Alle inzendingen over ineen vloeien

Dicht dichter dan bij mij wil jij komen als jij verschijnt in mijn dromen draag ik je op zinderende zonnestralen van de zee naar het zenit waar wij ineen vloeien tot het eind ons omlijnt jij en ik zijn een teken van een lijn waarvan de uiteinden in stralende oneindigheid samenkomen als een cirkel vol van dromen…

stap voor stap groeien ze groot. van dag tot dag vloeit het één in het ander. wordt eigen domein verkend en afgebakend. van moeders pappot alleen op een kot. 's zondags met lief even aanlopen met een berenhonger voor tien. dagelijkse herinneringen bijkleuren en straks weer terug naar de stad. waarschijnlijk tot volgende zondag…

Stilte en mijn verdriet vloeien ineen als je in de spiegel van de avond wenst wat ik niet kan zijn zonder scherven en gebroken dromen van een dappere liefde…

Het verleden en het heden Zijn samen gesmeed Ze vloeien ineen Herinneringen voor niemand te leen Alleen bestemd voor jou Ze blijven je eeuwig trouw.…

ik deel je tussen sterren waar je licht het Al ontraadselt en tel de jaren tot je aanmeert in ons levenslied dan vloeien we ineen als kleuren op een schilderij en schrijven liefde met dezelfde dichtheid zij aan zij…

Ineens was je daar, ronde toet en staarten in je haar, intens genietend, blij en open stevig in mijn hart gekropen!…

ineens bam het was gebeurd weg was je je zat er wel maar ook weer niet 4 dagen lang wachtend op ontdekking het is hard maar het hoort erbij niemand ontkomt eraan vroeg of laat vandaag of morgen of over een poosje maar niet op deze manier tenminste, dat hoop ik niet ik heb helemaal niks van jou nog niet een klein fotootje…

En ineens .. ineens geef ik gas, schrijf ik over vreugde en wijn. Woorden vloeien over het papier. Hoera, de inspiratie is gekomen.…

zoals klanken van liefde met geur van hartstocht, vloeien ineen fantasie en werkelijkheid, wanneer jouw warmte teer en kostbaar is in mijn hand. grenzen vervagen zoals de ruimte om ons, enkel blijft als ogen harten ontmoeten: het versmelten tot één gedachte één gevoel één adem.…

onder veeltintige grijsheid stroomt de zilveren breedte schuine donkere regenstrepen waar de hemel de einder raakt verre kerktorens zijn versluierd de wind brengt huivering land en lucht vloeien ineen in de grote eeuwige stroom die drast en sombert en de ruisende regen meevoert naar kille verten…

't Zou heilzaam wezen voor de kindergeest Als in Het Jaar der Waarheid meegedeeld wordt Dat Sinterklaas door een persoon verbééld wordt Maar dat het geen persóón is, maar een feest Bestaan kan als begrip zoveel bestrijken Zulk inzicht kan de geest altijd verrijken…

Gij wilt, mijn verzen zullen vloeien, En noemt mijn zang een waatrig lied: Hoe is 't nog mooglijk u te boeien! Vloeit dan bij u het water niet?…

ik rol voorzichtig het papyrus uit breekbaar na zo lange tijd letters fluisteren betekenis vloeien rimpelend ineen tot muren water in de doorgang trekken karavanen langs vluchtend voor egyptes slang het is hun laatste gang na vele plagen daagt het beloofde land maar de wortel van gespletenheid raken zij niet meer kwijt de vloek…

Ineens was ik het vermogen om warmte vast te houden verloren. Nu de kinderen het huis uit zijn, snoof ik, ja ja. Ik kroop onder steeds meer dekens. De kachel loeide. De warmste van ons tweeen kon mij niet meer verhitten. Ik rilde en huiverde alsof ik oog in oog stond met de dood. Wat ook zo was.…

Ineens sloot je je ogen Net als iedereen die nacht Ineens sloot je je ogen Maar toch was het heel anders Ineens sloot je je ogen Wat was er dan zo anders Ineens sloot je je ogen En ze gingen niet meer open…

en soms als dan ineens die ijzeren band beklemd zo onverwacht mijn hart omsluit voel ik me zo geremd de angst die ik niet toe wil staan niet in mijn leven wil ik voel me eenzaam dan alleen en soms zo koud en stil...…

Twee dagen terug speelde ik op de bank met K. een potje scrabble. Een gewone woensdagavond. Het eerste woord van K. was 'touw'. Ik volgde met 'tijdschrift'. Toen volgde K. met 'eenzaam', 'verlaten', 'dood', 'koud', 'angst'. Hij won. De dag daarop kwam ik zijn nieuwe aquarium bezichtigen. Hij stond in de gang met twee verschillende…

Komt het niet weten wat ik wil doordat ik zo goed in het nu kan zijn?…

Zo plots weg, zonder afscheid, zonder groet, niemand iets gezegd, totaal onbegrijpelijk is dit. Je was zo vol leven en initiatief, energiek en toch soms moe. Maar dit is niet uit te leggen, niet te verklaren met mensenwoorden. Wat is dood-zijn eigenlijk? Waar ben je nu, wat doe je ons aan? Moest dit zo lopen? Plots zien wij weer hoe betrekkelijk…

Dat je zomaar ineens iemand niet meer ziet Nóóit meer ziet Een lach die nog zo levendig in je oren klinkt uitbundig of fluweel zacht en als herinnering in je hart zweeft dag en nacht Een kus op je mond die niet meer tintelt, na klinkt en smaakt naar meer Nooit meer Dat zomaar ineens iemand is verdwenen als op de vleugels…

Ineens was ik het vermogen om warmte vast te houden verloren. Nu de kinderen het huis uit zijn, snoof ik, ja, ja. Ik kroop onder steeds meer dekens. De kachel loeide. De warmste van ons tweeën kon mij niet meer verhitten. Ik rilde en huiverde alsof ik oog in oog stond met de dood. Wat ook zo was.…

Zwijgzaam aanschouw ik een rumoerig kabaal En voel de stilte om mij heen Ik hoef er geen moeite voor te doen Het is er nu en zomaar ineens…

Ineens Het is ineens begonnen. Hij vergat zijn naam. Elke keer moest, je hem vertellen hoe hij heette. Snel nam de dementie toe. Hij wist niet, meer hoe hij heette.…

dan bereikt mij het bericht dat je er gisteren nog was maar vandaag niet meer mijn lieve tante zo maar ineens weggevlogen wat doet dat ongelooflijk veel zeer ik lief jou van hier tot aan de hemel had je nog zoveel willen zeggen want het was nog lang niet jouw tijd ik mis nu al onze warme gesprekken en om jou te knuffelen nooit meer…

Natuurgeluiden weerklinken als echo in verte Maanlicht golft tot ziens. Waarom hoor ik jouw voetsporen niet meer daar ze heel onverwacht en veel te vroeg van jou werden ontnomen Ik weet heel goed dat zij op elk moment van het leven klaarstonden om hun reis voort te zetten en ook nog eens voortdurend onderweg zijn met jou. Wanneer ene deur…

weg is ze en het is oorverdovend stil kan ik dit is dit wat ik wil zonder haar mijn liefde mijn ogen haar vermogen om lief te houden van het is weg voor even dan en daarom is het stil hier zo stil zonder jou…

Er valt geen strijd met een ander uit te vechten, niettemin een gevecht met mezelf mijn lichaam of met mijn geest want mijn ziel meent het nu oprecht.…

zacht vloeien herinneringen ineen van het kleine beginnen tot de meest sprookjesachtige dingen in de carrousel van tijd glijden emoties en formaliteit moeiteloos door vele jaren van woestijn tot oase bergen gletsjers en zee wij hebben het allemaal ervaren toch tonen bijna alle foto’s in de schaduw van licht het nog nooit uitgesproken…

Chaos in mijn hoofd als ik jou zie zitten Altijd weer die zogenaamde radiostilte Of anders gezegd: liefde houdt niet op te bestaan Ineens geëindigd En plotseling wordt gezegd en gedaan Nooit gedacht, altijd gehoopt Ik kom eraan Wetende dat altijd samen Soms ineens niet kan.…

Sprakeloos, Ongeloof, troosteloos, ineens zonder jou !!!!! Nog zo veel plannen, nog zo veel dromen, nog zo veel dingen ongezegd ineens zonder jou !!! Al die woorden, zo vol troost gesproken, helaas dringt het niet door ineens zonder jou !!! De tijd zal leren, of dit leven nog vol vreugde kan zijn zo ineens zonder jou !!!!…