Alle inzendingen over grote klok

Mijn grote eikenhouten klok tikt diepe barsten in de lucht laat stenen muren echo's kaatsen als een carillon op drift. Het is een oude houten klok maar zonder moeite stuurt hij tinnen benen los en vastberaden ritmisch in een cirkel rond.…

Groots in nietigheid Schrijf, blijf Geniet dat moment Meer krijg je niet Erkenning duurt Slechts een seconde Herkenning, pretentie In zoet verzuurd Strijdend voor geluk Ik loop stuk.…

uit water en steen rijzen witte pilaren op zoek naar de lucht…

Zij staken boven alles uit waren grootst tussen de groten Toren te zijn van een kerk naar de kroon te steken Alleen de hemel onbereikbaar de goden buiten handbereik Wij zijn slechts leken doen aards werk luiden alleen klokken tot in verten hoorbaar.…

Hans Klok vindt het maar zielig voor de dieren. Doe al die grote grazers van de hand. Karkassen rotten weg in Flevoland. Het volk stort zich erop als een stel gieren. En is er straks weer plek in overvloed, dan tovert Hans konijnen uit zijn hoed.…

Waar eerst het huis met kinderstemmen was gevuld is nu een grote stilte Waar eerst een klok nooit werd gehoord tikt deze nu in lege kilte Waar eerst geen tijd was om te zitten omdat de kinderschaar haar riep zie je haar nu met regelmaat van de klok op de sofa zitten dutten Waar eerst toch nergens tijd voor was is tijd nu overvloed…

De klok tikte het einde der tijden Het vloerkleed was nog nooit uitgeklopt De grote baas lag te slapen op de bank. Stilletjes is ze opgestaan. Het geld heeft ze maar laten liggen.…

de wind verft mijn ogen om tot spitse vlaggen en ik geef mijn hoofd over aan de grote verre wolken in de grote verre wolken zitten maanzieke honden als door de ramen de zon schijnt zijn de honden zonzieke poezen mijn benen jengelen uit de verre wolken als van processies verstoken klokken maar mijn hoofd is een haan tussen de honden en…

achteraan zitten in die veel te grote klas kijk ik naar de klok wens dat het half vier was dan zo snel mogelijk naar mijn te kleine fiets voordat ze er aankomen als eerste zijn, is tenminste iets trappen zo hard als ik kan rij steevast door rood licht moet ik razendsnel thuis zijn en gooi de deur keihard dicht…

In de toekomst ligt de tijd verborgen ongedacht en ongezien met kleine of met grote zorgen een helpende hand misschien De natuur kan zich ontplooien zonder tijd geen rol voor de klok dat is het mooie Voor ons ligt een zee van tijd die wij met ons schip bevaren neem als bagage wat hartelijkheid deel het uit en niet te lang bewaren…

De klokken van ellende en dood, de klokken! Ze luien over de oude en grijze stede... De klokken luien!…

Wanneer we hoop vaarwel zeggen. Wanneer we troost laten gaan. Wanneer we leren zwijgen. Wanneer we voor de afgrond staan. Wanneer weerstand wordt gebroken. Wanneer opstandigheid vergaat. Pas dan, keert troost troostend terug, en heeft angst geen reden van bestaan.…

De kroeg in een kruk op Daar zit hij Aan zijn vinger een trouwring Op de bar naast zijn vuist een pils In de hoek klinkt een lied uit de jukebox Maar in zijn hoofd daar is het stil Klok klok klok weer een slok door zijn keel Niemand praat, niemand wil.…

Wanneer we de klok terugdraaien, zullen we beseffen dat grote violisten, klein en veelbelovend zijn begonnen. Nog mooier is het om erbij te zijn, wanneer we tijdens het prille begin, even stil mogen komen luisteren. Naar het grappige tokkelen. Naar het allereerste strijken. Naar het raken van onze eigen snaar.…

Haar vader, de grote Karl Marx, zal met Lenin een borrel op haar drinken en de laatste vooruitgangen bespreken. Iedereen rondom Karl was zijn pion. Paul richtte loom. Ze hoorde nog net de klik van het pistool en daarna was ze weg. Paul volgde haar zo snel hij kon en een klein uur bleef het stil, tot de klok ineens twaalf slagen sloeg.…

kijk wanhopig op de klok Dagen tikt de klok steeds weg En de dagen worden jaren En het wachten waarop Heeft geen zin, laat het nu maar varen…

Weer is het nacht, verzonken klokken luiden, een gore wolk hangt om de scherpe maan. Het kerkhof droomt, waar oleanders staan, en zerken om de graven aan te duiden. De spanning stijgt. De wijzerplaten slaan. De klokken durven niet meer goed te luiden. Er stroomt een grote luwte door het Zuiden, het is het uur dat graven open gaan.…

elke ochtend hoor ik de klokken luiden ze luiden alle drie ze luiden luid en atonaal en doen de honden huilen waarom ze huilen ze weten het niet wie weet waarom de klokken luiden niet voor de doden niet voor verdriet wie weet waarom de klokken luiden ik weet het niet…

in een onmeetbaar groot heelal. Mensen draaien dol. Onze klok draait onbekommerd door. Totdat een zelfgemaakt projectiel, ter grootte van een virus, in onze zelfgegraven vijver viel. Ons aller leven werd tijdloos stilgezet, voor een paar weken maar. Tijdloos staat gelijk aan eeuwigheid. Eeuwig is gelijk aan dit moment.…

Ze zei dat dat afhing van haar klok. Voor iedereen een klok met vastgestelde tijd! Er is voor mij een kloktijd voor de liefde en een kloktijd voor het breken van die liefde. Er is een kloktijd voor jou en een kloktijd voor hem. Ik heb genoeg klokken, klokken om te gaan en klokken om bij stil te staan.…

Kijk naar je, hoor de klok tikken. Denk aan het verleden, het heden, aan de toeko... Voltooid verleden tijd. De klok, ook ik, wij lopen door.…

klok…

ik hou zo van machines, zegt ze, van die grote bouwmachines maar het mooist vind ik de klokken waarop de schafttijd aangegeven staat dat al die mannen dan op opgelegde tijden hun werk ter zijde schuiven naar koffie en hun boterhammen grijpen en in volle gelukzaligheid gaan zitten wachten tot zij weer verder mogen, na nog een laatste sjekkie…

Het grote huis is stil en leeg, weg zijn het pluche en de palmen. De keuken, ooit vol van geur en gebraad heeft geen spit meer en ook geen fornuis. In de grote zaal toont alleen de schouw nog iets van de vroegere rijkdom. Een klok staat verloren in de gang, triest en kaal, alom bladderend stuc.…

vrijheid is vandaag het grote feest…

hoorde slagen donker in een lichte lucht de toren kleurde rood zag de zon langs grote wijzer kruipen naar de goot de kleine leek al dood het mechaniek rammelde veelvuldig in het traag seconden tellen de raderen weten al een eeuwigheid hoe zij de tijd bij kunnen stellen toch is de klok altijd gevreesd ook nu weer rusten witte…

Niet iedereen kan het uurwerk zijn waar een klok op loopt Niet iedereen kan het vuurwerk zijn waar hij misschien op hoopt Maar meer dan een tik van een klok of een vonkje van het vuur Is voor mij al heel wat op dit moment maar niet voldoende op den duur Liever ben ik de rinkel van de klok of de "Big Boom" van het oudejaar Pas als ik…

Mijn tijd die hapert Maar de klok tikt verder, zonder twijfel Was ik maar een klok Dan tikte ik de twijfel weg En maakte de cirkel rond En liep ik recht naar de volgende slag Ik loop maar rondjes In een steeds vooruit draaiende tijd Spinsels in mijn hoofd doden minuten Die ik toch doorleef Was ik maar een klok Dan draaide ik me weer…

Onze druppels vallen één voor één, zoals het tikken van een oude klok. De allerlaatste druppel wacht. Wij mensen houden onze adem in. Klokkenmakers kijken angstig toe. De nieuwe klok loopt veel te snel. Onze oude klok staat vaak stil.…

De uren die wij slechts gedroomd beleven En die wij naar verkiezen overslaan Staan in het grote boek van ons bestaan Gewoonlijk als de mooiste bijgeschreven. Zo was er ook in Bagdad, naar men meldt, Van twee tot drie geen sprake van geweld.…