Alle inzendingen over gestild

land fier aangezogen uit stille lucht een gesloten vuist zacht doorgloeid diffuus geplant als onnozel kind zonder wat schuld tam wachtend op meer wind de schroeirand van vuur gaat verborgen onder een dampige bank ernstig zeker in diep verlangen gelegen blijven hangen vol lome gedachten herinnering aan een gestilde…

De honger in het boshotel wordt effectief gestild. De Schotse kok voorziet zich snel van zelfgeschoten wild. Geen spijskaart heeft het restaurant, die aangeeft, wat de pot schaft, zwijnenrug of goudfazant, men eet er wat de Schot paft. Wat eerst een gast met smaak verslond had later hem verdroten.…

met de duistere dood in ogen vliegt een engel om zuivere ziel geheel rustig en onbewogen voldoet het lichaam aan het profiel een toereikende hand durven pakken waardoor het hart op aarde wordt gestild het lijf in de grond weg laten zakken je geest op zoek naar het hemelse schild langs sterren die schijnen kan het land der liefde worden…

niet meer een krankzinnige droefheid borrelde naar de oppervlakte je beloofde mij ooit de mooiste toekomst ik voelde die belofte ontsnappen totdat ik deze niet meer kon vastgrijpen weg was die mooie, maar o zo korte droom soms vind je liefde zoals een zwerfkat ergens eten vindt en wordt er gulzig gevreten of gevreeën, wordt er honger gestild…

Toen mijn lippen jouw innerlijk begroeten ik je geurende nectar proefde over mijn tong je handen klauwden trokken aan mijn haren was ik even onsterfelijk voor eeuwig jong Als een boog lag jij gespannen je lichaam trilde alle gêne was verbannen je geilheid nog lang niet gestild dus nam ik jou ruw vloekend, gemeen hard en boos jouw lust aanwakkerde…

Ja ja zo’n ezeltje de wind zal het verder fluisteren die pakt echt niet iedere nieuwe morgen de zware ballast op die die een daglang heeft meegesjouwd nee die laat het achter daar waar het moede kopje ten rusten werd gelegd fris en fruitig in de pootjes dorst gelest honger gestild genietend van het leven op een zorgboerderij stapt kleine…

desnoods halverwege het zwijgen te toonzetten maar de naam te verzwijgen, niet uit eerbied maar uit eenvoudige blindheid en zó de stof het feit en de tijd nauwkeurig te zeven door vlees ziedaar een poging tot maken desnoods halverwege: uitzicht op een hard ding dat ruimte loslaat en uitspaart zeer werkelijk is de slaap en de gestilde…

De winterse wind dwingt, dringt diep en verkilt in stilte het kronkelend kristal tot vriezende vormen in zijn ijzige val, dit glazig gestold en gestilde poliep. Strakker stervend lijken de stromen tot hun stilste stand te zijn gekomen. In veelvoud flonkert het licht van de maan dat tot stralende sterren lijkt te vergaan.…

verwend maar kleuren klateren met blikken klanken kou kruipt op uit vloeren met verrotte planken ze jatten letters uit de blauwe lucht en zwarten ze om schaduw mee te maken ze haten licht schrijven jaloezie dwars door je heen, sarcasme snijdt door merg en been ze knagen aan je naam en laten je niet gaan voordat hun honger is gestild…

Mijn armen zijn gespreid dus kom maar als je wilt dan probeer ik je te troosten totdat alle tranen zijn gestild Mijn stem roept jouw naam dus luister maar als je wilt dan fluister ik lieve woorden totdat jouw hart is uitgegild Mijn oren wachten geduldig dus praat maar als je wilt dan luister ik naar je zorgen totdat jouw woorden zijn…

alles om je heen nu ben je nooit meer echt alleen in ons gezin vond jij je plaats ons schip gaat met jou buitengaats we zien de wereld als een druppel bloed nu de echte narigheid is overleefd dat is achter de rug, de toekomst tegemoet niemand, die ons nu nog tegenstreeft het ging zoals wij het hebben gewild de honger naar liefde wordt nu gestild…

Na het suizend zoeven langsboven dimmend licht, gaat ons kleine vogeltje - de trek gestild, de dorst gelest, op weg naar rust, naar vaste stek. Dan lijkt de zon te blijven hangen, waardoor, gezien van afstand achter het vogeltje op zijn tak, een gloeiend aureool ontbrandt.…

Een vlagje rook, van diep ultramarijn- Blauw, dat de vochtbezwaarde nevels dompen Waar 't even wappert, wimpelt uit het stompe Vierkanten houten schoorsteenpijpje; een klein Bruin glimmend schipperke loopt langs de boord Van 't schip, blaft naar zijn buurman, om gestild Druilstaartend, 't trapje af naar de roef te gaan.…

Na een tijd van wachten, waarin honger tijdelijk werd gestild, beleef ik nu sensuele nachten, heb ik eindelijk m'n bed gedeeld. Ik heb m'n lichaam getoond, ik heb me bloot gegeven, jouw genot heeft me beloond, dat wil ik elke nacht beleven.…

Met jachtige blik als gevolg van ongeremde lust Trek ik mijn hevig geteisterde bebloede lid terug Met gescheurde nagels aan verminkte klauwen Trek ik kwijlend jouw vlees krijsend ruw uiteen Lust naar onschuld is onstuitbaar nimmer gestild Mijn drang om te doden ingevreten en gewild Moordend en onderwerpend jagend profileer ik mij Duld geen…

Tot eenieder die er kwam van Noordzeestrand verdwenen was verliefdenlaantjes had gelopen warme zee vergeten was totdat de bedelman zich pakte met de wolken van het strand gestilde Noordzee zag verdrinken met een zon die opgebrand haar laatste maantjes van geluk voorbij de einder had geschoten had genoten van het water witte billen had verschoten…

vers Krokant, gemarineerd met witte wijn Speciaal geprepareeed voor smulpapillen Begijntjes, die ook eens wat anders willen Dan broodjes met wat rauwkost en azijn Een kaiserbrötchen houdt hen jong en vers Ze wonen samen met z'n honderdtienen Eerst in een kloosterzusterinternaat De roomsten kozen een abdijbestaan Waar honger stiekem werd gestild…

liefdesgolven hoog op gaan tot aan de maan die langzaam op wil komen hoe kleur- en vormloos is dat strand als daar de dichters niet verschijnen hoe traag slaat nu het hart als er aan spelen iets ontbreekt mijn passie gaat al verder dan kijken en steeds reiken ik kneed met eigen hand het zand en vorm een nieuw kasteel mijn honger even weer gestild…

De honger naar heimwee is nooit gestild. Het leven is voor mijmeringen veel te kort. Gedachten dwalen af naar nergens, ongewild. Een toekomst die nooit geschiedenis wordt.…

Rijkdom, je kunt doen en laten wat je wilt Heel veel is er te koop voor het aardse slijk Al je lusten en zinnen kunnen worden gestild Maar als het geld alles is, dan ben je niet rijk.…

omstraalt nu ben je in een koepel op bezoek je hebt een heel erg diep gesprek nu vraag je alles, wat je wil iedereen staat klaar voor jóú laat ze in alle rust begaan jouw wensen worden stand gedaan terug op aarde, zonder gevoel van schuld beloning voor jouw inzet en geduld precies zoals jij immers had gewild jouw honger naar tijd is eindelijk gestild…

keel en strot in de knijp van de stank bij nader inzien bleek het misdadig element aan één oor te zijn vast gespijkerd het kon namelijk met gedurig trekken soms lukken zich voor het hazepad met anderhalf oor los te rukken volgens Hooft diende dit gestel met de kaak mede ter leringhe ende vermaeck zou de volkse belangstelling reeds zijn gestild…

er zijn ook arme lieden 't feest is niet voor iedereen er zijn dak- en werkelozen veel mensen zijn alleen de honger is nog niet gestild de oorlog is nog steeds dichtbij er zijn nog vreemdelingen veel mensen zijn niet vrij mogen wij dan vrolijk zijn kan het ons wat schelen we kunnen wat gaan doen we moeten samen delen 'k wens je…

U mag alles lezen, of ook niet, net wat u wilt het zijn maar eens geschreven woorden van een mens die zijn schrijfhonger heeft gestild.…

De honger is gestild. Ik heb de keizer niet begrepen en ben de zoon kwijt. De zon komt bijna op. I'm scattered like newspapers all over the street. En ik weet niet of ik dorst heb. De nachten heb ik doorgebracht met de aanvoerder. Er was een bijl, bot verraad en ik had al geen nagels meer. We kleden ons niet uit. I'm avoiding the corners.…

Is hun honger nooit gestild, vraag ik me af op dagen van nu? Wanneer ik door meervoud van mijn zicht, ze zie vechten om een laatste rest. Ja, de eenvoud van toen, de vogels die ik heb zien vliegen. Dat ene verhaal dat ik kende rondom dat woord, met één betekenis.…

opstond de deur voorzag van het slot Gracieus dalend op haar knieën een stoute glimlach op d’r gezicht kroop ze zijn kant op haar blik was kruisgericht Met zijn lid tussen haar lippen haar ogen naar die van hem kon hij geen woord meer zeggen slechts een hijgende stem De climax was gigantisch geen druppel werd gemorst haar honger was gestild…

Mijn honger naar jouw liefde kan door niemand worden gestild. Bevestiging zoek ik steeds weer dat ik de echt wel de moeite ben. Klamp me aan iedereen vast terwijl ik niemand echt goed ken. Daarvoor ben ik te rusteloos geheel tegen mijn zin. Maar dat zit er bij mij nu eenmaal diepgeworteld in.…

Lubov Toen Serge zijn wodka op had gelikt Volgde hij Olga met wulpse blik Vlamde het verlangen ongewild Wetende zijn passie wordt gestild Wassend aan de kuip haar schort open Waren zijn ogen naar binnen geslopen En ervaart heimelijk wat niet mocht Graaide opzwepend achter iedere bocht En Olga wetende zijn begluurgerij En toonde…

Schuift over ogen, de welhaast brekende, de helle, van wimper en van lid 't beschuttend, teder schild; ontspant der handen kramp; wordt eindelijk gestild de drift, die 't bloed tot ene stroom doet zwellen?…