Alle inzendingen over helend

19 dias y 500 noches "de genezende werking van de poëzie houdt mij op de been" aldus de zanger/dichter herstellende van een ernstige hersenbloeding sprak hij deze helende woorden als een ternauwernood aan de dood ontsnapte matador kreeg hij weer vat op het bestaan blijkt dat de poëzie de mens sterker maakt dan men ooit voor…

Ik slenter somber zonder inspiratie op de pier de zo vaak helende zee werkt niet mee, een man met ‘n gezicht als ‘n donderwolk passeert, alsof ik mezelf tegen kom en schiet in de lach in mijn hoofd klinkt het lied ‘Stormy Weather’ ik draai me om, de pier is leeg er is niemand heilig vuur brandt weer als ik huiswaarts keer…

zon als maan het andere licht verzachtte mijn pijn zwart uit gebroken verleden werd wit helend in heden daglicht was mat in kristal van zuivere waarheid wantrouwen vrat aan mijn zicht sloeg een gat in mijn leven leefde de dagen slagen die vielen gaten in groei verkleumde tot hoopje mens zonder vragen kind nooit in bloei…

De wind briest de waarheid en knaagt aan de vergullende dijken van de helende tijd. Zakjes vaderland zullen later de diepe bres opnieuw dichten doch de brakke tranen zullen wrang en bitter nasmaken.…

Helende bomen aan een waterstroom ontspringend uit een hemelse troon zullen binnenkort de mens genezen en hem beter maken in heel zijn wezen. Dat is de kracht van water ja, echt, geen getater….…

Uit warme handen stroomt levensenergie liefdevol op zoek naar disharmonie Een zwakke plek gevonden wordt warmte vuur laat pijn verdwijnen als helende kuur Ook het zieleleven door kwetsuren vaak gewond trekt zij met zachte stralen uit de diepe zwarte grond Eens het stromen gestopt ligt ‘t lichaam in rust ontspannen materie door…

Wat valt er nog te zien nu het laatste streepje helend licht is weggevallen en de zwartgeblakende schaduwen te voorschijn komen. Wat valt er nog te horen nu de slotnoot van het psalmengezang gezongen is en het gekrijs van de eenzame zielen wordt opgedrongen.…

in warmte verdwalen zacht strelend helend.. kilte voorbij geluk…weer aan haar zij. Een regenboog omsluit haar geluk Sombere wolken verdampen..gaan eindelijk stuk.…

de zon kantelt en de aarde slaat om een dode moeder laat een tuin achter de heg en de kastanje keken door het raam naar een bleek, wit gezicht zij was hun klein gedicht langzaam kleurde de dag oranje naar de helende nacht vlinders en bloemen begroeven haar heel zacht de aarde kantelt en de zon schijnt niet meer lichtvoetig waait…

als muziek fluister jij woorden dansend op mijn huid vol diepe tonen ik droom weg in jouw magie je woorden je glimlach je helende klanken omringen mij mijn handen willen vleugels maken om te kunnen vliegen naar de schelp van jouw zachte schoot zodat wij samenvloeien tot één ademflirt zonder vragen liefkozen het charisma vrijen…

Ver weg en dichtbij waar geen stem weldadiger klinkt of waakt en wachten helende herinneringen belooft van weerzien en gebaren die troosten en dulden.…

in de donkerte verdwijnen neonlicht knippert tegen de koude decemberavond -vandaag zal er geen wonder gebeuren- ze praat zachtjes verder tegen de oude katten in de reeds kaalgeplukte kamer elf uur misschien is dit niet genoeg om te leven en misschien is dit leven een onversierde werkelijkheid buiten kondigen kerstklokken het helend…

in een voorzichtig tasten naar vlakken die raakten spraken je vingers zich uit wisten direct een gevoelig contact te maken met de diepere lagen van mijn huid traag pulserende stromen werden gewekt om op een hoger niveau te existeren je manueelde de sprankelende melodie van bevrijden met muziek als mentaal begeleider in die helende…

om mensen te bevrijden van de remmingen waaraan zij vaak lijden hij stal hun blikken nam ze mee naar onbekende plaatsen liet ze warmte en dan weer strenge kou ervaren zij zaten op het puntje van hun stoel om als eerste zijn emoties te voelen in een hemels evenaren zij ademden mystiek toen hij heel diep hun ziel aansprak zijn helende…

toe, geef me een kans hij smeekt niet, hij vraagt haar de knoop uit zijn hart te halen die een ander daar heeft gelegd hij voelt uitermate bewust haar helende handen in die van hem, oprecht terwijl hij in haar ogen blikt staat hij op het punt van levend of doods niet vandaag, maar ook niet veel later wat door de lucht knettert hoeft…

zacht klinken je vingers zich vast aan mijn hand bij het ontladen van de spanning in mijn hart in energetisch verbonden zijn delen wij liefde en het lijden van pijn waarbij warmte weldadig en helend kan zijn juist daar zijn de banden met leven omgeving en bestaan in een voortdurende uitwisseling van gegevens ontstaan heerlijk…

bloemzoet in dromen sluimert soevereine liefde dat je innerlijk draagt wanneer je slaapt houd ik mijn glimlach groot in de ogen van jou ruisen melodische golven door de windloze sfeer mijn hart begrijpt went zich tussen nacht en morgen waarin het licht niet dooft liefde voedt ons aan borsten, vleugel vrij breed verwarm ik mij helend…

Zacht gras bedekt de open wonden met een helend groene waas.…

Ook kabbelend wiegt oerkracht imposant Weids ongrijpbaar en sprankelend helend laat ze genereus alles komen en gaan Daag haar uit en je zal zweten Met haar meedeinen is zweven Als moeder der creatieve destructie stuurde ze haar kroost op de dool Ze trokken zich op aan het land Bouwden vele nieuwe thuizen Jonglerend met de steen der wijzen…

En legt zijn helende handen op je neer. En dan denk je plotseling weer aan zijn lijden aan dat ruwhouten kruis. En je roept in het diepst van je ellende ..óh Heer, ..óh Heer kom ook weer bij mij in huis.…

indringers lichtstralen werden gemorst over de doorzichtige vleugels gevlogen in 't zilver blauwe glinsterde het spinrag als een schoon kunstwerk het is voldoende om naar de gevangen zwarte stippen te kijken met ogen van de ochtend vandaag schilder ik opnieuw een zelfportret met kromme vingers en afgestroopt vel helend…

Als palmen op Spitsbergen zo afwezig is haar blik ze wil de ijzige koelte verbergen achter gescheurde ogen vol schrik Elke voetstap wordt moeizaam geplant op de korst van de wond in onbuigzaam land In het boek van veraf kiert een helende ster hier giert alles straf elke zucht van zover een bevroren zicht op het trage smelten vergroot…

Laat nu het helend licht genezen, een lichtend voorbeeld hier,was jij. Waar jij naar toe gaat, kun je alles, er is nu geen beperking meer. Je wordt verwacht en bent er welkom, en ziet daar ook familie weer. Wij moeten je nu missen hier, maar danken voor jouw leven.…

Assepoester, bestaat er voor mij geen hoger licht dan te vrijen met jou in de hitte van een rode vlam ligt het wapen tegen duisternis als bijen die naar nectar smachten zweven mijn gouden gedachten naar het bloemenveld van pure liefde in jouw gezicht, je ogen blauw je lange, zwarte haren sluiten als de nacht het daglicht in, maar dan helend…

Neem me mee naar de zee, beter nog naar kersenwonderland Schenk me nogmaals verzachtende helende sterke hand. Feeërieke toverkracht mijn lieveke Steeds weer dat wonderbare hartendieveke. Je aanbeden, vaak geleden zo puur, moeder natuur k Zie je graag en heb je broodnodig venteke yep spetterend vuur.…

het diepste duister van de nacht hopelijk verfrissend als de regen na een snikhete dag heb je helemaal niets op haar tegen Voelt het beklemmend zwarte donker behaaglijk zacht behaaglijker zelfs nog dan die regen Afhankelijk van de omstandigheden is het niet eng niet echt vervelend maar is het soms onverwacht zoals gezegd juist uiterst helend…

bloemen eenhuizig zonder stem, met schimmels langs heuvels, glad en grijs ik klaag niet, mijn lief om het mos dat aanspoelt door regen mij zacht kust in boomkruinen als zouden vruchten nooit verdwenen zijn en de wind, mijn lief laat me de wind op het eind ik weet, jij zal ontwaken in mijn verzen zoals papieren vogels helend…

Zacht bloeien de snaren in kleur Iedere klank een eigen lied Temperament dwingend als geur Stampend snakkend naar adem Als een arend spiedend vanuit de hoogte Snijdt de eenzame klank door het hout Danst en wiegt als dons op het water Spiegeling van smaragd in goud Timbre, kracht, gevoel, melancholie Snikkend, helend, in passie gebracht…

is zij ook snel aan de beurt de bolling van haar buik verraadt nieuw leven hoewel zij zelf nog amper vijfentwintig heel onbevangen laat zij weten: dit wordt nu al haar derde kind de andere twee nog niet eens peuter ik herinner mij haar als een zwakke leerling en nu, blijkt mij, nog steeds een kind het ijzer stroomt heel langzaam helend…

Als leegte pijn doet rauw schuurt over de ziel ligt eenzaamheid op de loer leegte doet pijn wanneer het bezit van je dreigt te nemen soms is er gebrek aan een goed gesprek of aan iemand die recht kijkt in je ogen en oprecht vraagt hoe het met je gaat dan blijkt dat je eenzaamheid kunt delen het kan werken als helende balsem sta even…