Alle inzendingen over groot

Hoe groot jouw dieperik is minstens zo groot als die van mij leer ik steeds meer bevatten Daar waart een lichtje rond op zoek naar jou, verscholen verdwaald in schelpen duisternis Jij vat het lichtje aan sluit het voorgoed in zodat over duizend jaar een parel verschijnt in het hart ons stralen van een nieuwe maan…

Je had het zover kunnen krijgen en je was al een eind op weg door liefde werd ik gevangen en dat was voor jou de grote pech. Het verleden heeft mij groot gemaakt en buiten dat veel geleerd nu weet ik immers ook beter van vroeger ik deed wel eens dingen verkeerd.…

hij is te groot gegroeid de kleren van zijn vader passen al lang niet meer pa blijft nog even groot eens 's nachts klopt hij aan op de kastdeur van binnenuit in het maatpak van zijn zoon mouwen, broekspijpen omgeslagen vraagt om een degelijke riem de broek kan niet meer dicht verzoekt dan om mee te gaan samen naar het verre licht…

Gezondheid is een grote schat Om vergenoegd te leven. Ofschoon ik grote rijkdom had, Wat voordeel zou het geven, Zo ik, doorknaagd van angst en pijn, Mij zelve tot een last moest zijn. Maar zou ik dan mijn Vaders raad Niet ijverig betrachten? En gulzigheid en overdaad Niet mijden en verachten?…

Nam niet de Grote Houdini in de ene hand zijn hoge hoed, en in de andere een olifant die hij met een eenvoudig gebaar voorgoed in zijn hoofddeksel kon doen verdwijnen? Wat een onrecht.…

De wolventanden van de tijd Hebben genadeloos het kind Uit mij weggevreten, Het levend karkas Dat overblijft levert Voortdurend strijd met De weerspannige werkelijkheid, Waarvan niet veel meer overblijft Dan een groot vierkant in het zwart Dat mijn wereld verbeeldt, En een grote zwarte zon Waaruit licht gezonden wordt Vanuit…

de grote overtocht…

De maan en sterren zijn van Uw hand Het is een groot wonder in onze ogen Dat we dit alles aanschouwen mogen Wij kunnen er niet bij met ons verstand. O grote God, van U zijn alle dingen U hebt de hemel en aarde voortgebracht De ganse schepping met praal en pracht Hoe kunnen wij Uw grote naam bezingen?…

Verzet begint niet met grote woorden maar met kleine daden zoals storm met zacht geritsel in de tuin of de kat die de kolder in zijn kop krijgt zoals brede rivieren met een kleine bron verscholen in het woud zoals een vuurzee met dezelfde lucifer die een sigaret aansteekt zoals liefde met een blik een aanraking iets wat je opvalt…

De letters die men placht te snijden in de linden, En zijn van eerste aan niet in het hout te vinden; Maar kom je naderhand omtrent de groene bast, Zo blijkt’et dat het schrift gedurig groter wast*. Het kind, indien het ziet eens anders kwade streken, Ontvangt in zijn gemoed de gronden van gebreken. Wat kwaad is, kankert in; gij, leid dan in…

Er is genoeg over gezegd, gepraat, gezwijmeld, reportages gemaakt, gerepeteerd, interviews afgenomen en ‘gebookmakerd’ ga nu maar zingen Duncan Laurence en doe je stinkende best hopelijk ben jij “het oog in het land der blinden “(nivo erbarmelijk) zing maar lekker en win maar fijn, van harte gegund “The Netherlands” maar de grootste verliezer…

Ik heb een vriendinnetje ze lijkt heel hard en soms gemeen Maar ze heeft een piepklein hartje zoals zij is er niet één Zo'n klein meisje, met zo'n grote mond Zich voordoen als een jongen ze maakt het soms echt bont Stoer de spierballen vergelijken met echte kerels breed en groot Maar diep in haar ogen schuilt soms echt de nood Vind…

Een grote hond en een kleine kat, Die zaten op de kamermat; En de hond die zei: Zeg, scheelt jou wat? Scheer je weg! En de kat die zei: Jij bent een hond, En ik een kat, niet zonder grond; Hou jij dus nou jouw grote mond: Scheer je weg! Scheer je weg: waf, waf! Scheer je weg: sis, sis Scheer je weg: die is raak!…

Dag God, grote vriend Het is Walter hier die praat Ik heb een leuk ideetje Zullen we eens doen alsof je niet bestaat? Zal ik gewoon lekker bandeloos leven?…

Grijnzend grazen grote ganzen gras is groen en lekker vet als zij dit krijgen voorgezet begint spontaan het gulzig schransen. Kwinkelerend krachtig kwelen droge dorsten zijn gelest deze dieren zijn met velen en fluiten doen zij op hun best; doch de natuur kan dat niets schelen zij stuurt -hoe wreed- de vogelpest.…

Grijnzend grazen grote ganzen gras is groen en lekker vet krijgen zij dit voorgezet volgt spontaan het gulzig schransen. Kwinkelerend krachtig kwelen droge dorsten zijn gelest deze dieren zijn met velen, fluiten doen zij op hun best; de natuur kan dat niets schelen wreed stuurt zij de vogelpest.…

omdat jouw gras even groener leek of omdat ik jouw woorden die ik hoorde onzuiver maakte naar mijn eigen toon stemde mijn gevoel het 'altijd al geweten' over of vertroebelde mijn verstand door het licht die jouw ogen uitstraalden, waar ik zo van hield de dagen met jou leken zomers zonder jou is het nog net geen winter het is goed zo, dag, groot…

In de tram zit een stadsman (aktetas, bepaald montuur) gemiddeld voor zich uit te kijken. Als hij echter een aantekenboekje en een balpen uit de binnenzak van de jas neemt (wat momenteel ook gebeurt), met iets in de ogen van: 'Goed dat ik er nog aan dacht', een aantekening plaatst (zo'n korte, kordate aantekening), bestaat de mogelijkheid dat…

Een grote zanger word ik nimmer, ‘k Gevoele dat maar al te wel; Want zing ik, ‘t geldt mijn dorpje immer, En ‘t een of ander beuzelspel.…

Wild slaan gitaren uit de vlammen van zijn handen, eenzaam danst de gouden tand in zijn mond. Het lied van de gitano rolt als een bal langs de wanden in het dal van de Guadalquivir. Uit de bergen ijlen ruiters in verrukking naar de fiësta in de stad aan de oevers van de bruisende rivier. Daar zijn de señorita’s! Rode castagnetten klepperen…

de man loopt met haar op neemt in het veen 't gebaande pad en houdt het voor haar open pas later ziet hij dan de spiegeling in 't stille water van de afgeknotte kale bomen waar zelfs de kraaien zelden komen zij hoort hun roep er was veel liefde onderweg zegt zij, vooral van hem die zich verliezen kon en niet eens groots of zeer meeslepend…

jij bent bij me ik leef voor jou jij bent van mij ik kijk in je ogen en zie mijn grootste droom jij en ik, ons iedere dag val ik met je in slaap iedere dag wordt ik met je wakker iedere dag wil ik je meer wij zijn net als iedereen altijd samen slechts in één ding zijn wij verschillend jij bent er niet ik ben er niet voor jou…

Ik zag… een elfje zittend op het mos, rondom haar heen stonden bomen…tezamen…als een donker bos. Haar handen hield ze voor haar ogen alsof al die bomen… tegen haar logen… Haar gouden lokken hingen sierlijk over haar gebogen rug. Dat elfje dat ik daar zag, trok zich even terug…. Ze was verdwaald door al die bomen om haar heen. Juist daarom…

O, koningstroon van zilverschoon wiens plaats is lang verschoten De bladeren liggen in het rond gevallen van de bomen Wel stratenlang luidt weegeklaag de roep om lichte dagen Zijn krachten die men putten kan voldoende om te dragen? Decennia vervuld van geest gebroken door vervreemding De waat’ren hebben toegespoeld een ongeleefd verleden…

volk te leven Dan als zijn blik de ruiters vindt hen plots ter Aarde liggen dwingt wordt blinde drift gebroken begoocheling gewroken Het volk aanschouwt de ruiters nu in het volle licht En daarnaast krijgt Heer Alpha’s persoon een nieuw gezicht Men roept hem uit tot koning van een land bevrijd en sterk De ruiters hem nu dienend voor het Grote…

Het gat is groot tussen gaan en blijven, Tussen spreken, iets doen en zwijgen. Maar ik heb de vrijheid om te schrijven, Of om wel of niet m’n gelijk te krijgen. Het gat is groot tussen arm, arm en rijk, En soms tussen voor- en tegenstanders. Maar in Nederland heeft iedereen gelijk, In veel andere landen is dat zo anders.…

Daar is het ook een grote puinhoop, want het staat er stil, achthonderd kilometer. Ik zie het voor me: ieder kijkt beteuterd, terwijl massaal in neuzen wordt gepeuterd bij eindeloos gewacht op stille wielen. Zelfs met de vliegmachines gaat het mis, hetgeen voor mij beslist een raadsel is, want in de lucht zie ik geen enk'le file.…

Plots was ze daar, als een engel neergedaald om van mij te houden, klein, slank, blond. mijn hart stond in vuur en vlam, vervuld van liefde jaren van geluk werden uiteengerukt, de dood heeft geen respect voor de liefde. jaren later, déjá vu of werkelijkheid, klein, slank, blond. weer stond mijn hart in lichterlaaie, vervuld van…

Nu weer de tijd van groot verlangen, van heimwee en van blijvend groen; toch blijft elk jaar een beetje hangen en wordt het nooit meer net als toen de eerste kaarsjes gingen branden; de rode linten droegen licht want Kerstmis was weer gauw op handen en alles wees naar ’t blij bericht dat Jezus weer op aard zou komen en mens zou worden,…

Tachtig jaar na het ontbranden van de Grote Oorlog ziet hij twee broers de ransels op de rug de uniformknopen blinkend in de augustuszon de straat van het gehucht uitgaan. Kussen wordt hier niet gedaan een handdruk is een vreemd gebaar. Hij staat, een kind van negen, op de opstal bij het oude huis en kijkt ze na.…