187 resultaten.
Wendingen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 116 Het is geen kunst
van een hoge ivoren toren te blazen.
Te verhalen vanachter dubbel glas
en zich over het leven verbazen.
In buigzame tijden
hebben principes weinig om ’t lijf.
Als het balletje gaat rollen
is het zwijgzaamheid in bedrijf,
of ruis van zoete waarheden
die niet zijn te weerleggen.…
Orpheus
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 285 , denk ik
haar te kennen, maar dan
bespelen haar vingers als
zachte vioolsnaren mijn muziek
En ik al rijkelijk ronkend
als een krolse kater
me vergewis van haar noten
op mijn gezang
Zij herkent dan Orpheus
in mijn statige gestalte, die
zich richt naar haar volle maan, haar
klaviert met al zijn leden en haar rijkelijk
beloont met de ivoren…
Ludwig 2
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 344 Hij kauwt zijn tranen tot
het te drinken is, maar hij
breekt zijn kunstgebit op
ivoor en goud. Toch dragen
witte dampen op een koude
morgen zonnen in sluiers
verborgen en eeuwig rust
zijn gekkenlach.…
Handwerkman
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 375 Ontbied de bouwvakker
uit de ivoren toren
van het hospitaal,
om dicht te maken
wat ooit uit z’n voegen
is gebarsten,
te hakken met z’n houweel
naar de oorsprong….
Stapel opnieuw met mij die stenen
de ondersten bovenal
en kijk hoe ik blijf graven, pa
zolang er aarde is in mij;
draag me als ik val.…
Een berg van licht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 146 het hoge water in haar nachtelijke geurgewaden
kleurde de rivier zilverflonkeringen in de ochtendmond
meeuwen werden dromend tot haar luchtsieraden
tot zij de spiegel gedragen letternamen zond
eenmaal stond het beeld op de kade
waar het nu stromend standvastig waadde
zij sneed de wade vergeefs in het ivoren decor
tot haar eigen diamant…
Hartenvrouw
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 1.654 Mijn stem verwaait in dove oren
van een feodaal gezicht
jonkvrouw in ivoren toren
neerbuigend naar het volk gericht
geen liefdesluit zal haar bereiken
in de kilte van kantelen
hartenvrouw gaat over lijken
om gepeupel te bespelen
smeer haar in met pek en veren
geen laken het ontsnappen waard
wil haar laatste vloek bezweren
vanuit de schede…
koren op de molen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 109 een vader die vastkokende
aardappelen bereidt als voldongen feit
maar ook bestaansrecht
dat zich in berisping verliest
-gedeeld door zinsneden
tussen uitersten, in uiterwaarden
op het midden van de weg
ergens halverwege de ivoren toren
doch ruim voor de val
nergens gloort twijfel tussen zekerheden
tussen nuluren en voltijds
zelfs als…
Beeld van Marmer
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 1.039 Ik betwijfel of je weet hebt
van mijn pijnen,
want ondanks mijn zichtbaar lijden
bid ik dat ik marmer schijn:
glad, bijna onbreekbaar,
nog de schaduw van een Sfinx
op deze loden sokkel
mijn toren van Ivoor.…
Obsessief
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 129 Vanuit de
ivoren kooi heb ik de nacht
verwerkt, die ik heb verloren
in het kaatsend licht, de
grijze lucht bewerkt tot
harde staal, het leven in
de geest verscherpt zich
tot inzicht en preekt een
ongeschreven taal,
beelden worden helder,
die ik niet pareren kan
met woorden en zoek
ik naar een gedicht die
met die obsessie breekt.…
Hoe ik ontroostbaar blijf
gedicht
2.0 met 92 stemmen 23.084 Hoe ik ontroostbaar blijf
in deze zomertijd
met de violetblauwe vlekken
aan de hemel
aangetast door weemoed
die me overvalt
als een te grote afstand
als mijn verbrande kindervoeten
zeldzaam als je bovenlip
met de bevroren mondhoek
als een potloodtekening
word je langzaam zichtbaar
met de dubbele vleugels
met de ivoren schouder
jij…
Wit damast
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 947 Wit damast
met vouwen vast
je lijn ontvouwd
op kreupelhout
Voor wie je morst
met dorst of zout
kauwt de korst
van kippenbout
Zuren kringen
jaren oud
wringen zich
in stof benauwd
Totdat sonoor
gebleekt ivoor
zijn nukken lalt
in stukken valt
Wit damast
men scheurt je vast
tot repen bloed
en luiergoed…
Ik heb een Vriend verloren
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.776 Ik heb een Vriend verloren
ik ben hem zomaar kwijt
Gisteren zat ie er nog,
in zijn
door mij gecreëerde
ivoren toren.
Weet je,
ik zag tegen hem op,
aanbad hem,
geloofde alles wat hij zei
En nu,
nu heb ik hem verloren,
en vanaf nu ben ik nooit,
nee, nooit meer blij
Hij zei: vertrouw me,
pak mijn hand en volg me.…
Lentevuur
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 235 Zweetdruppels parelen
van een ebbenhouten huid
op die van ivoor
twee paar donkere ogen
ontmoeten elkaar
in de hartstocht
van het moment
lezen liefde
als handen en voeten
elkaar krullend
omhelzen
in een woeste dans
zweet parelt en warme tranen
genieten………zij …hij…wij…ik…jij
het wordt lente
fluistert de wind koelte
door het geopende…
Zelfgekozen catacomben
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 180 het mes
werd zwaard
en triomfeerde
in arena’s
de duim omhoog
als bloed uit
tegenstanders spoot
voer voor de hyena’s
jouw zinnen
trekken witter weg
als mijn pen
zich scherpt als mes
en ik jou uit
de zelfgekozen
catacomben trek
van je ivoren toren
ons tweegevecht
op wit papier kent
geen genade er gaan
koppen rollen op a-vier…
Café Billard
gedicht
4.0 met 8 stemmen 8.917 Ik heb het tegen Gijs met vijftig
tegen honderd afgelegd
zijn oud-ivoren hoofdje, zoëven
vlot geraakt uit het vertrouwde
groene licht, hangt met een blij
gezicht boven de bar
zijn dorre handen vatten met een teer
gebaar het borrelglas, hij zegt
ik ben al bijna tachtig jaar
u bent nog jong dat komt nog wel terecht.
---------------------…
testament op tijdloos perkament
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 379 het was zijn burcht
waarin wit ivoor
de torens altijd
draaiden richting God
met zijn hand
op de kantelen bezag hij
graag onderwijsgevend
het wetenschappelijke land
nu drommen mensen
naar de ophaalbrug
rouwen volle zalen maar
zijn stem komt niet meer terug
opgebaard in eeuwig zwijgen
testament op tijdloos perkament
zijn…
Kabinetsdeformatie
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 72 Het is der Lage Landen grootste schande
Het is bijkans 't echec der politiek
En toch - ik zeg het heel diplomatiek -
Geen watersnood lei deze club aan banden
Orkanen troffen als nog nooit tevoren
Het bolwerk van de witteboordenkliek
't Hield in de tang het toeslagenschandaal
Gevangene in een ivoren toren
Ging over lijken, een en andermaal…
Jouw stem
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 76 ik begrijp nu
waarom jouw stem
mij zo boeit
het geluid zorgt voor
een hormoontje dat
in mijn bloedbaan stoeit
waardoor mijn
knuffeldrang groeit
na iedere circulatie
ik in consternatie
heel verlegen word door
dit opmerkelijk gevoel
pas als je lach
zijn warme ziel strelende
klaters laat horen
breekt de ivoren toren
waarin ik…
De vurige hoop van alle tijden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 53 Fatum duldt geen
uitstel zelfs niet voor
de onsterfelijken onder ons
Zeus ketent de held
aan een rots
de adelaar koning onder de vogels
Kijkt hoog in de bergen uit
naar de avond
hij vliegt elke nacht
Naar zijn hulpeloze prooi
Prometheus’ geschonden lijf
wat nu als Zeus
Uit zijn ivoren toren was gekomen
Prometheus op de schouders…
Jouw ivoren torentje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 103 de diepte
van je ogen dalen
om de warmte uit
je liefdeshart te halen
langs je wimpers
naar de fronzen
in je voorhoofd krullen
om ze met begrip te vullen
zoveel lieve woordjes
in je oren fluisteren
dat de haartjes op je arm
rechtop mee gaan luisteren
wij gaan spelen en
zullen in je lach verdwalen
als ik je tenminste uit jouw
ivoren…
Zang (Leonoor, mijn lieve licht)
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.559 Maar tot troost en komt er geen
Uit de ivoren slootjes*.
Houd uw eigen slaaf te râ*.…
biljartspel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.033 het biljartspel is zeker een der overbruggingen
in de dood, tussen de afwisselend
omgebogen ruggen der geblevenen
klinkt het ivoor onomstotelijk nog tweemaal.
het bestaan is als een loper tussen de kamers,
die eindigt voor de deur, de blik uit het raam
tot waar de bomen sluiten.…
Vrouw
poëzie
2.0 met 13 stemmen 4.942 gedrochtelijk staan wij en massaal geheven
tegen de rottend-paarse hemel van verlangen
hijgende nacht
mijn vale handen tasten even
het slierend kransen van uw blauwe haren,
die, gif en scheemring, vachten hemel waren
over al-ruimte, uw gelaat, ivoor ovaal,
waarin uw ogen, spitse spleten, hangen:
een groen signaal.…
Uitgesprookt
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.011 als een weegschaal steeds
wordt gemanipuleerd
en zinvolle argumenten
worden doodgezwegen
-lente was nooit winters
de zomer kende geen kou
en regendruppels in de herfst
droogden altijd op in blauw-
ze is het strijden zat
wist zijn handtekening
uit haar levensverhaal
begraaft zijn opdringerigheid
in de schoot der aarde
afgedekt met ivoor…
orgeltrappen op zondag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 148 niet uit verveling maar een onheus
verlangen om de muziek te splijten
die me heeft verwond, de hoogte
van het celibaat ketst tegen trage muren
zonder vrees, want hij die vreest
is niet almachtig
zwart wit, de ivoren toetsen met bloed ingelegd
hadden de eerste dood met stokken
en pijlen diep gekwetst, geen soldij maar
gratis navelstaren achter…
Dieet
gedicht
2.0 met 45 stemmen 16.317 Het is nu een zaak om weg te kwijnen
tot een rekstok van ivoor.
---------------------------
uit: 'Alle goeds', 2001.…
Onbewuste schatten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 176 Het is zijn prachtig wit ivoor,
door een fluwelen roze sprei omgeven.
Een schat, waarvoor
ik alles wat ik heb zou opgeven.
Toch blijft hij zo bescheiden, zo beleefd,
alsof hij zich niet bewust is van de schatten die hij heeft.…
oplage: 150
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 608 een dichter mag niet lachen, niet bekoren
hij zal z’n pen in gal en alsem dopen
dan gaat een bovenwereld voor hem open
daar wordt de warme ziel door hem bevroren
hij waant zich heer in een ivoren toren
ver boven het gepeupel op de grond
hij kijkt met haviksogen in het rond
en smijt met nevelige metaforen
naar hen die hem niet lezen en niet…
Verlaten terrein
gedicht
3.0 met 106 stemmen 25.764 .'
------------------------------------------------------
Uit: 'Ivoren toren te huur', 1997…
Muze van het heimweelied
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 278 De deurbel klinkt indigo
zonder echo, of een verlangen
in het licht van gevoelens
drijven wolken wollig
op klanken van
melodieuze heimwee
kitsch verstaat de schoonheid
van twijfel
die jou is toevertrouwd
en naast elkaar verzameld
in ivoor en porselein
geldt de wet van herhalen
tijdens zielszware voetstappen
op een in inkt verlaten…