Alle inzendingen over gedroomd leven

vannacht gedroomd dat ik kon vliegen ik overwon de zwaartekracht en liet mezelf een stukje wiegen en voor ik 't wist had ik de macht vannacht gedroomd dat ik kon zweven als een engel op een wolk maar wel zó dat ik nog leefde hoog boven het gewone volk maar al dat zweven en het vliegen was in de morgen weer vervlogen heel even heb ik overwogen…

Weer een gedroomde wandeling achter de rug, zicht op bloemen, droog in een vaas. Ze is weg.…

De lucht is weggevlogen, de zee is weggestroomd… Ik heb niet gelogen - wij hebben gedroomd.…

Ik heb van je gedroomd vannacht, heb gezien hoe je naar me lacht. De tijd, de tijd stond even stil. Ik reikte naar de sterren, de maan, plukte ze en ik reikte ze je aan. De tijd, de tijd stond even stil. En als mij die tijd wordt gegeven, wil ik eeuwig met je verder leven. En de tijd, de tijd staat even stil.…

Ik heb gedroomd over een nieuwe dag Een droom die ik al zo vaak heb gehad. Maar ik had nooit gedacht dat ik iemand zou ontmoeten. Iemand die mezelf de hand leerde te reiken Iemand die in mij woont heeft zich aan mij getoond. Een ommekeer in mijn leven. Alles staat op z’n kop Mijn eigen ik, een jij En jij en ik samen een wij.…

Jij hebt me uit Mezelf ontvreemd, Me als gedroomde prins Op het witte paard Meegenomen op weg Naar beloftenland…

ik heb schizofreen gedroomd dat ik als koning van Monaco werd gekroond dat ik tot koning van Casa Nostra werd gemaakt toen heb ik het dromen maar gauw gestaakt.…

Zo vele keren zo dichtbij te zijn geweest, bij de ogen, bij de zinnelijke lippen, bij het gedroomde, geliefde lichaam. Zo vele keren zo dichtbij te zijn geweest.…

Wij hadden veel gedroomd en hadden ons veel voorgenomen. Maar toen de deur van het huis der dromen zich achter ons sloot en wij naakt en wereldvreemd in de realiteit belandden ervoeren wij dat er niet veel meer was dat ons nog bond. Wankelend waren wij geworden. Twee, door het leven kromgegroeide bomen.…

Het afscheid doet pijn wetende dat jij nooit de mijne zal zijn Ik heb dromen gedroomd luchtkastelen gebouwd ben van jou gaan houden kan niet meer zonder jou maar leven in het ongewisse is een gesel voor mijn hart jou te moeten missen vervult mij nu al met smart ik heb jou zo lief weet niet hoe verder te gaan het was een mooie…

steeds meer woorden kleuren zwart geleden verdriet tot klatergoud in zilver gedroomde nachten dagen openen en dichten…

geur van gedroogd gras laten we een hooimijt bouwen en bestrooien met lievevrouwebedstro ontwaken in onze gedroomde slaapstee…

als een in woede ontstoken meute haar driftig te grazen wil nemen al de illusies die ze ooit heeft gedroomd met geweld tracht mee te nemen haalt zij hen met een sprong in de nacht onderuit ketent hen gedachteloos vast aan de sikkel van een ondergaande maan omdat zij wil verdergaan met leven ten volle wil bloeien iedere morgen…

Later bestaat niet meer Het boek dat ik Nog schrijven zou Is er nooit gekomen Plannen zijn dromen Geworden, gedroomd Maar niet bewaarheid, Later bestaat niet meer Alleen het nu nog Alleen het moment Waarin we leven Vanuit een wijd besef Vanuit een wij besef Waarin we nooit Meer alleen zijn Nooit meer samen alleen…

jouw verjaardag de link tussen jaren achter en voor jou gelegen is een goed moment voor een welgemeende wens niks minder of meer wens ik jou dan mooie herinneringen de gedroomde toekomst momenten die geluk brengen aan jou en de jouwen omhels ontmoetend de schatten van wat was en komen gaat koester wat het leven vrolijk tint een glimlach…

Spieren die zelfs in diepe slaap Hun spanning niet laten vieren, Die kabels zijn in gedroomde Herbeleving van weer een verre nacht, Die nu plots weer actueel wordt, Nacht waarin wel geslapen Maar niet gerust wordt; Ziel, het diepste ik, Gevangen tussen scheepskabels Van gedroomde achterdocht, Brommend in de veilige omgeving Van…

Duinpan bij Egmond-binnen nooit gedroomd je daar te beminnen Maar een verliefdheid die eerst niet kon werd daar echte liefde in de zon Op zomaar een zondag in september…

Toekomst bloem, vol ontzag, in bellenblaas, de pseudo-lach, Poreus en kaal, dit houten paneel, een gedroomde doos, mijn luchtkasteel.…

Twee helften van een als een orchidee aardig waren zij getwee ook al had hij het gedroomd leuker was het nooit geweest ps/geinspireerd door Love and Summer van W.Trevor…

Ik had al gedroomd van jij en ik samen, kijkend naar de sneeuw, veilig achter de ramen. Over vrijen en slapen onder jouw deken, terwijl er buiten geen teken meer was van leven, enkel vlokken die zweefden. Oh, ik had zo graag nog zoveel meer. Ach, misschien, helaas, een volgende keer.…

ze hebben lucht genoeg het dode dat de lijven kleurt is leven zonder bloed…

zie de boeren gaan, mijn lief ze ploegen op de zekerheid zoals de vogels weten dat er weer een jong zal komen en ik, geknot, loop uit in mijn gedroomde lente…

in alles zocht ik slechts kwetsbaarheid de eerste gewaarwording het heeft me eeuwig jong vroeg oud gemaakt als een farao in een sacrale slaap…

Je bent een droom van lang geleden. Die ik stuurde over de bergen. En blies over de oevers van de rivier. Hoe kan men mij ooit begrijpen ? Mensen, ze hebben mij nooit uitgelegd waarom ik zag wat ik heb gezien. Dáár, achter de bergen daar weet ik de warmte En ver weg , nog voorbij de horizon Daar ligt de vrijheid die ik zó liefhad. Mijn…

dichters en dromers vraag mij....of ik wil blijven en ik zal voor jou schrijven onbeschreven boeken vol zeeen van gedachten en verdronken woorden komen boven drijven in magisch eiland-licht en ik schilder voor jou een betoverend uitzicht in uitbundige kleuren op doeken die nu nog leeg en eenzaam wachten in de hoeken van een gedroomde…

van De werkelijkheid - míjn werkelijkheid Die voor anderen niet waarneembaar is Maar voor mij een bestaande verbeelding Van ziek zijn dat door medicatie Binnen de perken gehouden wordt - Om te voorkomen dat ik in mijn Door ballast bezwaarde dromen Voorover vallen zou, ervaar ik Bij het wakker worden dat ik Mijzelf achterover heb gedroomd…

Vrijheid, wie heeft niet aan u gedroomd? Als de zonne de aarde kussen koomt, Stijgt de vogel zingend in de lucht: Vrijheid! kweelt hij, vrijheid, wees gegroet! Doch de mens ontwaakt, hij blikt... en zucht. Heet als zonnegloed, Bruist door zijn gemoed, Vrijheid, uw geliefde vlammenvloed! Doch de mens ontwaakt, hij blikt... en zucht.…

gedroomde reis het gewicht van de taal verdween toen ik net als de zwaluwen in het wolkendek oploste een laatste blik op aarde liet me de zeeën zien op de bodem van een verlaten bootje schitterde een schelp in de zon…

jij en ik lopen door een straat bij de splitsing staan we stil welke weg nemen we ik sla de weg in en kijk om jij blijft bij de splitsing staan de dichtgeschroefde keel weet wat mijn hart niet binnenlaten kan…

samen nog even onze gedroomde realiteit te geven…