Alle inzendingen over hiernamaals

Waarheen ik ook loop, altijd komt er een eind aan mijn reis aan de kust van een zee waarin het land uitmondt met uitzicht over oneindig vruchtwater dat leven geeft ieders bloed doet vloeien en jouw zaad draagt door geulen, over bergen en dalen naar het hiernamaals, het vult mijn cellen, mijn borsten rond van vreugde lest mijn dagelijkse…

“Is er een hiernamaals?”…

voor Joost Zwagerman Annie M.G.Schmidt Wende Snijders en al degenen die niet meer geloven in het hiernamaals...…

De uren vliegen voorbij De dagen slijten Maanden monden uit Jaren gaan voorbij Ook al lijken zij eeuwen Onszelf vaak voorbij gehold Tot stilstand gekomen In een rollercoaster Van het hiernamaals Het heden voorbij Het verleden in zicht De toekomst afgerond De tijd tikt genadeloos Een hoekje af Het hoekje om It’s only rock ’n roll…

Zij geniet onder mij Maar dan buiten bereik Een verdieping lager Door een dunne vloer gescheiden Ik woel me droomloos wakker In koud linnen gewikkeld De nooduitgang naar het hiernamaals Is met staalplaten dichtgetimmerd Elk teken een mes De lachende stem De schaduw van een gebaar De deur die ze vergrendelt Een gedempt gekreun…

daarom ben ik verslonden door de nawee die haar bekken samentrok, terug- geslokt door de vertering van haar ziel het had een vertaling van de bijbel kunnen zijn, dan wel testament loos en zonder nachtelijk geschreeuw het water reeds gelost, de sloep stond droog op de bodem van het hiernamaals, de klei gekneed in de vouwen van het gezicht…

Twaalf jaar lang was je mijn schoonmama zelfs na mijn scheiding bleef je dat voor mij nu moeten we afscheid van je nemen met zijn allen voor je in de rij rust zacht en geniet van de rust die nu voor je is gekomen ik weet dat ik je weer zal zien in het hiernamaals of in mijn dromen Rust zacht lieve schoonmama eindelijk voorbij het lange strijden…

Spanning in het lichaam, blijdschap Hoe mooi de eerste echte liefde Onbereikbaar tot het bereikbaar werd Weg de onschuld, hier realiteit Het moment waarop ik volwassen werd Door een tunnel van echtheid Niet door de daad, maar door de redding Kwam liefde op mijn pad Nooit meer gevoeld dan toen hij me redde En het licht verdween tot het hiernamaals…

Er wordt te weinig gereïncarneerd, het hiernamaals raakt overbevolkt. Geesten spoken tussen hier en daar, in copuleren rust gevaar!…

De vervulling van een wens is even een geluk, een goede afloop als je daarna doodgaat of een begin maakt, met iets nieuws een volgende fase of stap Voor een blijvend Happy End is het hiernamaals uitgevonden, en de troost die je ontleent aan nakomelingen met de bijgedachte dat later, ooit alles goed zal komen Totdat je begint te begrijpen…

Gevangen in het wiel van de levenscyclus beleeft een Hindu zijn hiernamaals menigmaal. Kan hij slechts door heel heilig te wezen ontsnappen aan dit eeuwig draaiend nieuw levensverhaal.…

Niet eens een lokkend omgekeerd verleden is het hiernamaals met zijn eeuwigheid, die dwaze som van korte stukjes tijd waaraan wij, mens na mens, ons bloed besteden.…

Er zijn momenten, waarop ik dood wil Waarop ik niet eens kan denken aan wat nog komen gaat Verlangend naar het moment dat mijn gedachten eindelijk stil Zullen onderzoeken of het hiernamaals echt bestaat Op andere momenten wil ik leven Leven alsof er geen dag meer zal komen Dan zou ik alles geven Om te krijgen waar ik zo van kan dromen…

Het lot al wetende Toch vliegende naar beter Levend als een tijdbom Neem je elke meter Je vleugels zijn zo teer En de zon die je graag zag Met je lot dragende Ga je ten onder op een dag De reis na het hiernamaals Ooit zal je hem maken Met je vleugels gesmolten Zal je ons allen diep raken Te weinig herinneringen Je bent nog zo jong…

Als mijn ziel in het hiernamaals glijdt mag ik dan in jouw hart blijven leven en je als herinnering warmte geven uit naam van liefde in eeuwigheid?…

En God ging lekker op vakantie, maar daarmee was ook 't hiernamaals verdwenen, de mens bleef met niets, omnia vanitas.…

Het geloof dat gaf je steun voor weer een lange reis, maar nu naar het hiernamaals het was je entreebewijs. Weer verenigd met je ene zoon die was je al zo lang kwijt, maar zonder de achterblijvers, want het was nog niet hun tijd.…

Het heengaan...een reis naar God, naar een hiernamaals van liefde en genot. Pijn slijt slechts langzaam met de tijd, Ze gekend te hebben geeft U geen spijt. Voor deze U zo dierbare mens, is de herinnering de grootste wens. Niet te worden vergeten is voor hen vaak het plezier, Want in gedachten blijven zij hier.…

"Hoe dun de scheidslijn tussen dood en leven", denk ik als ik bij zonsopkomst ontwaak, kortstondig in een hiernamaals verbleven. En is 't nu dat ik niet meer van streek raak van 't geen de dageraad weer heeft verdreven, kies ik - als 't aan mij ligt - toch 't aards vermaak.…

ik religies af gaan tuigen tot de sluiers openwuiven en de waarheid zichtbaar is van hun leugens over duisternis ze slaan aan eigen kruizen door het slechten van hun heilige huizen of gaat wijsheid triomferen de kans het nog eens te proberen is een laatste mogelijkheid door mijn dienstbaarheid te tonen aan Hem die weet en mij in het hiernamaals…

zon brandt openingen in de tijd zie profeten het volk laten weten dat de schepping eindig is ze spiegelen een eeuwigheid die verder reikt dan ondermaans bestaan slechts doden pleiten hun gelijk geloven is de boodschap die geschreven staat in steen hopen op hiernamaals want waar moeten mensen anders heen bezit en macht nemen zij…

De vrouw die wel eens eerder opzien baarde, Het Europarlementslid Van der Laan, Wil geen contact meer met het Vaticaan En Petrus’ plaatsvervanger hier op aarde. Maar Petrus zelf verbreekt straks ook de banden En laat haar in de hel voor eeuwig branden.…

- als wij hier in Zijn grote liefde mogen delen dan is 't hiernamaals niet langer een geheimenis.…

Ik wilde je nog schrijven. Een smeekbede: Verlaat me niet. Maar ‘t is niet dat jij de letters ziet. De dunne lijnen van dit kladpapier verdronken met de tranen van het afscheid. Vaarwel mijn liefste. En als er na dit leven, dit oneerlijke leven, nog een eerlijker of ander leven op ons wacht: Tot daar. Tot dan.…

de trein naar het hiernamaals is vertrokken en neemt de laatste van zijn vrienden mee voor hem was er geen plaats in de coupé de wind speelt met zijn grijs geworden lokken in tranen blijft hij achter op ‘t perron er rest niet meer dan een vertwijfeld staren naar hen die aan ’t loket gelukkig waren hij wuift nog zinloos naar de horizon de…

Beschouw de poezen die tevreden spinnen: ze zullen geen hiernamaals ooit verzinnen. Hierover maakt geen enkel dier zich druk. De kerken, synagogen en moskeeën zijn steeds gebouwd, zo hoort men Tom beweren, voor mensen die de dood niet accepteren: religie is 't product van waanideeën.…

waarin de vrije vogels die vliegen laten zien dat dit het eindstation is van het leven, maar ook na het einde is er een nieuwe start met een nieuwe uitdaging waarin de zachte wind je verder tilt in het hiernamaals.…

Mensen hebben vele voorstellingen van het hiernamaals, eeuwig hemels leven waarin men zijn ziel aan God zal geven om altijd Diens grootheid te bezingen. Vrome geesten willen elkaar verdringen in vragende lenzen, zoeken en beven terwijl vage beelden ernaar streven verlicht op vaste rotsen te springen.…

werelden lijk in eeuwigheid straalt de lichte dag vulde geest het huis met kinderlach sprookjesachtige mooiste regenboogkleuren ruiken naar bloemen wolken wenen weldoordacht vullen dimensionen eeuwigheid er komt nooit een eind aan het verdict wegglijden in een andere mooiere wereld onverbloemde vragen rijzen op zoek naar hiernamaals…

De klok slaat 5:00 uur Op naar het hiernamaals Wat een rust. Hartenlust.. Uitgerust... Zielenrust...…