Alle inzendingen over heide OR paars OR schapen

Bittere ernst is het allemaal maar ik tel de schapen. Denkbeeldig en zwart. Een schaap plast een harde gele elektrische straal naar de aarde. Ik schrik nogal. Ik ben wat getikt en hou me aan m'n teddybeer vast. En aan een paar gedichten die ik herlees als ritueel-…

En zo kan het gebeuren dat na een doorwaakte nacht ik op zoek ben naar het vermiste schaap misschien dat ze tot vanavond wacht en ik de komende nacht wel doorslaap? Anders toch maar een zoekactie op touw zetten " wie heeft mijn schaap gezien, graag opletten"?…

Men kon de godsdienst niet belijden wanneer men woonde op de heide. Een heiden was dus een barbaar. Het 'heide' werd van lieverlede verbasterd tot drie letters 'ede'. Daar kroop men knusjes bij elkaar. Begint het inzicht te ontkiemen? We spreken hier van synoniemen: een heiden en een Edenaar.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

In liefde ontving ik van jou Deze lieve woorden vanmorgen, Toen de schemering verloren ging In de nieuwe dag die aanbrak - Intens beleefde woorden op papier In een breekbaar handschrift Dat ervan getuigt dat jij al Een lang leven achter je hebt, Liefde die aankomt in mijn hart, En ik zie je broze handen Met hun kronkelende aders…

samen drijven we boven de toppen van de bomen in de diepte golft geluidloos de paars smeulende heide wij zien naar nevels zoeken de ruimte bij elkaar in de aanraking de blik in elkaars ogen in een zacht strelen over huid en haar wij hebben elkaar verheven in liefde die over de nevelige ruimte tot de stille einder reikt…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Op de grote, stille heide zwierf de herder eenzaam rond, tot er eensklaps aan z'n zijde nog een tweede herder stond. 't Ging als bij een enorme bliksemschicht: het was liefde op allereerst gezicht. De zon scheen op de heide. De zon scheen op de heide, de hei-eide.…

Trekkend door Pijpenstro en Smele Over karrensporen van Ede tot aan Deelen Hij voelt zijn landschap aan Weet waar ooit schaapskooien hebben gestaan Al proevend van de buitenlucht Totdat het laatste schaap de kraal is ingevlucht…

Ik zit hier heel alleen kerstfeest te vieren. Net na vijf uur In de doofpot is er geen geld en alles duur Wees niet bang er is eten Vrees niet ik heb toch geen geweten Ik heb zorgen Parkeer alles tot goedemorgen Ik ken geen angst Voor mijzelf ben ik het bangst Ik zeg niks maar heb alles te vertellen Voor geen gekregen geld gebruik ik geweld…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

De glimlach die je Door het leven heeft Gedragen, ogen vol liefde Voor hen die jullie samen kregen, Is opgegaan in de eeuwigheid - Sperziebonen uit eigen tuin, In liefde verbouwd, In dankbaarheid geplukt, Liggen door jou gebroken Op schoot, je ogen gebroken Zonder dat je er erg in had…

dekseltje sluit dromen af, ik pak zacht het doosje op en kijk stil naar het geheel in beide handen ligt nu vertrouwen de diep paarse kleur, die ik bij mijn geboorte meekreeg laat mij beseffen dat ik in dit leven nog maar één zekerheid heb, maar die komt voorlopig het doosje niet in…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

Daaronder grazen op de stille heide kuise schapen van een braakliggende taal, gedreven door herders van de ledigheid, ten prooi gevallen aan het mechaniek van zwarte wolven in hun deemoedigheid.…

Zelfs de schapen lopen volgens rooster evenals hun herder ze mogen grazen, in de ochtenduren gaan dan in ruststand. Het is te warm, ook voor die beestjes dus gaan ze hup, de schaduw in zodra de klok geslagen heeft om na het siësta wederom, te grazen.…

Uit Engeland bereiken ons berichten Dat schapen minder dom zijn dan men meent: Een beetje schaap herkent mits goedgetraind Zo'n vijftigtal verschillende gezichten. Ik dacht meteen jaloers: kon ik dat maar. Ik houd geen vijftig schapen uit elkaar.…

Bankje in de heide Door nevels gevernist Sferen in het grijze Waar het uitzicht is weggegrist Bankje in de heide Het leven is er stil Men laat er Schotse Hooglanders weiden Herten die er bronstig strijden Bankje in de heide Landschap van eindeloze tijden Hertenbronst die er jaarlijks afspeelt Dit uitzicht voor menig herten-voyeur nooit…

Daaronder op de grote stille heide kuisen kuddes schapen de braakliggende taal , ontsnapt en aan de herders van de ledigheid, ten prooi gevallen aan de zwarte wolven en getapt uit het vat van deemoedigheid.…

Ik voel mijn ring verschuiven Op willekeur van de wind Ze draait zich om; we zien haar wuiven Terwijl ze zingt het zwervende kind Hoog boven de haan en de toren Grazen de schapen in de weiden Mijn trein brengt mij van achter naar voren Langs de verlaten paden; de heiden Van ginds als hier.…

Schapen die lijdzaam volgen naar de bron. De honden dartelend naast de mannen die hun dagelijkse routine volgen. Schreeuwende vogels hoog in de lucht, arenden loeren naar een lam. Mist flarden trekken samen boven de heide. Witte wyffen nemen het roer over. De duisternis valt langzaam maar zeker ogen die wennen.…

Een vrouw die, een heideheuvel afdalend, kleine, paarse heidebloemen strooit over het hoofd van de welbeminde en lacht, zó zijt gij tot mij gekomen zomerlik reëel, sterke ziel van buiten, geworden tot mijn ziel; kracht, die weer buitenwaarts gaat.…

Als de zon schijnt over mijn mooie hei Komen gedachten in mij en verdwaal ik in stilte en rust Geniet van het een zijn met de natuur Vergeet ik elk uur en hoop dat ik niet verdwaal of de weg kwijt raak Maar kom altijd op het juiste pad…

kleurloos en koud veegt de schemer zo staploos traag de dagtinten weg met zwarte halen die 't stervend licht aan flarden scheuren de dag bloedt dood en de luchten kleuren traag naar paars en rood de vorst klauwt de laatste dampen uit de grond rondom de uitgebloeide heide en zucht nog nevels die laag na laag nog zachtjes beven…

De heide blakert onder 't zonlicht en kleurt de horizon met paars dat als een ruwgewolde deken een vreugde is voor wie in kou en zuchten ademhaalt. Ze bloeit en schittert en lokt bijen ver van hier om 't zoet van honing te vergaren nog eer de winter komt en alles weer in stilte toedekt, grijs en grauw.…

De heide blakert onder 't zonlicht en kleurt de horizon met paars dat als een ruwgewolde deken een vreugde is voor wie in kou en zuchten ademhaalt. Ze bloeit en schittert en lokt bijen ver van hier om 't zoet van honing te vergaren nog eer de winter komt en alles weer in stilte toedekt, grijs en grauw.…

Geef mij maar de winter, het armoedige landschap, de akker zonder het teken van leven, de kracht van de krakende heide. Geef mij maar de kat als hij kijkt voor hij springt, om te vechten, te vluchten, te paren, te jagen, als hij kijkt. Geef mij maar een paard in galop, maar op zijn zij in het gras.…

De heide blakert onder 't zonlicht en kleurt de horizon met paars dat als een ruwgewolde deken een vreugde is voor wie in kou en zuchten ademhaalt. Ze bloeit en schittert en lokt bijen ver van hier om 't zoet van honing te vergaren nog eer de winter komt en alles weer in stilte toedekt, grijs en grauw.…