Alle inzendingen over hiernamaals

De klok slaat 5:00 uur Op naar het hiernamaals Wat een rust. Hartenlust.. Uitgerust... Zielenrust...…

voorbij de horizon, dat einde, dat, naar blijkt, doorzichtig is als glas in het boek 'eindeloos bewustzijn' zet Pim van Lommel zijn ervaringen uiteen van mensen die het einde beleefden die zeggen 'met gerust hart ga ik heen' het einde blijkt een eindeloos nieuw begin een eeuwige rivier, eeuwig stromend water heb vertrouwen in het hier en hiernamaals…

Nota bene in hetzelfde jaar geboren en vlak na elkaar (eerst Jan) gestorven __________________________________ EEN EEUWIG BEAU SÉJOUR Salut, merci, een eeuwig beau séjour In het hiernamaals...ik blijf hier ter stede In dankbaarheid, als landrot aan de rede Het Fatum draait ons onverwacht een loer De Dood zegt heden ik, doch morgen gij…

Deze wrede, maar vrij denkende vromen dachten niet vol heugelijk vertrouwen: "Wij zullen eens in een hiernamaals komen." Priesterslippen waren strenge touwen, moesten blijde verwachtingen intomen, slechts op welzijn bij aards leven bouwen.…

laatste adem uit te blazen Hoe erg kan het sterven voor haar zijn Acht jaar heeft ze ons liefde gegeven Uitgeteerd kijkt ze me smekend aan Wil mij nog eens geen voer maar liefde geven Ach lieve baas het is zowat met mij gedaan Ik hunker naar je strelend aaien Ik ijl van groene grazige weiden Mijn lijden is daar voorgoed voorbij In mijn hiernamaals…

de handen gevouwen als een zondaar, uitgebroken uit zijn dorre cocon, wist het hiernamaals de fundamentele waarheid treffend te vertellen, zoals enkel de mens dit kan, en zag in schoonheid dood voor ons verborgen…

Toch lig ik hier in mijn kist nog wat na te hijgen, de ademnood wordt alsmaar groter, het zwart zoent de tranen, die continu stromen, ondanks dit onterechte verraad spreek ik je naam, Mirjam, tot mijn laatste adem heel liefdevol uit, voel je lijden zo diep in mijzelf, draag je met me mee tot God me weer doet lachen in het hiernamaals met…

Echter Zowel in 't hiernamaals Zwevend tussenbeide, als In 't heden, hier en nu Zal ik jou blijvend ervaren...…

Dat dood mij zo verging berooide mij, wat was er met het hiernamaals gedaan dat men mij kende en terug zag gaan? --------------------------------- uit: Carabas ontvlucht (1982)…

Het hiernamaals van morgen, kan rustig worden doorzien, in het hier en NU vandaag, Voor afwezigheid is geen plaats. Geen toeval. Geen enkele kans. Geen enkele bedoeling. Morgen of gisteren zijn absoluut. Vandaag en voor altijd dood. Wel is in het hierNUmaals, volop ruimte beschikbaar. Volop NU. ContiNU. Voor aanwezigheden.…

En wie zich op een korrel heeft verschanst en deze daardoor als de wereld ziet heeft mogelijk een veldslag in ‘t verschiet en mist het zout dat op de frietjes danst. Maar lijnen zijn in speelsheid niemendal En kijk, daar gaan mijn parachuutjes al.…

Dit leven is al veel (wanneer men 't wel betracht) Omdat men zeker hoopt en veiliglijk verwacht Wel levende alhier, hiernamaals 't eeuwig leven. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - niet - niets, niets waard…

Beets Dan denk ik immer steeds Waar is bezinning gebleven Nu duurt die steeds maar even Carpe Diem gebiedt dwingend de toon Serieus gedrag ontvangt veel hoon Memento Mori is even gevloden Net als de werking van de Tien Geboden Wie bindt al die mensen aaneen op aarde Terwijl ze slechts wild in feesten rondwaren Verbinding met het verre hiernamaals…

ze dronken, op de drempel van de dood dat er een administratieve fout was gemaakt stond vast, tot spijt van één van de bijna doden die zijn geliefde gestorven hond even had aangeraakt in het voorgeborgte en niet weer van hem wilde scheiden hoe hier de handen van de kelner een uitweg boden hij zag het door de vingers. zij verlieten het hiernamaals…

Wat is het doel van het leven is het bewust maar heel even om langer te leven in het hiernamaals eeuwige jachtvelden of om het even wat? Is het dat? Of is religie alleen ontstaan om volkeren te knechten en te weerhouden van niet meer te vechten tegen de gedachte, als was de dood ons doel.…

Tijd heeft het mij heelhuids onderwezen waarom de dingen de dingen moesten zijn, liet mij in nachten vaak het sublieme lezen in ook mijn nachtelijke schrijfsels vol geluk en pijn. Zegt, vertel, valt huidhonger ook echt te genezen, brengt tijd ooit iets anders om ook jou te laten lezen. Tijd leerde mij hoe ik zelf grenzen moet trekken tot…

zijn toekomst gaat verbouwen de maalsteen is nog gaaf mijn troffel schaaft voorzichtig laag voor laag naar sporen van ver vervlogen tijden waar heden en verleden vloeien ivoren pop in kindergraf en in verbrande leem fragmenten glas in kobaltblauw zeven aurei in offer neergelegd vier olielampjes verlichten duister hiernamaals…

Nu zal zij richting hiernamaals afreizen Zij kan onmogelijk de Dood afwijzen!“ Ik zie haar gaan, de Aarde afglijden in een glimp en nu haar ziel hoopvol richting nirwana klimt alwaar zij weer vrede vindt keert zij voorgoed “huiswaarts...“…

soft Als wereld zijn wij vaak echt compleet geschift Al dwingend en moordend de wereld op drift Het kind wordt geleefd weet dus echt niet waarom Loopt mee met de muziek ellende alom Van levend op een boot naar dood op het strand Samen met hem een stuk toekomst verdronken Jong leven geland Aangespoeld op een strand; in het hiernamaals…

geheimschrift een code dat nooit kan worden gekraakt Een besef dat in ons diepe bewustzijn ontwaakt geesten vormt depressies maakt de waarheid is volkomen naakt Staat op een dag voor je Je masker ontnomen het kwaad Broeide laaide  als een helle vuur als bloed in een vaat Dat in het leven Zijn eigen weg gaat Zijn eigen spoor volgt het hiernamaals…

Ze wilden alles beheersen en schiepen goden en leiders met macht, om wreed te zijn zonder strijd in hun hart De leiders organiseerden het met geheime politie en milities met foltering en verachting en de mensen vonden het goed Het werd avond en morgen de morgen van de vierde wereld van de taboes en de dromen van onbereikbaarheid en hiernamaals…

begaan Laten de wereld in weemoed staan Die verrotte geesten zonder hart Verziekt moraal, die goedheid tart Elke dag weer de kwaadaardige mens Stralende liefde is mijn hartenwens Ik ontvlucht uit mijn zwarte coma We zien het wel, maar ophouden ho maar We wachten op het paradijs na 't leven Terwijl ons juist dit paradijs is gegeven Het hiernamaals…

door de fermatetekens in het notenschrift, de partituur Maar ook in de rust gaat de muziek door ook in die stilte blijft muziek klinken ook nu in Irene's stilte blijft muziek doorklinken Irene's levensoverkoepeling voltooide zich geen zicht meer op meer, dus een punt zo ontstond haar persoonlijk Fermateteken In haar hier en nu, haar hiernamaals…

' Tot ik met een schrik dacht: wie weet is het geen vraag van nu, maar een van toen en daar, de eerste uit haar catechismus, die met de belofte van een hemel, en antwoordde: 'Om God te dienen en daardoor hier en hiernamaals gelukkig te zijn.' Ze keek me er niet eens bij aan: 'Dat jij nog gelooft in dat gezemel'. ----------------…

Achter wolken schijnt de zon het hiernamaals lonkt me: kom en vereeuwig jullie band ..........Bretagne (Tristan en Isolde)..........…

Meeleven ja dat ken ik Doch ook mijn valkuil Waarin ik stik Met heel veel liefde Heb ik mijn zusje en vader begeleid Waarna ze door het hiernamaals werden bevrijd.…

Maar waarom gaan mensen dood vroeg hij nogmaals, tja, dan gaan mensen naar het hiernamaals! Wat is dat nou weer, vroeg het kind en Oma zei, nou luister naar de bomen, vogels en de wind.…

Wie weet mijn lief hoe ‘t eens zal zijn in het hiernamaals, of gene zijde ook genoemd; dat is en blijft voor ons slechts gissen. Zullen we daar ‘t aardse en elkaar ook blijven missen? Is er een paradijs dat in geschriften wordt benoemd, waar men voor eeuwig mag vertoeven zonder pijn?…

Hij raakte verslingerd aan het bevrijdende hiernamaals,waar hij zelf geen kruid voor had,dan zelf voor kruid te dienen,voor volop bloeiende,stervende plant. Dit beklemmende gesticht van valse woorden en bloedverraad ligt goddank achter hem.…

Een troostend alternatief in een samenleving waarin het hiernamaals niet meer bestaat of minstens tijdelijk gesloten is wegens werken. Claire Vanfleteren © Opgestuurd naar Justine op 28/07/2023…