Netgedichten

netgedicht (nr. 45.965):

Nu weer de tijd van groot verlangen

Nu weer de tijd van groot verlangen,
van heimwee en van blijvend groen;
toch blijft elk jaar een beetje hangen
en wordt het nooit meer net als toen

de eerste kaarsjes gingen branden;
de rode linten droegen licht
want Kerstmis was weer gauw op handen
en alles wees naar ’t blij bericht

dat Jezus weer op aard zou komen
en mens zou worden, net als wij.
Maar wie gelooft nu nog in dromen

en wie wordt nog vanbinnen blij?
Hoe dor nu ook de winterbomen,
de lente maakt weer krachten vrij.