raakt die theorie wel wal en kant? Neem nou Jim Connors, McEnroe of Laver Die rijden een Rolls Royce, en heus geen kever…

in het midden van de oceaan Geen enkele zee is ondiep of bodemloos Zwijgend als een steen zal ze langzaam ondergaan Op het deksel schreef 'k mijn allerlaatste gedicht Onleesbaar door het schuiven van het zoute zand Veilig voor de storm, onbereikbaar voor het licht De tijd houdt de sleutel geborgen in haar hand En mijn ziel is een golf, gedoemd…

heet gebarsten harses lossen de wereld op in nauw beknepen ademtochten wensen vol woeste doodsverwachting razen door rauw ontstoken vloekgeluiden wurgen wolken woedende verblinding door een waas van gedoemd zicht in voor rede doofgeschreeuwd gehoor tot hoge prijs gewroken zuigt een demon zijn tanden los gewond gestolde ruïnes blijven met…

Vleiende woorden indrukwekkend verhaal in vol van beloften omfloerste taal Een gouden troon rozen en gedichten vereerd, geliefd, gedoemd te zwichten Ik hou van jou zo makkelijk en los gezegd, gefluisterd, als door een vos Vol verleiding nemende handen de vrije wil, voorgoed aan banden Geworden tot iemands eigendom de gesel van…

In lang vergeten kamer wacht een sombere eikenhouten kast heur arabesken nervenpracht door diepe tijd onaangetast Verborgen glazen ingewanden roemers, kruiken van kristal die in vergetelheid belandden en allen zwemen naar verval Kelken eeuwenlang gevuld met sanguinolente wijnen thans in dwarrelend stof gehuld aldus gedoemd om te verkwijnen…

Open je ogen, vergeet niet in een put, vrees het gedoemde einde, en neem je tijd, benut.…

Of simpelweg intens verdriet om de gedoemde eenzaamheid.…

Verdort die roos in een rijk geheel om niet mee te kunnen komen in het aardse gekrakeel, maakt dat een einde aan de broosheid van het hele veld, gedoemd tot snoeien tot de puntige doornen zijn geteld? En duurt de lente maar één dag uit het vooroordeel van velen, ontbloot het imago van het individu die mijn wonden kunnen helen.…

Door de mooie Nederlandse taal geweld aan te doen is de totale verdwijning van het woord gedoemd tot waanzinnig misbruik. Verkrachte vervoegingen, de dt staarten kwispelen niet meer, de hoofdletters hebben hun kop vergeten, leestekens verlaten hun lijnen steken over waar het niet moet. Er gebeuren handmatige 'misunderstanding' situaties.…

Een liefde onvoltooid als kiemend zaad dat niet werd gestrooid zo stierf de kiem die tot de dood gedoemd. Maar mijn liefde bloeide verder terwijl je naam niet meer werd genoemd. In dromen zou ik je nog voort beminnen of in mijn verzen hoog bezingen daar stelde je afwezigheid geen vragen mijn hart kon enkel je liefdeswoorden dragen.…

is het omdat er takken Flamboyant stervend buigen in kristallen kelken gedoemd om geknakt te verwelken levend geplukt door ‘n wrede hand is ‘t het bloed dat aan de hemel rouwt om de zon die stralend ondergaat in een pracht die de verbeelding slaat waardoor de adem zijn snik inhoudt Hoe heet het verdriet dat in je schuilt dat je trekt in…