Alle inzendingen over heilige

Eenvoudig was Jezus, onze Heer Voor Hem geen rijkdom en pracht Eens kwam Hij op deze aarde neer In een stille, donkere, heilige nacht. Een kribbe was Zijn “huis” Maar toch was Hij God gelijk Was bij de eenvoudigen thuis En vond de mensen belangrijk.…

Eens kwam Hij op deze aarde neer in en stille, donkere, heilige nacht. Een kribbe was Zijn “huis”, maar toch was Hij God gelijk. was bij de eenvoudigen thuis en vond de mensen belangrijk. Eenvoud was Zijn kenmerk, maar toch almachtig groot. Hij deed Zijn verlossend werk en redde mensen uit de dood.…

komt sluipen als de pest dat de economie omver gooit als na een oorlog met kanonnen om vervolgens met de krachtige weer op te staan kom geliefde kinderen laat ons zingen tot onze Monarch en Opperwezen de enige God van Israël juichen om het leven dat God de Vader ons in de Mensen Zoon Jezus Christus heeft gegeven de doper in de Heilige…

(voor Arnon Grunberg) Je creëert opeens een nieuwe hype door als biechtvader onbekende mensen te gaan verhoren, opgeluisterd door een jongenskoor met afgeknepen rondo's, laat staan dat er heilige wierook in jouw krullenbol schuilt of dat je een certificaat als priester hebt.…

Mij zijn de spelregels van het leven niet verteld ook lag er nergens een gebruiksaanwijzing klaar maar alle antwoorden zou ik vinden in de Bijbel nou dat heilige boek heb ik stuk gelezen onder m’n nachthoofdkussen gelegd en m’n handen meermalen op gevouwen toch wou het mij maar niet lukken te begrijpen hoe het levensspel gespeeld moest worden…

Sta stil bij iedere stad van gestolde heiligheid, schimmen die het ware licht waren. De Monteur sleutelt aan jou, maar op de zwarte schroothoop vinden geen wonderen plaats, ook daar is regen. Treurig, al die roest, maar wacht eens, is dat één van mijn koplampen, herrezen uit de as van een verzonnen beschaving?…

helden in kathedralen Kochten angst in gebed, deelden avondmalen Reikte glorie hoger dan ons hemels tinne Devote stilte bij hostiewaarts geschuifel Bewaakt door martelaren onder aanbeden aureool Vervallen tot scherven bestoft glas in lood idool Of in vaal damast verveeld prevelend kazuifel Kerkse zalen van voorbij verlost in heden Vergeten heiligen…

De stichting van het heilig land Zegt dat geen vrije uitloopkip Met salmonella-ei plus stip Mag zingen - want dat duurt te lang - In 't koor van de Mattheuspassie Als zij zwak is, ziek en bang…

vulkanen Smaragden sawa's, jadegroene meren Zacht wiegend in de blauwe hemelzaal Op verre eilanden hebben regenten De vreemde heersers eeuwenlang verduurd Maar binnen kratons bleef het oud geloof Zolang de dwang der rituelen duurde De alang helde voor de balustraden Pal achter elegante palissaden Waar men vermaand werd tot heilige…

Zo ook de heilige Maria. Eén enkele schitterende bloedende traan. Zoals van haar wordt verwacht. Een herder wordt in een ambulance gehesen. Maagden zingen hemels gezang.…

Dan is het bekoorlijke juist het onbekoorlijke van de winter Dan is het licht voorbij de tover van de herfst En is ze heilig en helder geworden. Dat winterlicht troost de kranken op hun bed vol smart. En brengt de opgebeurde ziel ten hemel met Onze Lieve Heer Getroost voor altijd na pijn en smart.…

De sterloze ster schijnt helder voor de volgers – van hun bijgeloof.…

We waren 16 en 19 in de Gabriël Metsustraat, Schilderswijk, Den Haag, heilig oord. Ouders staken achterdochtig uit voelsprieten van zuivere liefde, maar in die jaren voelden wij alleen, en vrijden rijkelijk.…

'K voel mij de mens niet meer dan 't dier verwant: Mijn voortijd eer 'k in kunstige infuzoren; 'K vervloei, hen ziende, in schem'ring vreemd verloren, Waaruit tot mijn ziel Brahman is ontbrand; De vonkjes eer 'k, uit wier heilig verband Ik ben, een vlam, meer dan hun som, geboren, Zoals een Boeddhabeeld, dat als een toren Over de wereld…

Mijn zoon, er is in de wereld aan vaganten een nijpend tekort aan spijbelaars, geuzen en muiters; aan dienaars van de droom en bedelbroeders van het Heilig Vuur en Gloeiend Raadsel.…

schat sprak mijn lief hees oefen je met mij in tantra als metgezel in boeddha zul je zelfbeheersing leren volgens de heilige boeken ga ik links en jij rechtshandig werken aan transformatie van onze seksuele energie al blijft het geheel spiritueel wijken de gestelde doelen ver uiteen het mijne op eerste gezicht losbandig blijkt oefening…

De Belg neemt altijd zijn bestekbak mee, wanneer hij in z'n heilig rund gaat rijden: hij pakt een mes om bochten af te snijden. Heel zuinig is-ie op z'n dure slee. Hij maakt ongaarne ongelukken, maar rijdt hij z'n auto in de soep of prak, dan neemt-ie 'n vork of lepel uit de bak. De Nederlander twijfelt: 'Is dit waar?'…

jij vroeg iets in dit heelal in het niets komen wij nog in het vrij zijn op de fiets in holland dat lage land waar de heilige alpen het water heen sturen turen naar de diepte wij riepen om waarheid in dit leven gaven bestaat niet zegt de menigte de onwetenden de genen die niet kunnen wenen vergeven het is een verhaal in de nacht…

weer te veranderen in parels aan het gras de laatste zijn de eerste en men betrapt ons op een lach eeuwig is dat wel wij verdampen keer op keer zoals het is zoals het was parels raken in contact met het licht zoals jij dacht dat dichters alleen maar kunnen krassen zoals de sterren schijnen in de nacht zij is wel oneindig zij is wel heilig…

In een stille, haast heilige nacht wordt het landschap in wit gehuld onder een zware asgrauwe lucht ontwaakt verbaasd het stille gehucht en wordt een winterdroom vervuld geruisloos, zonder enig gerucht. Verwondering en bewondering kindergejoel en klappertanden op een maagdelijk wit tapijt.…

Ik ben doodsbenauwd, ook al zeg je dat we nooit van elkaar kunnen scheiden, als een heilige mantra herhalend, toch lig ik wel een kwart jaar zonder jou en zonder kleren en woning en voedsel te verpieteren in afwachting en rillend van de kou, het is de vraag of ik jou nog eenmaal intens zal kunnen omarmen of dat je een rode roos komt brengen…

verdriet in dit heelal van verloren dromen sluit ik mijn ogen maar kan niet ontkomen de gewichtsloosheid van mijn bestan ontneemt mij de kans om terug te gaan toch verlang ik naar de aarde waar ik in een vroeger leven veel van mijn schatten bewaarde onder diepgewortelde bomen die verankerd in hun wijsheid onveranderd zijn zij waken over heilige…

enige wat ik heb te vieren is de zege op de laatste mier die ik langs de achterkant van een vergiffenisdoosje in joeg nu zou u kunnen zeggen viel dit insect dan wat te vergeven ik hoef dat echter niet uit te leggen daar is enige diepgang bij nodig en aan velen niet besteed zo blijkt dan ook nu mijn unieke bescheidenheid weer eens een heilig…

wordt van je verwacht het woord verkracht maar de runen is men vergeten op het tablet ooit in steen geschreven door doorzettingsvermogen observeer met ogen oprecht en trouw moedig en rauw een boek valt niet zomaar uit de lucht het papier beschermt door kaft en binding positief en herinnering dan zijn wij vergeven los van woorden heilig…

God vraagt niet of je naar de kerk bent geweest Hij zegt: “Geloof in mij, en je zult leven” Zoals het in de Bijbel staat geschreven Geloof in de Vader, Zoon en Heilige Geest.…

Mijn zoon, er is in de wereld aan vaganten een nijpend tekort aan spijbelaars, geuzen en muiters; aan dienaars van de droom en bedelbroeders van het Heilig Vuur en Gloeiend Raadsel.…

God vraagt niet of je naar de kerk bent geweest Hij zegt: “Geloof in mij, en je zult leven” Zoals het in de Bijbel staat geschreven Geloof in de Vader, Zoon en Heilige Geest.…

De wisselende lichten van de zon met schijn en schaduw over wisseling van aardse vorme' en kleuren, ieder ding altijd weer anders, altijd weer een bron van nieuw verheugen, dat komt ongeweten en weer verdwijnt, verglijdend als het licht: maar van de geest is, niet van 't wisselzicht het heilig wezen, dat wij schoonheid heten.…

In zilvren luister, de oude kruinen neigen hun geel-bedroomde schaûw, wijl roerloos, bange ontbloeit, rond hen, mijn tros-gebouwd verlangen, zachtkens verruisend tot een heilig zwijgen. Langs 't rustend blauw, met mijmer-blond omweven, voel ik mijn ziel langs klare tonen zweven, opbeurend in wijd-klinkend koor gedragen.…

zijn etalages drijvend in de Vecht ’t Is schande, daar kan elke man voor zijn gerief terecht Wanneer het lid bij hitsig weer wat stug te strammen staat Dan vindt ie daar een vrouw die hem voor euro’s komen laat~ ~’t Verloedert~ roept de Ridder in zijn strijd voor de moraal ~Dit goddeloos Gomorra plukt de mensheid zedenkaal Het huwelijk is me heilig…