Alle inzendingen over gevederden

Zij wandelt hautain door gesproken taal schrijdt bevallig langs zinverwanten knikt en passant hovaardig richting grijze muizen die massaal op zoek gaan haar gevederde vrienden vangen spontaan een lachje voor zij uit het zicht verdwijnt en helder groen licht voor de laatste maal verspringt…

verankerd in gevederd bestaan, dat waren ze, de kraai-achtigen, de gevleugelde zwarte ratten, ze pikten niets en alles alles was voor niets, de parkiet introduceerde zichzelf weggevlogen uit gevangenschap met een groene boodschap ka, kraai, ekster, raaf en roek en ook de vlaamse gaai betreuren deze bio-overval zo groen hadden ze het nog…

behoedzaam trekt ze strepen door ons ochtendblauw alsof wolken kunnen schrijven kust ze de wereld met haar dauw versiert de zon zonder blikken of blozen het pas ontwaakte land vieren gevederde vrienden boven schuimkoppen op het strand danst het helmgras heuvel op lacht weidsheid haar tegemoet ontwaakt ze haar stad met een schitterende…

aard van het beestje Moeder Aarde, herinner mij woordeloos te spreken met dieren, onze broeders, levend en stervend als wij alle beesten zie ik: de wezens met bont, wezens met vinnen, gevederden, vierpotigen, de kruipende wezens ik voel hun grootsheid samen met hen zing ik het lied van de schepping Titelgedicht…

dit is het seizoen van de raven ze zitten overal zwart gevederde grote raven krijsen dood en verderf nu de bladeren vallen van bemoste bomen vallen ook de mensen met bosjes tegelijk de meesten verzetten zich anderen steken hun armen in de lucht en rennen door de wind over het zand van het strand zij schreeuwen de vogels uit hun…

reiger heeft zich geïnstalleerd zijn pootjes deels onder de oppervlakte speurend naar voedsel met een eindeloos geduld wanneer ik op de brug verschijn stilsta om het tafereel te aanschouwen wordt de vogel alert en met een schuin oog bespiedt het mij in zijn nabijheid zwemt een koetenfamilie niet veel verder ook die van een Fuut de gevederden…

Omdat gevederd licht -mijn maan- niet gewogen mag kan ik vers en wee naar onbeschaduwd land naar jou bespiegeling verlangen.…

Je handpalm zacht gevederd verlangt het broze licht te schrijven in de stilte tot een strelend gedicht De naaktheid van je woorden ontsnappend aan de nacht waarin de droom verloren naar zilversterren lacht Jouw letters dansen sierlijk de wereld aan elkaar verstrengeld in een warmte van innigheid waarnaar jouw ogen mij doen tranen…

Zo pas nog stond je vredig voor de kramen Lichtjes versierden de avond en vaag klonk gezang, zoemend op de achtergrond De gevederde vleugeltjes van een kerstengel bewogen zachtjes in de wind Maar, jouw hand bleef hangen in de lucht Felle lichten verstierden de vrede die avond nog voor de kerst In Berlijn Donderend geraas…

vanaf het prille moment waarop de gevederde zijn lange hals om haar verlangen windt de snavel neervlijt in de welving van haar borsten haar naaktheid toedekt met zijn verentooi wéét zij zijn vermomming zij laat de vogel en wiegt het kind verjaagt de onrust uit zijn ziel haar buik wordt verlangen maar zij wacht tot de man in de…

zou de kraai schreeuwen over de brede aardrug langs de grenswal in koude nachten rouwen doelloos en onwetend omdat ik het gevederd licht van de maan nooit gewogen heb zou ik minder wenen of zonder duisternis wanneer ik de zee inloop woorden laat verdrinken die ooit in mijn handen lagen eens uitgesproken horen dat de zomer…

En zij hebben triomf getrompet waar in fonkeling Sounion lag, waar ik stond en hen hoorde, hen zag en hun paean vervaard heb vertaald: op de donkere nacht heeft de dag de gevederde zege behaald.…

tussen huis en water waggelend paraderend het straatje op en neer kijkt kleurrijk gevederd met peinzende argwaan de wilde eend mij op zwijgend verwijt hij stil wat mens toch kijk je nu dat ik spetteren wil zoals ik snateren moet is deductief en inductief de aard toch van mijn zijn alleen onze eieren leggen wij niet zoals de mensen…

dus, als een gevederde vriend, in de trein, op naar de Middellandse Zee die ik een kind- erachtige zee voor kinderachtige mensen vind. Wat doen de tranen bij deze zoute zee?…

De zon bebroedt de klei en aarde, stileert de schaal van eigenwaarde, in haar wolken speelt het kind wordt het bemint raakt het in gevederd licht, lichtend in het duister.…

alle wijsheid in hun bovenkamers Als verreweg de grootste vogel van het poolgebied gevederd zijn mannetjes in het sneeuwwit Voortgekomen uit het geslacht van de Bubo, de Oehoes Kunst van nu; Art of today van kunstena(a)r(es) die echt weet te bekoren tot in de puntjes...…

in het onzichtbare valies draagt hij gehavend mens geheimen mee een masker bedekt in het licht van de dagen de ruïnes de duisternis vindt in het verborgene de doos van Pandora hermetisch gesloten in de doorwaakte nacht reist hij naar Emily vandaag las hij haar: 'Hoop' is het gevederd iets- Dat neerstrijkt in de ziel-…

1 een gebruinde spreeuw rustte met pootjes omhoog op een veldsla-bed 2 gebraden spreeuwtje nooit meer onder de pannen geen gemurmel meer 3 een beladen bord in restaurant du Soleil geen ander viel stil 5 de vogel-eter at de gevederde dood het veldbed bleef over 6 ‘s nachts neuriede iets binnenin zijn dikke buik zo onheilspellend…

zongagmorgen open de deur, stap de buitenlucht in loop met de hond en de poes het talud op kijk naar de struiken, de bomen, de lucht adem de vochtige aarde, voel tinteling luister het water, de straten, geluidvrij boven de stilte begint een zacht zoemen een koeren, een neuriën, tweestemmig getuned ...halzen gestrekt, 'volée-d'-deux', wit-gevederd…

Kastanjelaren dragen vensters van tijd welke rustplaatsen vinden gevederden hier. Prakkizeren ook zij met vlijt over het hogere blauw over de talrijke mantels van naalden en het ruime sop. Bewaren ze taal als vet onder hun vederdek, elk op een andere stek, zou ik het je kunnen vertellen. Zou ik het je kunnen vertellen.…

Gevederde vriendschap hoog in de bomen, wil die enkeling graag belonen bij het schemeren van dag naar nacht. Worden door vogels van allerlei pluimage decibellen van hoge toonsoorten veelstemmig voortgebracht. Zoveel variatie, zonder specialisatie kruint daar hoog tussen het bomengroen.…

Laat de liefde als van de tortelduiven wezen, wit gevederd met een ringetje er door. Dan hoeft het leven niet voor een rampspoed te vrezen, blijft het op de rails, in het rechte spoor. Duivenpraat is vol van vrede; verwoordt een liefde vol wederzijds begrip.…

Als het leven kleur verbergt in gesloten harten van jasmijn en jonge bloemblaadjes steeds opnieuw hun nerven uittekenen als op een fris gelaat zal het nectar zijn sluier van geur wijds uitspreiden rond droeve dagen Als gevederde vogelvluchten een te straffe thermiek verdrijven en donskuikentjes nog jongleren om uit te vliegen zal het…

De zon bebroedt de klei en aarde, stileert de broze schaal van eigenwaarde, op haar wolk speelt een ongedwongen kind, wordt geraakt door het gevederd licht, als duizend lampionnen in het duister.…

Kruimels op tafels, bij het gras, roepen vogels uit stad en wei, die zich gedragen als gevederde speurende smultroepen.…

Kruimels op tafels, bij het gras, roepen vogels uit stad en wei, die zich gedragen als gevederde speurende smultroepen.…

Jongeren hebben meer nodig dan bos concerten van onze gevederde vrienden. Hoewel het platteland net zo spannend is. Benieuwd hoe steden reageren. Steden opteren voor fietspaden en speelstraten. Dat maakt leven in de stad fijner. Ze wordt dan weer van haar bewoners. In het weekend wil iedereen naar de kust, niet naar de grote stad.…

Licht van postuur; rood-bruin gevederd heb jij de bloesemtakken in mijn denkbeeldige tuin uitgekozen. Een idyllisch sprookje voltrekt zich door jouw aanwezigheid. Tussen het maagdelijk roze-wit komt een hemel in de lente in de werkelijkheid aan mij voorbij.…

Ze schildert je nog dikwijls als de avondnevel haar verlangen omhullen mag in zoete passie terug naar de gewone dingen van vroeger in vergane glorie oneerlijk is de wereld geworden je maakt wat vogelgeluiden op het verder stille schilderij ik ben nog niet af, fluister je ze pakt haar penseel weer vast onzeker over gevederde contouren…

Herpak de vruchten in een valies als ik naar het onbekende noorden reis laat mij zwerven over een rijke appelzee, ik neem alleen het klokhuis mee naar een groene morgen van de overkant laat mij daar van je malse loten eten indien ik heb getwijfeld om me te laten zaaien in een vergeten oord geen idee hoe die dag zal heten als ik de gevederde…