Alle inzendingen over grazen

een halve bol met touwtjes en daaraan wolken waaronder witte koeien grazen nee, nippen als met champagne van het gras voorzichtig strekte god zich hier uit voordat hij als een herfstblaadje verfrommeld werd en knisperend verdween de hemel is niet boven…

Te grazen genomen De toestand is kritiek Maar helaas blijft het een spiegelspel Een sociaal pretpark Te vervangen door zichzelf Een bezoek aan het kritische geweten Wie neemt straks de kroon over Hou toch je muil, gek Met een gebalde vuist in mainstream…

De scan die Henny Huisman aanbeveelt Brengt al mijn mankementen scherp in beeld, De Dood neemt mij eerdaags nog niet te grazen. Al ben ik nu wel duizend euro lichter, U bent nog lang niet van mij af als dichter.…

Een schaap heet een kuddedier heeft in de kudde het meest plezier Hij en zij grazen de ganse dag het gras weg voor onze voeten Waarover wij wollen sokken en wandelschoenen ...........dragen Daarmee... zijn wij wandelaars-zelf ook een kuddedier.…

We hinniken wanneer er niets te lachen valt galopperen over de heuvels op zoek naar graslanden kuddedier voor ons plezier, onze nachten hengstig merries drachtig. veulens, zomer, gras er hangt een geschiedenis aan onze hoeven werkdier, sportdier, plezierdier, maar bovenal hoefdier laat ons grazen zonder te vrezen, we doen het graag in zomerse…

Het ruige bruine rund afkomstig uit woest heuvel- en bergland graast lustig met waakzame ogen op Nederlands of Vlaams heideveld onder het bedaarde eten danst losjes zijn geduchte kop waaraan twee lange kromme hoorns steeds naar de bosrand wijzen in dennen en sparren de verstild woorden vatten van dichte warrige wouden uit het verre stamland…

de dood is een allemansvriend hoezeer ik hem ook buiten de deur heb weten te houden hem niet op facebook heb geadd laatst nog ruzie met hem heb getrapt waardoor ik dacht nu heb ik je heeft hij mij toch te grazen genomen voorgoed ben ik ingeslapen maar proost op jullie vanaf daar waar de zon voor altijd schijnen zal…

Soms als ik koppen in de ochtendkranten Van gister lees en dan een kabeljauw Te grazen neem en tsjak! in tweeën houw Zie ik onder zijn kieuw Wendy van Wanten Haar voorgeborchte spat zowat uiteen Nu klaagt miss Coppenolle steen en been…

De waaivlakte ligt er verlaten bij Weide richelpalen wat daar graast wat hier raast door prikkeldraad gescheiden Zij daar wij hier duidelijkheid is geschapen wij rijden zij blaten En bij het zien van een aardappelrug rustend op het land weet ik het zeker grazen is een gave. --------------------------- uit: 'Roodvocht', 2003…

En volgens haar had zij dag in dag uit achter elkaar Geert Wilders flink te grazen kunnen nemen. Is zij nou stapelgek? Finaal bezopen? Hoe kan zij nou zó’n kans zó laten lopen ?!…

wanneer het leven te koud is geworden geen dekbed nog kan voldoen aan de wens van voortbestaan dan bestaat de mogelijkheid dat triestheid je te grazen neemt wanneer de trein van levenslust uit de rails dreigt te lopen en er van hersporing geen sprake meer kan zijn dan delf je het onderspit en wint de pijn...…

Vers nieuws is waar die graasdieren op leven Liefst prilgroen, saprijk, mals en niet te droog Ze houden dat heel gulzig in het oog Hun tongen roeren zich om niet te sneven Maar alle kuddes grazen in één wei En van dat herkauwen wordt niemand blij…

Hoe ziek zit het menselijk brein in elkaar hoe krankzinnig lopen hersengolven wanneer opnieuw een paard, drachtig en wel, zo gruwelijk te grazen wordt genomen dat beiden sterven. Hoe verknipt zit een mens in elkaar, zeg het me, maar als paarden konden praten….…

wenende bomen verschieten van kleur in nachtelijke schemer vogels scheren langszij opzoek naar 'n veilig heenkomen paarden grazen op kale vlakten schuil gaat de maan achter een grijze nevel waarin duisternis zich versluiert…

de hitte kastijdt dit glooiend land van weiden stieren grazen als prinsen in de zon trekvogels flankeren als witte jonkers het edel vee heet geblakerd lonkt de maestranza in Ronda is de locatie al volzet ongenadig sneeft het beest hier is de dood een feest.…

dit strakke land met akkers stug en stevig en sloten als een streep tot aan de horizon vermoedt het kabbelende water waar schapen wollig grazen aan de dijk zachtmoedig en onwetend van deze volgepakte veerboot die 't wolkend eiland meer en meer in zicht brengt op de vaart van wind…

In ‘t weiland stond een vorstelijke stier En Bertha achtendertig liep te grazen Voor boter, karnemelk en Goudse kazen Hij sprak: ‘Hola...Wij heten Willem Vier’ ‘Jij wordt mijn Koeningin’, loeide hij luid Maar Bertha zei: ‘Holland is toch je bruid?’…

IJskoudvuur bijt op ijzingwekkend korte duur met duizend watertandjes in mijn lijf zodat ik gloei verstijf en klappertand school slaand boven scholen vissen die zich sierlijk uit de band even willen vergewissen of deze rille kippenvellenvis uit vissen dan wel zelf te grazen is.…

De oppositie nam Fred flink te grazen De brede hals leek even in de strop Hij trad niet af, welnee, hij treedt juist op! want Teeven leidt de clan van vechtersbazen Maar thuis kan Fred zich spieg’lend niet verschuilen Hij ziet twee schouders breed, om uit te huilen…

Daar moet het gebeurd zijn, ten oosten van de poort naar Brussel langs de trage waterweg waarin die gekke stadsgids zich nog verzoop De dichter die worstelde met woorden en nooit kon winnen van zijn vrouw de kinderen die daar van kwamen en nog later de melancholie die hen met één lenige sprong voorgoed te grazen nam....…

De dingen lopen langzaam vast In een oog het licht De dingen grazen rustig nu Ik schuif een lucifersdoosje twee centimeter naar rechts op de tafel De radiatorwarmte tegen mijn dijen Voor het raam kastanjes en seringen Zij vragen geen toestemming. ----------------------------------- uit: 'De werkeloze doden', 1997. Vert.…

Alles gaat voorbij De treinen die langsrazen De koeien die daar grazen Het leven, jou en mij De stad, het dorp, de straten Ooit wordt het stil, verlaten Terug naar wat ooit was Van oersoep, water, gas Naar leven, jou en mij Treinen razen langs Koeien in de wei De zon die onder daalt Alles gaat voorbij…

Schapen grazen het gras weer bloot. De voederplank blijft leeg. Sporen smelten weg. De winter stopt ermee. De lente dringt zich op.…

Vee staat te grazen, mensen verbazen zich over leven dat leven ontmoet. Verder dan tuinen vind je de duinen, waar een jong meisje heel zacht wordt bemind. Denkend aan Holland, bied ik geen weerstand, wil enkel wezen zo blij als dat kind.…

zucht-zicht verspringende zinnen ongerepte poppen van vlinders Maagdelijk schoon zuiverend van schuld snelheid van het licht kleurschake-ringen Eland in vernieuwende geweien grazen in zondagse paden hinde die het water las Jeruzalem in een maagdelijk blad licht dat vlees geworden was bestuivende bijen was…

Koeien met halve poten beroeren traag de nieuwe dag bij het grazen in onzichtbaar gras verdwijnen ook hun koppen in een dunne grijze deken die net boven de velden hangt de dag lijkt nog even uitgesteld maar reeds onder het kijken verliest het beeld langzaam steeds meer van haar mysterie terwijl de zon alles oplost…

Hier mag je grazen het sappig gras voor m´n voeten Het hek de weidepalen waarlangs prikkelend draad Het is als een brede straat voor het grazend vee Schapen, koeien paarden, geiten om het even Hier buigen ze naar moeder aarde Overtuigd van de waarde de kop te buigen Als ware het omwille van louter lijfsbehoud.…

wat een plezier om de vogels te voeren ik dacht zelfs een duif te horen koeren slechts een klein stukje van onze stoep is sneeuwvrij voor de gemengde vogelgroep voor alle maten die er duiken en dalen is er plaats genoeg om hun eten af te halen als de vogels er zijn en zo gretig gaan grazen is deze plek zogezegd als een omgekeerde…

Een ontplofte wereld binnenstebuiten onwankelbaar het water verzwolgen en de korst een asfaltzee een dode zee, onland waar geen vee kan grazen en iedereen honger lijdt is een horrordroom van anderhalf uur in de bioscoopzaal waarbuiten we vertrouwen op kernbommen en slimme oplossingen voor een menslievend milieu want er zit geen…

als een in woede ontstoken meute haar driftig te grazen wil nemen al de illusies die ze ooit heeft gedroomd met geweld tracht mee te nemen haalt zij hen met een sprong in de nacht onderuit ketent hen gedachteloos vast aan de sikkel van een ondergaande maan omdat zij wil verdergaan met leven ten volle wil bloeien iedere morgen…