Alle inzendingen over ijdelheid Armeens gezin

De rode draad van mijn leven, gesponnen maar nog niet geweven, raakte diep in de knoop, door de ijdele hoop ooit aan je lingerie te kleven.…

IJdelheid der ijdelheden: alles is ijdelheid. Vergankelijk de vergankelijkheid: alles vergaat vroeg of laat.…

Die `t onuitspreeklijke niet leert verzwijgen, Verslingert tussen ijdel woordgekraam.…

het hele gezin roemt moeders oliebollen die zijn echt vèt mam!…

de dood is ijdel, ijdel in begrip maar ook in het laten lijden, de dood is als klevend rijp in een vroege lente of als de herfst die verlaten de stilte verkend in de weemoed van elk wezen dood zijn is roerloos trachten te blijven liggen, zelfs wanneer het licht zich placht te voortplanten door ogen die zich eeuwig hebben gesloten dood…

Ik zag slechts het begin van het ouderlijk gezin, een bloemknop van een vrucht een vogel op haar vlucht. Iets wat traag ontwikkeld wordt ook gestaag groeiend niet verdort. Ik zag slechts het begin van het ouderlijk gezin.…

het gezin vastgelegd in een momentopname op een zwart-wit familieportret uitverkoren voor een gelijmde plek in het album elk kind wrikt zich los van het gestolde gezin met open ogen kunnen ze elkaar niet vinden in het licht noch in tijd noch in ruimte acht werkelijkheden evenveel waarheden zoveel meer wijzen…

[Senryu] De gaslamp suizelt zacht licht omringt het gezin als een teer verbond.…

Wat zit zij daar te dromen, kijkend door een raam, kwetsbaar zo broos, te overdenken tijden van voorheen, destijds een vrouw van sterkte, de spil voor haar gezin, zie haar nu zo kwetsbaar, denkend aan die tijd, van zorgen en bestieren, door druk van haar gezin, nu gekomen door de jaren, in die rust een oude dame, kwetsbaar en fragiel,…

Gebogen bomen, zij zwichten voor de ijdele tijd. Zij wachten geduldig af, samengepakt in het bos, fort van onaantastbaar dromen. Tussen gebogen bomen.…

onnoemelijk zijn de telgetallen waar de traptreden van de getallenladder steunpunt vinden maar vatbaar is de einder niet het uitroepteken bij elk flardje nieuwe zichtbaarheid is ijdel: mensenwerk…

op kan bouwen Iemand die echt van je zal houden Iemand die met jou wil trouwen En een gezin wil opbouwen Iemand die het waard is om van te houden Maar het is moeilijk om iemand te vertrouwen…

De rechtbank heeft in kort geding besloten: Een porno-onderneming mag de naam van Shiva dragen - is dat niet infaam? Het heeft de Hindoestanen zeer verdroten. Ik zeg niet dat we met twee maten meten... ...maar als die zaak nou 'Jezus' had geheten?…

maken eigen licht en lucht pardoes vaarwel te zeggen sleutels weg te leggen dat wat je bindt zomaar los te laten hopen dat de stenen die je vindt passend zijn om thuis te komen in het nieuwe te gaan wonen op onbekend terrein ogen neergeslagen onder strakke blik hebben ooit in een veel warmere ontvangst geloofd dat bleek ijdele…

Nos poma natamus Zo hopen dwaze paardenvijgen, Die, daar ze in 't stinkend stalvocht staan, In hun vermeet'le drekhoop-waan Hun afkomst onbeschaamd verzwijgen En zweren dat ze uit zwemmen gaan, Door al dat graad'loos bluffen slaan Tot hoger glorie nog te stijgen, Een eretitel te verkijgen, En, recht met 's Landsheers bruiloft…

sociale verbanden samen stoken we vuur dat rookt en brandt als de hel vonken knetteren fel vlammen dansen verhalen in alle talen het bizar en grotesk streven naar overleven later smeult pijn als venijn gloeit en haat weer groeit tegen alles en iedereen verhitte gezichten donkeren weg als het vuur langzaam dooft leven blijft een ijdele…

Nos poma natamus. Zo hopen dwaze paardevijgen, Die, daar ze in 't stinkend stalvocht staan, In hun vermeet'le drekhoop-waan Hun afkomst onbeschaamd verzwijgen En zweren, dat ze uit zwemmen gaan, Door al dat gaad'loos bluffen slaan Tot ooger glorie nog te stijgen, Een eretitel…

Stel je voor dat dingen gelijk lopen, zodat we al die tijd, dat die enorme maan in ‘beeld’ komt ‘t net zolang rustig blijft in de oorlogsgebieden, maar dat: Zal ijdele hoop zijn!…

van een vredig monument het spiegelbeeld bedreigt de zwaan die nog niet sterven wil Hier druilen de jaren van bonkige eenvoud water maalt door vluchtige gedachten bomen graaien naar ongrijpbaar schijnsel de dijk laat zich geen schrik aanjagen door de groeiende gaten in ons geheugen elke drenkeling verliest hier het leven met zinloze en ijdele…

Daar lag Kadafi dan, gewond op straat Zijn lijfwacht van zo’n veertig mooie vrouwen - Die hij veel meer dan mannen kon vertrouwen - Kwam toch voor de finale strijd te laat Ze wilden graag zijn laatste redding worden Maar hun make-up was niet op tijd in orde…

Doorzichtig als 't kristal is 't menselijk gemoed; 't Verberg' hetgeen 't besluit voor 't grijpen van de handen; De zonstraal dringt door 't glas dier ondoortastbre wanden Voor hem die de oogleên slechts aan 't daglicht open doet; Ga, stervling, waan in 't hart uw diepst geheim te smoren, Gij sluit die boezem nooit voor '…

Ik hoor weer ouderwetse oorlogstaal, En zie bewegingen van tanks, raketten, Als op een schaakbord plaatst men nieuwe zetten, Symptomen van een akelige kwaal. Zo blijkt dat, hoe je ook om vrede geeft, Je altijd in een interbellum leeft.…

de ijdele beoefenaren van de moderne wetenschap geloven dat zij iets verklaren het lijkt haast bijna wel een grap gedijend in een valse schijn zijn zij helaas vergeten hoe klein we in verhouding zijn en dat we echt niets weten hardnekkig wanen zij zich groot en houden vast aan deze fantasie volhardend tot en met de dood gaan zij ten onder…

Dat ik argeloos de supermarkt inging, overvallen door een liedje uit de speakers 't gekst, 't was mijn tekst gezongen met zoveel gevoel Of dat ik langs een bouwplaats liep en uit een radio ergens vandaan mijn woorden hoorde, een bouwvakker die zong mee, zijn stem was rauw en diep Of dat ik voor een apk naar de garage ree en tussen…

zijn dag wordt steevast gekleurd door hem op drie te zetten in beeldjesland immers bepaalt de tijd de programmering zowel digitaal als analoog na een tijd voor zout en de onontbeerlijke patatten komt een poosje in de kuip vol water en geurig schuim en dan het relaxen de kousen voeten recht vooruit de opwinding van een uurtje ingeblikt…

Wandelen zeg ik je, lopen loopt, zie ginds in de verte, de grachten, de sloot; pas op voor de plassen, niet met je nieuwe kleren, kijk uit voor je schoenen, mama wordt boos, stop met knoeien; niet te diep in het water, je kan nog maar pas zwemmen, papa is moe, hij wil zonnen in zijn stoel, papa heeft een kater, gisteren was het laat…

Hij heeft zijn kracht niet voor ‘t gezin gespaard. Zie hoe hij dut in ‘t hoekje van de haard, Waar zich vrouw en kinderen verlusten. De brave vrouw zult gij in haar kamer vinden; Ze ontkleedt een kind, dat zij in ‘t wiegje leidt, Terwijl het lacht, en speelt, en streelt, en vleidt; En zij ‘t vertoont aan hare welbeminden.…

Iets moois, iets lekkers..voor mij Mijn gezin... Jij... Ik kleur binnen de lijntjes, altijd. Nu sla ik af en toe een bladzijde om En kleur ik een mooi hartje Heel voorzichtig, binnen de lijntjes…

Een prinses Is perfect Statig Gedistingeerd Vlekkeloos Gedisciplineerd Spreekt zij alle talen Aan de zijlijn Van haar man Een prinses Doet goed werk Heeft een gezin Is een goede gemalin Schudt handen Kent haar plek Staat nooit helemaal op de voorgrond Knikt bescheiden en beleefd Met een glimlach Doch met een zeker gezag…

Kerstavond Samen Nog 7 dagen om achteruit te kijken Verdriet, isolement en virus - maar ook verbondenheid en plezier gevoeld in 2020 Samen beleefd 2021 dient zich aan Uitzicht naar fijner leven geeft kracht Samen gaan we het doen Ieder op zijn eigen tempo en karakter Top en dal en alledaags Maar vooral als gezin Dat telt Geef steun gevraagd…