9355 resultaten.
Middernacht
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.414 Stemmen in het duister
Het beven van een hart
Fluisteren in de schemer
Angsten van het zwartste zwart
Snakken naar het ochtendlicht
Om dreigend middernacht…
fatum
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 83 hij wilde witte
wilde
schoonheid scheppen
en
graven in zijn zwartste dromen
maar verder dan wat grijs gebazel
vermocht hij niet te komen
hendrik…
Het zwartste
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 355 Haar zoon
en vele anderen
Vermist
Ze weet, gist
Laveert
Haar tranen
tussen hoop en vrees
Diep is de wanhoop
die ik in haar
gebroken ogen lees
Verdriet om het
wrede lot en angst
is elke minuut
wachten
't zwartste langst…
Het zwartst van de nacht
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 91 Als alle leven om mij
Heen is opgehouden te bestaan,
Mensen en vrijwel alle dieren
Hun leven hebben opgegeven,
Ben ik alleen nog, in deze
Zwarte nacht, waarin alle licht
Gestorven is -
Alleen het gekwetter van
Scholeksters omgeeft mij nog,
Zij laten mij niet alleen
En blijven bij mij,
Leiden mij door
Het zwartst van de nacht…
Marcel van Roosmalen
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 232 Eerst denk je dat je alles hebt gehad -
Het kan toch zwarter dan het zwartste gat.…
Angst
snelsonnet
3.0 met 13 stemmen 1.182 Zo luidt althans de zwartste profetie,
Maar niemand weet precies wie tegen wie.…
Angst (H)
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 1.328 Zo luidt althans de zwartste profetie,
Maar niemand weet precies wie tegen wie.…
Tegengif
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 484 Je hebt mijn zwartste gal gekneed
tot een rif van bloedkoraal
genezen van de slangenbeet
vloeit mijn tegengif royaal
elke zee om te verdrinken
verdampt in onze beker
blijf op twee gedachten hinken
verenigd zijn we zeker.…
Stralen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.001 Met je levendige verschijning
Versterkt door je sprankelende hart
Zorg je altijd voor deining
Verdrijf je zelfs ’t zwartste zwart
Met je prachtig blauwe ogen
En die heerlijk stralende lach
Ben je mooier dan 1000 regenbogen
Tien zomers in één dag…
Ongeval
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 161 een vraag naar schuld
in zwarter dan het zwartste zwart
van schuldgevoel gehuld.…
Herhuisvesting
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 307 De kinderen zijn toegewezen
geheel buiten mijn invloedssfeer
ik heb het vonnis net gelezen
de levenszin is nergens meer
geplet onder het zwartste spansel
bleekt de blauwe lucht bedreigend
begrijp dat ik mijzelf verkwansel
nu mijn thuisfront is onteigend
nog eenmaal klim ik naar mijn zolder
op zoek naar laatste kerstening
mijn kop loopt…
Het beste deel is meer dan veel
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.562 Niet naar veel te jagen,
Stil zijn kruis te dragen
In des Heren kracht:
Dát doet starren stralen
In de zwartste nacht,
Dát een hemel dalen,
Waar de vrede lacht!
Vader van genade!
Sla mij vriendlijk gade,
Sterk mij tot mijn plicht!
Naar des Levens kusten
Zij mijn voet gericht,
Tot ik uit mag rusten
In uw Sabbatslicht!…
Dag lieverd ...
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 2.309 Licht,
jouw maan lacht
sterrewit,
pure liefde vangt
het zwartste zwart
jouw laatste nacht
Gekist,
blank eiken
leven in ringen
sterk en krachtig
jouw laatste reis
Ooit,
die foto
ja, rode langstelige rozen
bloeien langer dan
jouw afscheid
dag lieverd ...…
stil
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 602 stiller dan de diepste stilte
kouder dan de ijzigste kilte
eenzamer dan ooit
meer verlangen deed ik nooit
warmer dan de heetste zomer
sensueler dan de slaperigste dromer
liefdevoller dan het kleinste kind
kleuriger dan het fleurigste lint
waardevoller dan de mooiste schat
dieper dan de zwartste kat
echter dan de grootste waarheid
wanneer…
Korrels
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 ontelbare korrels
op het wereldstrand
duwen rollen
verdringen elkaar
in machteloosheid
in blinde razernij
stormen stenen
naar het strand
verstoren verstilde rust
veranderen de structuur
in wanhoop
verkrampen de korrels
lossen op in
nietsontziende golven
van brute macht
tot de zwartste nacht
het overneemt
ontelbare korrels…
Doler
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 Ben verdwaald tussen
Dolers en Orken
Vannacht - het
Landschap dat Tolkien
Louter in gedachten
Tot leven bracht -
Jij bent bij mij
En ik leid jou
Door het zwartste
Van de nacht
Naar het oudste
Huis op deze
Midden-Aarde, waar ik
Eeuwen geleden
Nog woonde -
En wijs je op
De grote zolder
Van mijn ouderlijk
Huis het landschap…
Vrij
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 3.676 Glimlach ik traag
En antwoord dan: Ik ben vrij
Ik ben de felste ster
In de donkere lucht
Ik ben de begeerde hoop
Waar ieder naar zucht
Ik ben de bergpiek
Niemand die mij raakt
Ik ben de zwartste pijn
In heel m’n naakt
Ik ben de heldere visie
In mijn donker denken
Ik ben de zoetste droom
In mijn gedenken
Ik ben mijn…
de ogen dicht
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 3.835 ze zag hoe schaamte
de lakens bedekte met een bleke blos
alsof haar buik nooit zou baren en enkel
prooi werd van de zwartste nacht
al wat ze kon zien, de woorden
te klein, werd wind en vreemd uitgespreid
zonder bedaren
en op het harde gras, waar geen mens
meer keek, brak elke maan
in het schommelen, stil
de zonde bevroor
in het boomzwijgen…
Witte druppels
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 739 zijn ogen tintelen
maar achter die tinteling
sluimeren de schaduwen
die zijn aanzien bedreigen
als uitgestelde regen
elke vertraagde bui
grift nieuwe rimpels
in zijn verweerde gezicht
toch blijft zijn mond
meestal luchtig gebogen
schildert hij de zwartste letters
nog altijd zo licht mogelijk
talloze grijze nuances
weven zijn verhaal…
Garen gesponnen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 139 Kat in zwartste lijden,
ontspringt uit haarzelf, garen
spinnen uit haar negen levens.
Uit: 'De kat maakt rare sprongen '
Pama.…
Te moeilijk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 220 We zitten in een grote kring,
ontvangen Zijn verzoening,
Hij weet van onze zwartste nacht
en wat niet lukt uit eigen kracht
heeft Hij voor ons volbracht.…
Botshol
gedicht
3.0 met 35 stemmen 11.694 Helder het zwartst.
Onttrekt zich in verte aan verte
onttrekt zich in vlakte.
Water onder water
luistert niet. Likt niets los.
------------------------------
uit: 'Botshol', 1980.…
Bevrijdende juli
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 343 Juli schenkt geen vergiffenis
Juli is bedorven
door het gemis
van twee hemelse meiden in die helmaand gestorven
Juli is niet het begin van de zomer
Juli is koud en barbaars
Weg in mij de dromer
Vertrapt door de zwartste laars
van zelfhaat en schuld
Maar juli gaf jouw bevrijdende schoonheid
die aan mij onthult
gelukzalige vervullende vrijheid…
Elke dag opnieuw
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 58 In het zwartste duister.
In het lief en in leed.
De hoge prijs te willen betalen
van ongevraagd in leven zijn.
Offers te willen brengen.
Elke dag opnieuw.…
simpel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 117 heel dit leven is een pogen
iets te stamelen
iets te schrijven in simpele taal
over drijvende wolken
blauwe rivieren in slapende verten
alles is te hoog gegrepen
heel dit leven is een pogen
iets te verstaan van de vrees
iets te begrijpen
van stemmen die verdwijnen
het zwartste van de nacht
alles is te hoog gegrepen
heel dit…
Uit de kom en terug
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 2.628 geestdrift
Bekeek de schilderingen in je huid
de ring door je onderlip
je handen waren zo koud
dat ik hen zachtjes masseerde
een vuist maakte van je hand
en draaide op de gewrichtjes
in de pols, je wist wie ik was
een stem in het duister die
je troostte met dat alles
voorbijging, waarop jij
nog eenzamer dan de verste sterren
in het zwartste…
Verken eerst mijn duisternis
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 603 Maar ga nu mee, bekijk de lelijkheid,
mijn zwartste angst en onredelijkheid.
Ik laat jou zien waar die zijn geboren,
vertel daar ook wat niemand wil horen.
Ga mee zodat jij ook de zijde kent
die pijnlijk is, jou niet zal bekoren,
geef dan pas aan of jij er voor mij bent.…
Om licht te brengen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 366 Om licht te brengen en wat vrede
te midden van de zwartste haat
verscheen een Kind vannacht, ja heden,
maar in armoedig feestgewaad.
Hoe goed zou't zijn nu maar te zwijgen
al is ook ons geloof zo klein;
We mogen hopen dat we krijgen
een beetje vrede, vreugde rijgen
aan 't snoer van leed en erge pijn
en even ook gelukkig zijn.…
Verloren droom
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 590 In het zwartste git van de nacht
raken gesproken zinnen zoek
ijlend wil ik dromen ontsluiten
nogmaals in een roes verdrinken
Jouw ogen zet ik uit mijn hoofd
vlij ze voor even naast mij neer
smoor jouw blikken met mijn kussen
sloop immer voortrazende hoop
De angst om wéér te verliezen
verdringt elke rede van denken
het licht van de opkomende…
Voor nu en altijd
gedicht
3.0 met 24 stemmen 14.028 De bomen in de schemer het zwartst
en schrikbarend groot
als de geesten van straks.
In een vijver gaan eenden mopperend slapen.
Er is niets te voelen na zonsondergang,
afwezigheid.
Niets te vermoeden,
nacht is nooit weg.…