6853 resultaten.
Oudejaarsdag aan zee.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 158 Ik zoek naar woorden in de zee
maar 't zand verdraagt mijn voetstap niet.
De vloedlijn wordt alsmaar verlegd
en 't strand blijft spiegelend geveegd.
Wat bracht de zee wat nam de tijd
te worden tot wat nimmer was.
Een ander lichaam voor een tijd
gerijpt door de omstandigheid?…
Dichter aan zee
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 105 en als de oude dichter staart
naar het apostolisch blauw
strelen woorden heel bedaard
de rimpels van een oude vrouw
en uit haar bloeien rouwviolen
droevig, feeëriek en zacht
terwijl het maanlicht wordt gestolen
uit de geopende crypte nacht
en nog steeds zal zijn pen zingen
van alle triviale dingen
in crescendo en herhaling
in symfonische…
ik wil de zee alleen voor mij
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 406 Ik wil de zee - zei je
alleen
alleen voor mij
niet voor het kind
met emmertje en schepje
niet voor zonnebadende barbie meisjes
niet voor glimmende sixpack jongens
of anti zonnebrand inwrijf senioren
stijf van de olie
ook niet voor uitgelaten opstuifhonden
die gecultiveerde - in zand en water
losgeslagen - kamerolifanten
niet…
Zijn we de zee
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 104 liefde vindt een weg
als water in snelle beken
verlangen valt doorlopend op het dak
met iedere tik, takken, bladeren
alles druipt van dikke druppen regen
roept ritmisch, neem me
mee, naar waar we onderkennen
wat boven water niet kan bestaan
geven we ons over, spoelen aan
we golven, we komen, we gaan
we stromen, samen, als één
zijn we de zee…
onstuimig is de zee
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 171 voorzien
anderen varen een motorboot
die host en klotst op de golven
alsof er geen grote zorgen zijn
bij en voor de gewone mensen
sommigen bestrijden eindeloos
de vijand die zo onzichtbaar is
omdat het steeds weer mis gaat
in het meedogenloos gevecht
anderen kruipen biddend weg
angstig in hun reddingsboten
hopend op een kalmere zee…
Het zee-geruis
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.609 Het zee-geruis zal ik nog dán gedenken
als diep in zand mijn hoorloos oor vergaat,
als lichten mild mijn ogen niet meer drenken,
als zonder woon mijn ijle wezen staat.
Naar 't zee-geruis zal ik nog dán verlangen
als naar het liefst wat mij de wereld deê.
Zij zingt de kroonzang aller wereld-zangen,
de op zandig veld neerdonderende zee.…
Wijk aan Zee
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 145 ik sloot me op in het strandhuis
met alles wat ik wist over eb en vloed
tekende ik je ogen op de muur
schilderde je armen over ons bed
mijn kussen vol gedichten
en een deken van liefdesbrieven
door mijn tranen langs het raam
boetseerde je zandtorens
reeg je schelpen tot een ketting
kleurde je met je ogen touw blauw
en oranje langs mijn…
Zee van eeuwigheid
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 486 ze murmelen
hun verhalen
rollen om verdwalen
maar komen terug
schuim op de kam
wind in de rug
in eb en vloed
doet deze monoloog
het eindeloos goed
ik luister naar
hun samenzang fluister
mee in samenhang
deel in wereldwijd
herinneringen uit
de zee van eeuwigheid…
zee van leven
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 1.097 jaren telt
steeds vaker scharniert het
nu je lezen en schrijven kunt
tussen al puberen willen
terwijl je kind nog mag zijn
het voortdurend stoeien
waarmee jij jouw kunnen bewijst
jezelf metend met en aan anderen
levert en kost jou soms het podium
waarop zo graag jij schittert
de rekening van het rijpen
wisselt als het getij van de zee…
Schelpen van de zee
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 228 Schelpen zoeken op het strand
is niet meer zo gezellig
als het vroeger was.
Je kunt zomaar
een verdronken kindje vinden
die uit zijn grote veilige schelp gevallen is,
uit de veilige boot,
uit het veilige gezin,
naar het onbarmhartige woeste water
dat de adem sluit.
Oorlog aan de andere kant van de wereld
die zijn dode vruchten…
Zee van Tijd
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 189 Zwemmen in zeeën van tijd,
in water dat eeuwig vloeit.
Waar geen te laat bestaat,
daar is het nooit te vroeg.
Oceanen zonder nieuw begin,
kennen ook geen eindigheid.
Waar water lijkt stil te staan,
maar door de tijd verglijdt.
Zwemmen naar verre horizonnen,
waar momenten ons leven leren,
waar wolken eeuwig verder drijven,
waar zandlopers…
Hoor je de zee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 133 Al jaren ligt die schelp
nu hier,
in mijn kast,
hoewel
wat stoffig,
immer ruist
daar nog opa
en zijn zee.…
een zee aan liefde
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 787 liefde is als
eb en vloed
een nimmer
aflatend getij
dat geeft en
neemt
lejo…
Het theater van de zee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 42 hoort er geen wanklanken
De zee maakt het innerlijk gedwee…
[ De zee bij Kijkduin ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 De zee bij Kijkduin
kleedt zich in duizend kleuren –
duizend humeuren.…
Zee in mijn hoofd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 187 De golven in mijn hoofd
slaan tegen de kust
in een verwoed trachten
alles weg te spoelen
Maar mijn hart laat niets gaan
ondanks dat het beter zou zijn
om even niets te zijn
om te overstromen
De golven in mijn hoofd
overspoelen slechts de verlangens
die ik niet wil vergeten
die ik vast probeer te houden
Maar alles wat ik kwijt wil…
Ebbe aan zee
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 139 Als de zee stil ligt
en de waters wandelen
dan is het ebbe.…
Ruist de zee?
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 201 Vandaag opnieuw beluisterd wat
gisteren opgenomen is, woorden
zinnen van jou en mij, en zelfs
hele gedichten, jouw aura gevangen
en die van mij, zit nu in ons bot
Geprobeerd om de vlekken op jouw huid
te hertalen in hoe toekomstvoorspelling
zich vervullen laat, de symmetrie
van links en rechts uitgedrukt in
evenveel, want het hart maakt het…
snapshot aan zee
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 273 de zon strooit spiegeltjes
van 't zuiverste licht
op het lachende water
snoepjeskleurenmeisjes
vangen mijn blik alsof
het eindeloos zondag is…
zee van schuld
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 je hemelsblauw
of grijs en grauw
je zilte lucht
je witte onschuld
je voorspelbaar
af en aan
je aantrekking stoot af
wat was je laf
zo even verderop
in metershoog
je schoonheid loog
waar uitgeput ten onder
je genadeloos
levens nam
om reddend streven
te oefenen nog even
je aanblik is kalm
je bent zo helder
bijna troostend…
Zee (1)
gedicht
2.0 met 9 stemmen 2.922 Ze is zo groot.
En, hoewel grijs in middels,
Zo mooi in haar groenblauwe jurk nog.
We mogen met z'n allen aan haar zitten,
nog steeds. Vindt ze niet erg.
We mogen er zelfs in, helemaal.
Merkt ze niet eens.
Ze is zo groot.
Haar kou gooit ons terug als een visje.
---------------------------
uit: 'Al fluitend', 2001.…
Parels aan zee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 260 Als andere blokken niet in de weg staan
mogen moeë ogen helend de zee bezeilen
Brits-Vlaamse roots tonen vele kanten van de zee
De Amerikaanse droom trok ook zijn vader mee
Geen succes geen lid van de burgerij
Weinig compassie voor private averij
Als artiest taalde hij levenslang naar erkenning
en vond die alsnog laat mondjesmaat
Wie…
Ballade van de zee
gedicht
1.0 met 27 stemmen 7.992 De doden in zee, ook zij worden een lied.
Het zingt niet, het huilt.
En toch hoort men het niet.
------------------------------------------
uit: 'Bewoond door iets groters', 2015.…
Overweldigt me met zee
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 295 ik kijk je weg
in golven donder je
zout water krachteloos
tot slierten wit
je trekt het zand
onder me uit
ziedend wenk je
fluistert overgave
ik groet de wind
het kale zand
een vage duinenrij
met meeuwen op het strand
was een voetstap
die door vloed
werd afgeschuimd
mijn sporen ben ik kwijt
je overweldigt me met zee
verwatert…
Overwintering aan zee
gedicht
3.0 met 1 stemmen 1.894 De elzen lopen uit. De weg van alle vlees
gegaan, dagelijks in godvergeten grijs.
De wind hield ik niet tegen. Stuifzand dit leven,
vliegend schuim. Het leek mij, versteende
vogel in regenpak, niet wijs op het glasloos
terras te blijven. De vrees voor strop en gas
joeg mij het strand langs. Ik wilde meeuw zijn
maar vogels sterven ook.…
NEGEREN VAN ZEE
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Deels effectief
maar een zee blijft
alsmaar komen
gaat nooit opzij
overspoelt je voeten
en dromen
en trekt zich even terug
om dat te voorkomen
verlaat het strand
om niet steeds voor niets
te hoeven boeten
laat je wonden niet steeds
door het zout verder uitbijten
draai je om
toon die zee jouw rug…
Vragen aan zee?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 453 Gingen we niet
naar zee?
om uit te waaien
Naar
voorbijgaande schepen
te zwaaien?
Zand....
door onze handen
te laten glijden?
Enkel met onze vier handen
een zandkasteel
bij eb te bouwen?
In 't rotsvast vertrouwen
dat vloed
hem weg zou vagen?…
het groenblauw van de zee
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 368 in je blik
zie ik het
groenblauw van de zee
weet dat
wat je ogen dromen
mij gaat overkomen
nog zijn
de golven koud
de branding woest
ik eb nog
in aflandigheid
daar waar jij vloedt
maar in het springtij
van de volle maan zullen
wij voor altijd samen gaan…
Gele zee
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 164 Zij wuiven mij tegemoet
zij geven niets om geel
zij geven veel
geel
Geschut door de wind en
gevoed door het water en
gezien door mij en
veel geel
Onverschillig kijken zij mij
aan
hun daad is gedaan, ik
ervaar hun leed
Geel en veel geel en
de horizon, zij
is weg
opgelost
Is opgegaan
in de gele zee…
Licht op zee
gedicht
3.0 met 6 stemmen 3.101 ten opzichte van dat
ene licht op zee
een schip
staan alle sterren stil
tenzij ze vallen
bedrogen door het licht
van de ene ster reeds
eeuwen gevangen en nog
te zien
blootsoogs
zien wat er niet meer is
omdat het er nog is
zo valt ook de mens
in het ogenblik de
eeuwigheid in
---------------------------
uit: 'Formentera', 1984.…