Alle inzendingen over gift

ik heb de parel zien glanzen nat van je tranen het was eens mijn gift de hoop voor ons samen woorden zijn stil zinnen gebroken de magie is vandaag uit mijn teksten vervlogen neem maar mijn handen de hardheid verloren ze vergaten jouw diepte in oppervlakkig bekoren heb de parel zien glanzen nat van je tranen ik geef je weer zon…

mens vooral verder te groeien in volle verbinding met de wereld vol mensen die jij liefhebben mag dat jij elke dag met en voor hen in de mallemolen van het leven die de voor- en tegenspoed kent een bron van inspiratie mag zijn die in de vindtocht van het leven het eigen verhaal moedig kleurt door wat jou aan de wereld bindt als een gouden gift…

ik kleurde vroeger met m'n stiften het ene na het andere kasteel dat ergens in de lucht, of wist ik veel, bestond en niet alleen maar in mijn schriften in mijn beleving waren al mijn giften de variaties op één groot geheel waaruit het ideale tafereel waar ik het oog op had, zou zijn te ziften een tekening van Jezus aan het kruis of sjouwende…

kom laat de wind in je haren spelen verwaai de gedachten de rook en drank de stank van vervelen de zon is net op het licht is nog jong ze schijnt al heel zacht door wat nevels en breekt de gesluierde nacht de dag is voor ons verbinding met morgen een gift van de tijd handenvol uren in gebruik zonder spijt kus me vandaag de honger…

Al jaren vroeg ik U nergens om maar ‘t is belangrijk waar ‘k nu mee kom, mijn vraag is geen cadeau of grote gift ‘t is een verzoek, aan U gericht! In plaats van pakjes onder de boom, vraag ik U simpel en gewoon: neemt U dat verhipte virus met U mee als U weer vertrekt met de arrenslee.…

jou de tonen componeer het zachte lied dat speelt in al je dromen wiegt in bloemen die je ziet het is een wijsje dat ik in je ogen zag je zong het als klein meisje toen ik jou mijn schaduw gaf je stem is het orkest je woorden de vocalen je lach vult aan wat rest in een schitterende finale je bent een brok muziek een gift…

Mon Dieudonné, my gift of God, mijn lieve Godsgeschenk Het is aan jou aan wie ik elke minuut alleen maar denk.…

"Kan ik Zijn gift aan?", is wat ik bedenk, het maakt dat ik een duizend doden sterf.…

ik zag de strijkstok in bewegen de muziek haar mooiste klanken vleugels geven zacht in liefde parels haar melodie als gift van het licht in de schoonheid van de muzikale edelstenen van het vol bezette orkest ontroerd luisterde het publiek naar de hemelse muziek die gedragen werd door generaties tranen zonder onderscheid…

Je binnendringen, ongewenst Aanrandend, brandend, zonder vraag Voelt als een ongewenste gift Tot langzaam het besef dan daagt Dat ik jou anti-inviteer En jij daarin uitdaging ziet Wat ik niet wil, dat deert je niet. Zodat jij grijnzend elke keer Mijn hoofd weer splijt, mijn geest verkracht Totdat ik jou niet had gedacht.…

Wie bad nog nooit een dronken mans gebed wie heeft het zonder geld gered wie weigerde een gift uit warme hand wie deed zijn voordeel van de hand wie denkt nog vrij van geld?…

je mailtjes zijn lief maar een brief is heel bijzonder met in jouw schrift mijn naam en adres gewoon als gift je hebt het papier keurig gevouwen vol vertrouwen in de enveloppe ik weet hoe jij de brieven plakt met het puntje van je tong mijn schat uit woorden kan ik je lezen maar in letters en krullen voel ik je echte leven…

Ginds ademen verre dwaallichten schrille klanken op de grens van nevel en land zonder te verzaken de aarde voor giften te danken. De knoestige ziel van gebogen ruggen in lange halen is aan de bodem verpand waar zonderlingen zonder gids zouden verdwalen.…

Is de Hope misleid, dan ontvlucht zij het hart, En keert weer door beloften noch giften; Maar de Erinnring blijft achter en leeft van de smart, En broedt voort op de puinhoop der driften.…

Stilheid die de dorst zal stillen linde bloesem etst het leven in een terugkerende odyssee op de koele huid van een zwerfsteen gegrift, alle ervaringen als gift met pieken en dalen een evenwicht met licht betaald, op dichters graf, waaruit gedrevenheid ademt, als toegift .…

als dat zo is dan staat ons nog heel wat te wachten en anders...we laten ons niet door het gift van een vleermuis verkrachten wees sterk houdt vol alles eist zijn tol…

uniek przewalskipaard: parmantig, onbeteugeld, stevig frame met pegazussen als de kroost van Heem in rengalop op ’t stalen ros Beyaert (maar díe legende redde het toch niet verdronk net als zovele Zeeuwse dorpen) En Kéétie op van Rossems zijn chassis – op alle onderdelen favoriet – heeft zich aan Leiegod zijn voet geworpen: ‘Aanvaard de gift…

Jouw liefde zal mijn geluk voor eeuwig beschermen, voor deze unieke gift bestaan gewoon geen termen. Met een lach en een traan zal ik intens van het geluk genieten, want ik heb ontdekt mijn engel, in jouw hart bestaan geen limieten!…

een hand zoals die van jou ja, jij daar je gaat net voorbij die hand hij lijkt gedwee en is nog vrij zou jij die van mij willen raken voelen, pakken naar smachten met liefde vlakken of als gift ontvangen in de jouwe even omsluiten wellicht delen om te helen of gewoon uit vertrouwen mijn vingers zijn zacht omhuld met een…

Ongeacht de staat hoe we dan ook zijn staat de zon paraat op haar horizontale lijn *********** De dampen van de nacht schachten zich stoïcijns op jouw gelaat en letteren onze honger in een eeuwenoude daad de avond is nog niet te laat en toch is de straat ontoegeeflijk in zijn gift om mij te laten dromen of is het vals en laat ik…

Dankzij een gift en donaties In gebed en reflectie Een kaarsje branden In gedachten. Laatste Kans? Trollhättans Kyrka/Vastergötland - Zweden, 1989…

Ineens was daar dat allochtone meisje, die pal voor mijn neus uitermate sierlijk een pirouette liet zien, waar ik achteraf gezien hard voor had moeten applaudisseren, maar ik was zo verbaasd door de plotselinge schoonheid en de artistieke gift van dat oerlieve meisje, dat ik nu pas de impact besef.…

zei, ik kom nam alle risico's, was blij gordijnen sneeuwden en je opende vrieskou je huis een warme kerst ik was zo graag bij jou we zetten uren stil in samen met elkaar toch klepelde de kerkklok zijn openlijk misbaar de stilte luisterde terwijl wij gaven we telden onbewust de uren die door anderen zijn begraven zo maar een gift…

het uur is een bal van schelle vogelstemmen over de daken en een zachte gift voor de man die zijn brommer start achter de schuur. de klokslag van het halve uur blijft zweven in een onveranderd leven.…

Een sterke belofte na eeuwen bijna in vervulling liefde en goedheid als stralende omhulling de dood niet als einde van het leven bevochten overwinning als gift gegeven eindeloos verlangen houdt nu mijn hart gevangen in sterkmakende zekerheid van een nooit eindigende eeuwigheid.…

ik zag hoe jij straalde wist hoe je wangen het warme rood uit je hart haalden in het bloeien van je ziel altijd sprankelden al je ogen het was hun gift om ieder alle goeds te beloven in ontmoetende blik jij had niet zomaar een gezicht door het curiosum van extremen waar liefde en het gemene dezelfde genen deelden juist in het…

Een spontane gift van haar dankbare man.)…

Die hij zeer nedrig bad aan hem een gift te geven, Tot ondersteuning van zijn leven. Hoe! sprak de Predikant, verwonderd zijnde: gij Komt mij ordentlijk voor, en vraagt ge een gift van mij? Ja, zei hij, ja, mijnheer! 'k ben tot die stap gekomen, Opdat mij 't leven niet door honger word' benomen. Kent gij geen ambacht?…

zoveel de weg op te gaan van alle dromen er werd gerekend met plussen en min maar een vergelijk bleef uit omdat de waarden verschillen tussen optelsommen van de geest en die van billen en buik handen geschud principes bijgesteld zonder bagage gingen ze naar het nieuwe veld verantwoordelijkheid voor alle anderen was hun enige gift…

maar zeker nooit herkenbaar alleen als het echt moet een vage dwarreling die de ooghoek voor even vulde bij nader inzien alles weer snel verhulde zonder dat er vingers op werden gelegd je raasde vol geluid voorbij in tumultueus passeren beschadigde je zo her en der een spiegelruit waarvan barsten scherven weer als gift…