75 resultaten.
één stap terug
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.527 een mens bleef verwilderd achter
op een eiland in de ijstijd
hoe overleef je dan
tussen ratten en varanen
kruip terug in de tijd
word mensaap en val
op vier handige voeten
klim terug langs lianen
de groeven van een bast
langs rotswanden omhoog
het bewijs ligt in een grot
de schedel van een jonge dwerg
zijn voorhoofd wijkt terug…
oermens
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.078 ik graaf in oud grind
de spade stoot op een scherf
die herinnert aan de ijstijd
ik borstel de bewijzen bloot
snippers houtskool van een gedoofd kampvuur
de morzel van een schedeldak
de splinter van een bekken
omkranst door geitenhoorns
uit de resten doemt een edele aap op
met een spitsbijl van vuursteen in de vuist
zijn grote neus…
De laatste maanden
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 145 Het is de maand die op voorzichtige,
maar kordate wijze
duidelijk maakt,
dat een drie maanden durende ijstijd
op komst is.
Het is de maand waarbij hardnekkige
en trotse bomen ook hun dierbare
goed toevertrouwen aan het wegdek,
de berm, de voortuin, de goot,
het dak van de wagen enz.…
Suites voor Annemieke XV
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 134 binnen het raam
opwarming van de aarde
sneeuw in maart
weg in een sneeuwstorm
zonsopgang en ondergang
en zwarte takken
spagaat op de brug
in een ijzige windvlaag
gaat leven omver
het leven omver
in de diepe zwarte nacht
een stom stoepje -
de nieuwe ijstijd
gaan we met z´n allen te lijf
aan de evenaar…
oliebaron in de ijstijd
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 659 de donder dringt en rolt hoekig over scherven
een dek dat knispert, de doffe speklaag
onder de ribben van een rubberzool
dit is het late antwoord op de iele schicht
in deze diepvrieslucht wil geen vezel bederven
de zeebonk veegt het kristalpoeder van de stoppels
duikt gapend in het donker dons van de kajuit
knieschijven in de klem van een…
Archeologisch
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 91 ik heb je opgegraven
onder vele vreemde
aardlagen en nog
goed geconserveerd
de tijd gaf mij de
spade aan om veertig
duizend jaren de
geschiedenis na te gaan
zocht en vond
een tropisch regenbos
nog gaaf onder een
ontdooide permafrost
een ijstijd van eonen
gaf zo lucht aan dromen
over de opstanding van
het eeuwig regenwoud…
Stenenrivier
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 428 Hoewel ik niet in een Hogere
Macht geloof, heb ik vandaag
in Sofia een kerk bezocht
23 jaar geleden, was ik op een
haartje na, zo goed als dood
Terwijl ik in de kathedraal liep
tikte mijn hart gewoon door
Ofschoon mijn hoofd haperde
en zich plots realiseerde dat
mijn leven goed is hersteld
Een kaars als symbool van gebed heb
ik niet…
Ontknopt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 848 Deze ogen doden
kijk me niet meer aan
De ijstijd van mijn nabijheid
is hopeloos bevroren
ik besmet besmeur verziek
laat me nu maar gaan
Dit is geen kalme zee
drenkeling zul je zijn
gevangen in mijn doolhof
van voorgoed verloren
Dus ren, nu het nog kan
bespaar jezelf de pijn
Maar dovemansoren horen
veel dieper dan bedoelen
en blinde…
Ontknopt
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 620 Deze ogen kunnen doden
kijk me niet meer aan
De ijstijd in mijn nabijheid
is hopeloos bevroren
ik besmet besmeur verziek
laat me nu maar gaan
Dit is geen kalme zee
een drenkeling zul je zijn
gevangen in mijn doolhof
van voorgoed verloren
Dus ren nu het nog kan
bespaar jezelf de pijn
Doch dovemansoren horen
vaak dieper dan bedoelen…
De vogels van morgen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 549 Men zal water zien,
het vage varen van de visser, de dagen
zien omslaan van ijstijd naar dooi.
En jij zal zeewier zaaien, gewiekst
als je bent. Met lipstick en haarkam jezelf
restaureren. In niets voorbij, de aarde
nog aarde, de zee onbeademd, het stof
mager uit je borsten schuddend, omarmend
de vogels van morgen.…
1999 n. Chr. Hier, nu
gedicht
3.0 met 26 stemmen 10.998 Slechts gewapend met de zekerheid
dat door eeuwen en ijstijden, dwars
doorheen het eindeloze strijdgewoel
de ononderbroken draad van Ariadne
loopt waarmee ik aan het begin van alle
tijd zit vastgeknoopt. En onderweg
is iets van mij ooit alles al geweest.
In de duisternis van genen broeien al
die vreemde levens.…
Geboeid
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.512 geen last van buren
met slotgracht zonder ophaalbrug
niemand zal ooit naar binnen gluren
de ramen zijn van ontsnapvrij glas
vanaf de toren tot aan de kelder
de wanden worden driedubbeldik
behang en schilderwerk blijft helder
jij houdt van licht maar ik van jou
daarom metsel ik jou dicht in mij
pas wanneer de Dodo`s herrijzen
na de ijstijd…
Kraai
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 367 Er lag een groene glans
over jouw verenkleed
doorlopend naar de dijen
De ijstijd heeft ons gescheiden
Sindsdien ging mijn huid verweren
Maar nu, herenigd, gewend
aan jouw enkelvoudig bestaan
aangepast aan jouw twaalf diëten
mag ik jouw lot ondergaan
Ja, je hebt me straffeloos miskend…
Toekomst
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.167 de wereld is vervallen
tot gebouwen en getallen
de mensen zijn verdwenen
in de leegte der stenen
hun god bleef bestaan
hun zon is ondergegaan
de liefde is gebleven
bron van warmte en leven
de straten zijn verlaten
ruïnes en diepe gaten
bomen moe gestreden
na een kortzichtig verleden
lange winterdromen
de ijstijd is gekomen
de…
Chromato
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 66 We beulen ons suf
in verhalen van beoogde kleuren
ijstijdelijk, metabool
zoals zwart, wit…
Keien
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 77 Keien
je vindt ze overal
keien
ze zijn in duizendtal
keien
die steeds uitdijen
op landerijen
ontelbaar in tal
Keien
waar komen ze vandaan
keien
ze liggen zelfvoldaan
keien
in lange rijen
allemaal keihard
niet kapot te slaan
Gletsjers kwamen vanuit het noorden hier
en ze wreven als schuurpapier
de rotsblokken glanzend rond en glad…
Draagvlak
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 118 Door lange halen van een gewimperde zon,
zodat ijstijden dooien in lauw strijklicht.
Patronen tekenen zich af
in isobaren als lijnen van gelijkenis.
Zonder eigen aard,
om anoniem de ware hemel te schragen.
Thuiskoffers, gedragen in eigen kring
op de vlakte van nabijheid.…
Betalen voor onderdrukking
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 31 Niet voor later
leven, maar samen, gezellig
en gerespecteerd
De koning walgt daarvan
Hij pikt paleizen en hoeven in
Zijn belastingheffing breekt
de meegaandheid, kou
veroorzaakt honger
Er dreigt oorlog
Propaganda wijst de weg:
er is een redder, een Vader
des Vaderlands, hij beschermt
de vluchtelingen uit Antwerpen
en de handel,…
Gesneuveld
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 1.165 Hoeveel uren gaan er in de ijstijd?
Hoe lang al reist het licht?
Vragen die de adem voeden.
Raak haar lauwe, grauwe hals
En proef de lome ochtend.
Met een kriebel in de vingertoppen
Vind ik de diepste kern
Vel de beer die mij belaagt.…
Het onverborgene
gedicht
4.0 met 4 stemmen 2.457 Na een ijstijd van striemende regen
treedt lente tevoorschijn: helder en dwingend.
Indringend blauw vernauwt zich tot stilte.
Liefde ontluikt niet, maar toont zich,
een tuin komt in bloei. Kale takken worden
loodzware bloesems, de meidoorn gaat geuren.
Op een leizachte zondag in mei leen je de blik
van de ander.…
Kronenburgerpark: 20 maart 2018
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Nadert een kleine ijstijd, een onverwachte omslag
en schaatstaferelen à la Avercamp voor de zondag?…
Van deze tijd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 43 niet te breed
heb mijn koffie nog lang niet op
het gaat niet om koud of heet,
ik zit tegenover een prikklokstop
op de flexplek voel ik de druk,
de volgende staat al in de rij
het gebeurt mij immer vaker
dat de klok in seconden versnelt
en ik kennelijk vertraagd
de oude ros van mijn adem berijd;
diepgang wordt afgezaagd
voelen is naar de ijstijd…
het ligt besloten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 60 herzien als
een reis door de doornen
van mijn ziel, verzekerd van
mijn dromen laakt elk seizoen
dezelfde kreet die mij ten dele
laat waden door het stoffig
rantsoen waarmee ik me
dikwijls voedt, onrust raakt
me diep waarbij de stalagmieten
die in oorsprong in mij gelegen
breken zoals enkel’ d de tandenstoker
van Satan versplinterd de ijstijd…
een enkele reis ijstijd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 428 kent u dat meneer
een voorjaarstrui dragen zo
dat je er blij mee bent en
de grond voor de tijd steekt
een slobbertrui
aarde aan de rand
zwaaien zonder handen
met een streek stomdronken
aan de regen druppelen
op windkracht tien
de hooikoorts over de winter
en natuurlijk god zeggen
trap bloemen uit de grond
de dijken hoger en…
Groothertoginnelaan 1963
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 782 Dat de lente een zomer inluidde, die jou met zich meebracht,
wie had dat kunnen weten gedurende die zachte ijstijd van ‘63?
Maar het moet toen al zichtbaar zijn geweest,
daar in de residentie waar de zomerstraten
onverklaarbaar vol met goud kwamen te liggen:
schatten voor jaren en jaren later.…
Vaak vlamt rood
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 95 verhalen te horen over
hoe zij ooit werden geboren
ook hier delen zij ongewild
in de spanning van leven
al zijn zij verstild in bewegen
waar steen en glas
versmelten kleuren lijnen
het intense lijden aan elkaar
vaak vlamt rood
de nood van te veel energie
geeft daar haar pijnen bloot
in variaties blauw
snijdt heldere kou
uit ijstijden…
Lac Pavin
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 668 Een nieuwe ijstijd
ontvouwt zich voor onze ogen.
De vulkaan zwijgt
en wij spreken slechts met onze adem.…
Oergrond
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 181 Ik zag je daar staan en was het vergeten
aan de rand van de oergrond
de ijstijd bracht heuvels van hei
daar in het oergeweld geboren
vluchtte de horizon in haar schoot
de schotsen drongen diep het land binnen
sloegen voorgoed een eiland van stilte
ver van de bossen waar het verdwaalde
een stad zonder geboortegrond
lokte de stille aanbidding…
Het vrolijke toverkind II
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 184 plezieren
om in alles zijn levensvreugd te delen
En iedere nacht, in zijn slaap, draagt een engel
hem huiswaarts, waar hij zijn oorsprong droomt
Als ieder mens zijn oor te luister legt
hij zichzelf met dit toverkind kan spiegelen
schept de wereld hernieuwd licht
met liefde, kracht en wijsheid
Nee, hij raakt niet ontdaan door de “ nieuwe IJstijd…
wolken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 135 vanmiddag huisde ik boven de boomtoppen
in een strakke azuurblauwe lucht
drie witte wolkjes sierden de omgeving
dunne grijze randen als zachte contouren
beneden het groen: mos met kleine sterren
oeroude grond, stenen uit de vroege ijstijd
gestapeld tot hoge wallen; tehuis voor dieren
of zekerheid voor een veilig gevoel
de fijne grijze wolkenranden…