Alle inzendingen over hoog water

in april de ochtenden nog kil stap ik uit de deur en ruik de geur van nevel uit de hemel in een laken van lila staat daar de azalea zo loop ik in het rond het brood nog in mijn mond alleen maar even blij het onkruid nog verre van mij…

We laten ze lappen voor flessen water en alle ellende komt als geklater over de drinkers heen. Naar bed naar bed zei Duimelot, niks meer drinken want da's veel te kort!…

(tanka) De eenden zwemmen lustig en tevreden rond in hun smalle sloot, kennen het ruime water achter die hoge dijk niet.…

de herfst ruist in hoge sparren fluistert over het late gras rimpelt het koude donkere water een gebroken spiegel in de rode ochtendzon .…

Hij werkt waar het water laag staat Een dagelijkse inloop van honger en dorst In zijn boot, staat het water hoog Al zijn paarden heb ik bereden: De vurige, de snelle, de krachtige Er staat water in de boot En terwijl híj zorgt voor water en brood Stap ik in de jol met overtollig nat Schep schep voor schep Een bodem in het vaartuig Het…

'k ben de druppel in de oceaan 'k ben de zandkorrel in de woestijn 'k ben onzichtbaar voor wie me niet wil maar druppel of zandkorrel, ik blijf: van m'n leven niet stil.…

Mens van natuur, water bomen bloemen wat een mens maar wil alles kun je opnoemen, maar water denk ik stiekem en stil: staat bovenaan de lijst! Of het tweemaal de douche is, die ik me veroorloof een kinderbadje in de tuin een spuit flacon met verkoelend windje het is meer dan een fortuin net als die schitterende zee!…

Daar ligt dat water -- dat schitterende water.…

in stilte lees ik de levens in steen met duizend doden leef ik alleen roze lelies op een spiegel van water door hoog gras loop ik naar later…

zo voel ik mij verloren soms gelijk een schip in storm vechtend stoer de kop geheven kolken vrezend hoog tè hoog voor het begrip dat niet meer reiken wil naar niets ik wacht en zie… diep herrijst en explodeert tot nevel angst omhult met achting vult water wast mijn leven…

temidden eindeloze snaren het hartverscheurend zingen jouw strelende vingers tedere melodieën dat me doet denken aan de milde wind die waait boven de blauw zilveren golfjes van de wonderbaarlijke rivier het lied van stil vertrouwen met tegenwind van een boot op hoge zee in nood en wilde maat terwijl de cijfers van…

Ineens Welt het gevoel in ‘t lichaam op Het is weer tijd Je moet het kwijt de sanitaire stop die je bevrijdt Er is geen onderscheid in Hoog of Laag voor Rood of Groen Gewoon of kouwe kak Ze leiden allemaal aan de zelfde plaag Ze moeten het allemaal doen Op het gemak De rangen en de standen vallen weg Als “het” moet worden uitgevoerd…

slaper met je stille ogen De lente is je vriend Sprankelend zijn je dromen Jij wilde vogel met je schalkse lach Onstuimig in je zomer Krachtig in je vleugelslag Jij mooi mensenkind met je eigen lied Helder in de herfst Zoekend naar je eigen stem Jij lieve, kleine engel Als sterren in de winter Meedragend in mijn hand Dag vogel, hoog…

Hij wordt niet serieus genomen de lat van mijn vriendin hij wordt door haar misbruikt mag, zal het háár schikt, komen. Ze kan hem niet verdragen behalve als hij klusjes doet met haar winkelt of uit eten gaat en intussen bij mij zitten klagen. "Hij praat zélf, maar luistert niet goed heeft geen gevoel en geen begrip nog even en ik zal…

Beleef noord Nederland waar iets gaat boven niets, geknutseld laagland reikt van monnikshand tot euro zeedijkhoogte, waar herenboer zijn zweep liet knallen over dikke paardenbillen. Manshoge terpen afgeroomd tot nederpolderpeil. Bedijkt en veilig schurken kleine eeuwenhuisjes zich tot dorp langs lang bedwongen diepen, kaarsgelijnd…

Hoge bomen vangen veel wind ze staan daar te dromen tot iemand ze vindt en bij ze zal komen met bijl en touw bewapend hakkend in het taaie vlees de mooie stam gehavend voor houthakkers een feest hoge bomen vallen diep eens trots verheven een plof en iemand riep hij kon niet tegenstreven diep teleurgesteld ligt hij neergeveld wie…

vanmorgen, heel vroeg, viel de lente duizelingwekkend in mijn tuin de zon was al warm en plantte lichtzaadjes in het gras die speels tot aan mijn navel kropen ook op de bomen, het raam, het verste geluid en op jouw schouders, je hals, je buik ik glimlachte toen je vroeg of ik zo wilde blijven liggen gewichtsloos uit jouw adem…

Een Hoge Hoed en gestreept gras langs zijn kuitbroek geen blauw oog te zien achter de schutting Marjelle draagt graag botten naar haar hooizolder op roze pantoffels schuift zij door de wintertuin Mondjesmaat wankelen haar manke afdwaalkinderen citroengeel verpakt in glas, aas voor haaien Fijngestampte wurmen mengen zij met brood…

Zware hoge berg Het was zo zwaar als lood De trappen leken van ijs De lucht van sneeuw De mentaliteit was laag Zelfs te laag voor mij, Want ik leek net een oude opa Mijn conditieniveau was sloom Al dagen zat ik op een fiets Waar ik werd voorgetrokken door een vriend, Maar vandaag kon ik de hoge trede Van het hoge gebouw Niet beklimmen…

het staren boeit hem hoe het door straten wandelt en herbegint als een licht geroezemoes de reis die hij alleen moet maken, verdonkert in een eindeloze vlakte met zijn denken er tegenover en waar alles zo ontzettend groot is, dreigt uiteen te vallen tot het herbegint zich langzaam weer inlijft met spoorzoekers en vleugels…

Regelmatig Zoals het hoort Het vers vlees dat ligt verscholen in de krochten dichtbij de ziel dat ongevraagd de toestemming geheel ontbeert Stilte werd juist op dat moment zonder permis- sie, ongevraagd veel te snel, te hoog, opgevoerd…

Kom niet onder hoge bomen, kleintrotse, die niet lijden wilt.…

Soms, zitten mijn tranen zo hoog, soms hoger dan de regenboog, slik en slik ik weer doe ik telkens weer. Soms zitten mijn tranen zo diep zo diep dat niemand ze ziet dan slik ik, en slik opnieuw vanwege de pijn in m'n ziel.…

believen omgeleid haar linkerboezem ten bate voor de handel de penningmeester, haar rechter boezem ten bate voor de afgronddiepe commercie, één twee, iedereen deed mee, uitzonderingen daar gelaten ze vocht als een koningsleeuw; voedde zich met zijn honing ademde de adem van een witte duif huppelde als een ree, zong met één rechter long, de hoge…

uit het hoog opspattend water de briesende paarden in galop alsop een laaghangende wolk... wij zijn in de Camarque het aardse paradijs voor witte paarden Lejo van Kuijeren…

Ik sta precies zo hoog als nodig om bevreesd te zijn. Dit is de toegedachte afstand tot het lussenwevend water doopselzacht. Het heeft me altijd opgewacht - maar waarom vrees ik dan ineens het bad alsof het heel snel leeggelopen is? Dat zo ik sprong - ik wil, ik wil - ik vallen zou en niets mij ving?…

Hij schat het pad dat voor hem ligt in als klimop en richt zijn blik met vastberadenheid naar voren voetje voor voetje volgt hij eeuwenoude sporen die leiden naar het wijde zicht vanaf de top zijn wens om daar te komen stuwt hem hogerop van rust of stijgen met beleid wil hij niets horen de stenen die hem storen tuimelen verloren waar luide…

Hoog vloog je, Weg van iedereen. En jij kan er ook niks aan doen, Maar ik voel me toch alleen. Als een vlinder in de winter, Als een bloem in de wei. Als een musje bij de spreeuwen, Zo maakte jij mij blij. Je was al blij met kleine dingen, Je was al blij met zonneschijn, Je was altijd zo tevreden. Wat was voor jou het leven fijn.…

Hoog in de boom neemt ze plaats om even tot zinnen te komen even maar want spoedig zal zij sterven op een wolk van zijde…

Seconden curven het ritmische berglandschap afdeling dertien. De longmachine vertraagt vrolijke feiten smetteloos ver weg verbittert speeksel smakeloze papillen zuurstof sist langs me.…