6122 resultaten.
Leugens in bessentijd
gedicht
2.0 met 64 stemmen 33.224 Welke constructie is steviger, heeft langer
standgehouden. En hoe meer er wonen, hoe
minder je wegkomt. Waarheen. Het verlangen
is een zomerhuis zonder kookplaats en zonder
geschiedenis. Hier ben ik omdat ik hier ben.
Vannacht was ik wakker, het waaide, regen
striemde de kastanje terwijl het al licht werd,
de nacht had geen rust gebracht. Ik…
Pa
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 758 soms hoor ik nog het zachte
ploffen van je dobber alsof
ik jou tussen 't riet ontwaar
terwijl het beeld verbleekt
de zon hier warmer schijnt
weemoediger ondergaat
waar je verstrooide lichaam
met de tijd verzonk, je ziel
voorgoed met je oude stek
verweven blijft…
2 November
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 207 Ik wil niet aan je denken deze dag,
want het is nog maar zo kort geleden
dat je het duister van de aarde zag,
zo onvoorstelbaar diep beneden.
Allerzielen is het, de hele dag
waarop het grind op velen wacht,
wanneer een mens diep bukken mag
uit eerbied met een bloemenpracht.
Laat het voorbijgaan deze dag,
omdat ik nog lang niet kan beseffen…
Die kleine intieme oase
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 101 wij speelden met woorden
schreven ze in het zand
omdat niemand ze hoorden
zo schiepen wij onze band
maar het strand
was helaas al geschapen
liet zich slechts raken door
water in zijn eeuwig corvee
golven wisten de tekens
overspoelden ze een voor een
in een dierbaar herinneren
aan ons eindeloos dagje zee
later zijn wij terug gegaan…
Het straatje
gedicht
3.0 met 19 stemmen 6.427 Kom in deze straat, de laatste straat,
en ga van huis tot huis. Kom binnen,
loop alle kamers door. De weg is smal,
het dek van zand, de gevels zijn gestut,
de panden krot verklaard. Hier wonen
goede mensen, elke stuiver wordt gespaard.
‘Dit is ons straatje, om ons heen wordt slechts
verladen en geraffineerd, hier wonen wij,
met…
Vergeetkist
gedicht
3.0 met 15 stemmen 10.427 Ik vond in de beroemde boekenkist op zolder
Een telefoonboek waar jouw naam nog in stond
Snel dichtgeklapt maar zoals de snelle stofjes
Die ontsnapten aan het zonlicht zo kolkten
Mijn gedachten om je stralende naam en om
Je gapende gestalte waar die zijn kon
In de tijd en natuurlijk heb ik toch nog
Snel je nummer ingetoetst en een kind nam op…
Nieuwjaarskaarten in de vijftiger jaren
gedicht
2.0 met 84 stemmen 29.507 Voor het laatst vertoonde zich de goudkleur
van ikonen en middeleeuwse schilderijen op
wenskaarten uit de vijftiger jaren: laatste
opleving van de beslotenheid en het geluk.
Nog eenmaal spanden mensen als een rendier
natuur voor hun ar: breng ons verder! Breng
ons door de poort van het stervende jaar! Ja
hoefijzers en klavertjesvier, zilverglitter…
Oude foto's
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 176 ongewenste loten
voor en na liep alles door
terwijl frivool betraande protestformules
langzaam werden weggevreten
door destijds lange tanden
pijn vervaagt, als oude foto’s
geelt zacht uit antiek gekarteld sepia weg
wat blijft is goddank selectief geheugen
moois wordt onschatbaar mooier
een milde lach breekt oude gezichten open
zodat herinnering…
Voorbij
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.195 Mijn eerste adem
Van jou
Mijn eerste hartslag
Van jou
Mijn eerste kus
Van jou
Mijn eerste omhelzing
Van jou
Mijn leven
Van jou
-
Maar nu
Na al die mooie jaren
Mijn laatste omhelsing
Voor jou
Mijn laatste kus
Voor jou
Jouw adem stokte
Jouw hartslag verstomde
-
Bedankt voor het leven
Dat jij mij gaf
Dat jij leefde voor mij
Ons leven…
in deze kleine gondel vol gedrochten
gedicht
2.0 met 20 stemmen 11.104 je had je eigenlijk een gedicht voorgesteld
met herinneringen aan de bronx
aan de caribische zee aan een creoolse
uit de antillen: aan joséphine of
aan napoleon daardoor - op elba
had je willen naslaan wat er daar al niet
als een gedicht voorstelbaar was geweest.…
Co
gedicht
2.0 met 18 stemmen 8.275 Jij mag ons hebben deze week, helemaal verzinnen
en daarna ik, co-ouderschap van de verbeelding
Ik geef een nachthemd mee om me gauw aan te
denken als je mijn tepel niet meer weet, vergeet hoe hij
soms op de bedrand valt, verstart. Een sjaal om voor
mijn mond te knopen als het trekken van mijn
bovenlip, trillen van mijn linkermondhoek je…
Lieve Opa
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 2.529 Ik was nog zo klein opa
Alles ging aan me voorbij
Ik kon dat allemaal nog niet beseffen
De dood bestond niet voor mij
Opeens was je er niet meer
Maar je missen had ik niet gedaan
Ik wou dat ik wist waarom niet
Misschien wilde ik ’t verdriet niet aangaan
Vreemd dat ik je nu pas begin te missen
Verdrietig dat ik me nog zo weinig van je herinner…
Hulp
gedicht
2.0 met 25 stemmen 11.576 Vroeger kwam bij ons een vreemde vrouw
die jurken maakte van kapotte broeken
en soep van groente die was weggesmeten
die lappen breide van verdwaalde draden
en overvloed van bodems los kon schrapen,
die planten overreedde tot gedijen
en koeken vulde met een hart van spijs
en als het nacht was liep ze weer naar huis
en kroop in bed…
Tot ooit
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 2.426 Kun je je afvragen
De mooie herinneringen
houden we vast
Altijd in ons hart
nooit vergeten
Ik weet dat je op ons wacht
waar je ook bent
Dag lieve schat,
tot ooit…
Samen geworteld
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 874 Voelde ergens die vrees
in samen gewortelde zinnen
een verstrengeling verbroken
behouden vorm van zelfzucht
steeds bang voor heimwee
weggezonken in de natuur
met bewondering geleefd
een aaneenschakeling
van keuzen makend
nam ik afscheid van jouw voelen
mijn voeten te klein voor de deur
en jij met jouw onzekerheid
vaak magisch in…
De zegen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 60 In mijn bedje
vol zonnestralen
gevlochten uit
laagstaand licht
luister ik naar
winterse verhalen
uit een lang
verleden tijd toen
er nog rijm lag op
daken en herdertjes
bij nachten lagen
wij takken van de
kerstboom zaagden
voor het maken
van kransen in de
weken van advent
want ooit zijn wij
nog heiliger dan de
paus geweest was…
Zo sta je weer voor me
hartenkreet
4.0 met 50 stemmen 1.660 Vaak zitten we nog aan het water
Samen zonder vragen over later
De zon die in je ogen weerkaatst
Het licht dat jou diep in mijn hart plaatst
Het gaat nooit meer uit
Het brandt
onder mijn huid
De zon in je ogen
snijdt dwars door me heen
in mijn herinneringen aan jou
in mijn wereld van steen
Zo sta je weer voor me
in al jouw stralende pracht…
In de zon
gedicht
3.0 met 38 stemmen 8.224 In een vorig leven
zat ik als ik even tijd had
op de drempel in de zon.
Af en toe waaide een wolkje stof
op van de weg.
En als Rachels raam openstond
kon je haar horen piano spelen.
Op een dag werden wij allemaal vermoord.
We hebben toen verschrikkelijk geleden.
Weet wel, je dood vergeet je niet gemakkelijk.
--------------------------…
Voor oma.
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.916 En ik heb die mooie herinneringen nog.…
In de geest van mijn vader
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 687 hij is er steeds bij kwijnend licht
naast dichte schotten weggedoken
stil
met ingeslagen wapenfeiten
in echo’s van verleden stemmen
hij neuriet alle kogels weg
bedaart de stormen in zijn kop
met bijeengeraapt vertrouwen
‘je moet het zó zien’, zegt hij
beklemt op zachte toon de wereld
niemand draait er nog omheen
zwijgt
als tabak…
Stilstaan
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 794 Herinneringen kleuren en niet weten
waarom ze zwijgen en
naar jou blijven ruiken.
Blijven waar ik jou blijf zoeken
en je mij niet wilt vinden als
je weer omkijkt
en me laat stilstaan
met de gedachte dat we samen geen
dromen meer zullen vinden.…
Moment van mijmering
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 97 zacht fluistert kristal
zijn transparante tonen
fonkelen in rode wijn
de vlammen van het vuur
lentekoelte vleugt
door openstaande deuren
bezwangerd met de donkere
geuren uit het late avonduur
een moment van mijmering
die in knusjes samen zijn
weer herinneringen roept
uit lang vergeten tijden
zonder haast en stress
rampspoed van berichten…
Hersenprent
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 903 Mijn lijf
herbergt een galerij
met gezichten
vol ogen gevuld
met het gelijk van toen
die strak staan gericht
op mij.
Ook je portret hangt er.
Het is een wankel
immer kantelend
schilderij
van jou
zoals je was
toen ik voor het laatst
iets tegen je zei
Op jouw gelaat
altijd die traan omlaag, langs je wang.
Tot de plaat kantelt.…
In Memoriam Matris (Obiit 1.III.95)
gedicht
2.0 met 83 stemmen 31.624 Ze was al heel erg oud. Daar riep een meisje:
'Kijk, oma, het is winter!' En zij zei:
'Ik zou zo graag gaan spelen, weer spelen
in de sneeuw.' De lente kwam, een lente
later zou ze sterven. Maar ze zei:
'Ik zou zo graag gaan lopen, lopen door
de regen, al die druppels op mijn gezicht.'
De zomer was voorbij, voorbij. Ze zei:
'Die appeltjes…
Breister
gedicht
2.0 met 134 stemmen 24.942 Laden vol warme halzen
breit zij en komt zo mensen
op het spoor die het jaar door
winter trotseren in haar.
Naalden zijn de laatste taal.
Een na een heeft rijm
de levenden het zwijgen opgelegd.
Toch zijn ze er nog allemaal.
Hun alfabet is een perfect geheim,
het wordt omwonden, niet gezegd.
Wie spreekt kan er niet bij.
Hun gesprek tikt…
Wat vult je hart
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 373 Wat vult je hart, je hoofd, ja heel je denken
van alles wat je ziet en hoort op deze dag;
waaraan dan wil je echt je aandacht schenken:
is het een drama of een luide kinderlach?
Want leven is voordurend iets van weten,
van voelen, van een passie, iets wat ergens raakt
en of je wel of niet weer wilt vergeten,
er is een heden dat altijd naar…
Bijna zo dichtbij
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 647 Verdwaasde herinneringen
aan mijn enige vriend, de omarming van de wind,
hij gaf me rillingen van de kou
Terwijl de moed me weerhield om hulp te bieden.
Twee paar ogen verlicht door straatlantarens
bleven me volgen, ze spraken wat ik voelen kon.
't Was de allerlaatste herinnering.…
Metaforen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 189 Herinneringen vergaren steden,
als men dat wil met gouden
tempels en porseleinen straten,
monumenten die voor altijd de
gedachtenis aan wie hier leefden
blijven bewaren, substraten
van dat verleden, veranderd
in afbraak, wanneer men ze
prijs zal geven, maalt puin tot
nieuw cement voor metaforen,
die nog niet zijn verkend.…
Eén minuut stilte 1
gedicht
4.0 met 13 stemmen 6.812 De stad
rilt
onder zijn asfalt.
Ik steek al je lampen aan bij daglicht
om naar de stilte te luisteren.
Oorsuizingen van asters
narcissen
bloemen voor mijn broer -
Ik heb een voor een mijn bloemen gedoofd
om naar je oren te luisteren. - Luister maar;
je leeft,
zo zachtjes als de duif die men kan horen koeren
op het Weteringcircuit…
De kleinste details
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 105 ik zag ze
in je ogen ontwaken
de herinneringen
die jouw leven maakten
scenes en fragmenten
in wisselend gevoel
die het gebeuren in
tijd en omgeving kleuren
iedere keer weer
het vertellen en weten
om ook de kleinste
details niet te vergeten
zwart is de schaduw
scherp het contrast
waarmee jij hun impact op
jouw leven hebt neergeschreven…