197 resultaten.
Nieuw de nacht
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 693 Trillend lekt de maan
zilte melk op je amberhuid
zacht je vingers, los je haar
wind waait lauwe druiven aan
Ik drink je lach, je oogopslag
jaag je tong op drift in mij
hoor de krekel, hoor hem niet
glijd en val in leegte diep
Voor even één, de eerste keer
voor even nergens, niemand meer…
Vierdimensionale zomeravond
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 481 Waar ik sta
bestaat de wereld
uit wuivend grasland
en het lied van krekels.
In het westen
koestert de ondergaande zon
roodgewangde wolkenkinderen
aan haar borst.
Tijd vertraagt,
rekt zich geeuwend uit
en legt zich te slapen
tussen de zomerbloemen.…
zonnewit
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 682 dat ik verdwaal
in poëzie
en stemmen hoor in woorden
vragen aan de dag
dat je dan glanst
vast aan het licht
en zonnebloemen
als een lentedorp
in strohoedgeel
diep in oneindigheid
de groet aan bogen
- zonder schaduw -
en aan gekleurde krekels in geknotte bomen
die gezichten naar de deuren
dragen
dat ik verstil
uit verte…
de zon scheen regen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 523 ik sprak je in het gaan
je lachte met me naar
een spaanse halve maan
de zon scheen regen
en een onweersbui
afscheid temperde de hitte
die ons te wachten stond
de reis was nacht en jagen
op een morgenstond die
vakantie straalde in bekomst
krekels spraken met je stem
een onophoudelijk missen
het was geen gissen naar gevoel
want…
Verdwenen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.346 Schim van gisteren
De laatste kruimels veeg ik van tafel
En grijp naast de wollen roes, de wolk
Ons draagvlak
Ergens onder de glazen stolp
Dan verbreek je de lijn
En ik gis naar waarom en wie en hoe
Dan spijkert een sluimerende beul me vast
En je haast je naar de flits
Ik schud de bijtende kevers van het vel
Terwijl een zomerwind jouw…
VAN TUINJONGEN
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 221 TOT SPIEGELAAR
De wolken zijn nomaden
Gaand boven land en zee
Ik reis nu met ze mee
Begrijp waarom ze baden
En hielden hun tiraden
Mijn ouders, dominee
Zo boven, zo benee
Geen wraak, enkel genade
Ik kan Karina zien
Ze tuurt over het water
Leeft tussen toen en later
Ik zie de kleinste kever
Ik ben de grootste wever
Van voorgedrukt…
Hart en ziel
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 388 de zon glimlacht
een mooie lentedag
vogels kwetteren
een lieve lust
bloemkopjes duiken op
vanuit dorre aarde
ijverige miertjes sjouwen
zich een bult
aan een te vroeg overleden kever
ik zit in mijn voortuintje
met een boek op schoot
mijn gedachten dwalen af
naar een gevulde moederschoot
waarvan het kindje
gisteren haar mama
wist te…
VOELEND ZIEN
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 195 De grootse blijdschap van het heden
wordt veelal geleid door
sterke stroom in kabels en draden
die
geliefde speeltoestellen
wilde beelden en sterke klanken
een wijde blik over de wereld
tot leven brengt
maar
daarbij heerst nog het geluk
dat verfijnde vreugde
bij
buigend hoog grasland vol wind
speurende vlinders en kevers
kleine vlammen…
Kringen in kalmte
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 194 Wellicht geen zaak van leven en dood,
een blauwe kever in de kleine hand.
Ik weet niet wat er nou eigenlijk toe doet,
of wat ik zie ook werkelijk bestaat.
Misschien een kras in het gemoed,
gewoon alles wat niet geruisloos voorbij gaat.…
Denken.
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 859 De zon vlijt zich neer in de armen van de zee
De nacht jaagt de dag op de vlucht en de vogels zwijgen als het licht verdwijnt
Je kunt alleen nog krekels horen
Je kunt denken aan geld, je kunt denken aan goud
De jaren die vervliegen en aan de dromen die vallen en opstaan
En zoeken in gedachten naar het grote waarom
Maar ik denk aan niets, ik denk…
Stel...
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 153 Stel dat je eens heel alleen bent
Met een zwoele zomerwind
En het tsjirpen van de krekels
En een rups die zijde spint
Stel dat er geen mens te zien is
Gul de zon die jou daar vindt
En een roodborst met aubades
En een haasje dat wat sprint
Stel dat je daar niet vandaan kunt
En de maan is goed gezind
En een kelk schenkt volop nectar
Van…
een soort sonnet
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.043 En als het zo stil wordt, ’s avonds
dat de bomen niet meer ruisen
dan weten we God fluistert
zachter dan anders
En als tenslotte niets meer ritselt
geen krekels meer, geen kikkers meer
het drijvend blad van de waterlelie zwijgt
dan weten wij dat we geheimen zijn
dat wij niet mogen zijn
maar zijn.…
De nacht is veel te groen
gedicht
3.0 met 24 stemmen 9.996 De nacht is veel te groen
om krekels van het
blauw te onderscheiden
waar is het licht
dat leeggezogen weiden
uit hun stramme schaduw dwingt?
Je hoort geen stilte
die luider snikt
dan legers meeldraden
- ze vechten voor wat licht -
schrijf met glazen woorden
de scherven op hun dode bloemenmond.…
Over het dichten
gedicht
2.0 met 37 stemmen 26.217 Ik kan schrijven waarover ik wil
alleen: lang niet altijd wil ik en ook
het onderwerp moet bij mij horen
En zulke onderwerpen zijn moeilijk te vinden
ze moeten je in de schoot vallen
en dan plots denk ik: hé, dat hoort bij me
Zo ben ik een nachtegaal in de herfst
een krekel in de nazomer, een kind
van het late seizoen: ik ben oud
Met…
Uit haar handpalm blaast ze sterren.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 938 Violetje danst haar dansje
lichtvoetig voor het woudpubliek
tjilpend musiceren krekels
Een suite van de nachtmuziek
haar voetjes zweven hemels licht
langs de paadjes door het bos
haar grootste lief is Maneschijn
die zachtjes straalt op het koele mos
waarop dauw rust als diamanten
twinkelend als de morgen gloort
uit haar handpalm blaast…
hoeve Bouwlust
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 118 hoeve Bouwlust heeft verloren
en is nu een eenzaam krot
de deur staat nog wel open
maar de planken zijn verrot
griezelig kruipt er schimmel op de wanden
in de voortuin zwiept de wingerd
ferm zijn takken door het raam
tussen distel en brandnetel
ligt een bordje met een naam
dat verpulvert onder mijn handen
er knagen kevers aan de balken…
Komboloi
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 404 onder 't zongebleekte scherm
bij de vruchten van zijn teelt
ligt hij gapend in de berm
wachtend op zijn clienteel
vingerkotend wordt geteld
hoeveel schapen hij moet scheren
wijl de krekels in het veld
zonder zorgen concerteren
kralen schuiven af en aan
distelbossen moet hij maaien
langs de huisbaas moet hij gaan
en opnieuw het land inzaaien…
licht
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 831 De krekels die langs de weg te horen zijn
doen me denken aan vroeger
nu het voelen bijna weg is en het weten
overal.…
stille middag
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 681 in middagstilte aan het Drentse veld
waar krekels ongewis
hun tsjirpen laten horen
de vogels heel ontspannen fluiten
in overgave aan hun eigen toon
zelfs bomen wachtend luisteren
het gras zich neigt naar elke kleur
daar wil ik heel alleen voor jou
mijn allermooiste spel
over de velden sturen
de piano laten zingen
over stilte
in mijn eenzaam…
Houd de kever uit de maand..............
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 161 Tribunalen door de Kerk aangespannen
slaagden niet
ook maar één insect te verbannen
Mei houd daarom voor ons gezond
uw kever koud onder de grond!…
Stilstand
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 457 Ik pluk verlate bloemen
uit eigen rozentuin
en oogst van schrale malus
de allerkleinste appels
de rode berberis omrandt
het dunne gras in 't veld
waar onkruid nog wil bloeien
maar muurbloem wacht op herfst
toch tjirpt in stille middagzon
de krekel mateloos
en is de snelweg verderop
nog nauwelijks te horen
als ik me neerleg bij
de…
Naïef
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 307 Teveel cynisme is ook niet goed voor een mens
Ik zou je het heus wel door mijn roze bril laten zien
als je niet schamper de andere kant op blikte
Meld je maar aan bij Luck Ensurance BV en
verzeker je ervan dat er nóóit iets mis zal gaan
Misschien zie je daarna dan wel de zomer (en
de meeuwen en de kleuters en de kevers en de zee)
Of mekker…
De bloem
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.794 's Ochtends als de vogels beginnen
bij 't krekelen van de kreek
zie ik de zon, die maakt
dat met haar stralen, net als toen,
langzaam in mij ontwaakt
de levensvreugdebloem…
Onder de pompelmoezen maan
gedicht
3.0 met 59 stemmen 23.921 Onder de pompelmoezen maan
Op de oude schommel
Als op een droom van vroeger
Scharnieren knarsen
Krekels zwijgen
Onkruid
Schiet uit het droge zand omhoog
Zaden zijn verdord van de hitte
Lelies bloeien niet verder
Algen vertroebelen de vijver
Je bent er niet
Er is brood en wijn
Je bent er niet
Pompelmoezen maan
Fruit en wijn
Dompelpomp…
dorp
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 153 waar is het dan, dat dorp
met pleintje, omzoomd door bomen
waaronder bankjes staan
niet bezet door mensen
waar de zon door bladeren schijnt
lucht trilt van warmte
luiken van omliggende huizen dicht zijn
gekko's gevels bestormen
krekels vleugels langs elkaar strijken
daar zou ik willen wonen
alleen, met boeken
soms, heel soms
met mensen…
Gedachte aan zee, strand en duinen
netgedicht
3.0 met 57 stemmen 1.228 Witte vlinders incognito
dansen graag in de wind
ook vermomd op een oude fiets
wij rijden in gedachten terug
naar een moeiteloos voortbewegen
op meer dan luchtledige banden
in ons nog onbevreesd bestaan
naar huis was samen verder
terwijl de krekels tjirpten,
gelukkig zijn kostte geen moeite
bij een maagdelijk witte maan
de eerste…
Nou Camp - beslissende strafschop
gedicht
3.0 met 423 stemmen 47.099 Ik buig het hoofd voor felle tegenwind, die uit
open monden giert en fluit en zie voor me
in het gras een kever glanzen in volmaakte
onverschilligheid. Hoe ook hij ontkwam aan
46 snelle voeten en de vernielzucht van de tijd.
----------------------------------------
uit: Kritische massa, 2001.…
Moestuin.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 2.579 Hij stalde de spade in een plag en wrong
wat denkbeeldig zweet uit zijn pet,
gaapte naar een kever en voorspeldde
droge hooimijten uit een vleugje knalpotgas.
Doar, zei die, krieg ie een kei van in oe
vel, jong. Perkament dacht ik, rimpels
bedoelde hij. We speelden generatiekloven,
dat is traditie.…
Kafkaësk
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 112 Ik was als Gregor, daar ik transformeerde
Ik werd geen kever, maar een lieve hond
Ik twijfelde, het leek me niet gezond
Tot ik besefte dat dit mij iets leerde
We waren één, hoe ik me ook verweerde
Met alles één, met alles wat bestond
Mijn rouwen om zijn dood was ongegrond
De tijd stond stil, toen Kairos mij dicteerde
Zoek niet zo driftig…
zomerimpressie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 289 bomen fluisteren hun bos
kevers knagen bladeren leeg
wat kale toppen krijgen
van de wind een warme veeg
de zomer vlijt zich neer op mos
de bosrand langs voorbij de wei
een bloeiende strook hei
akkers met hun diepe voren
balen hooi en resten koren
het geelstro van de boerderij
die zomer heb ik in mijn hand
de geur gegrift in mijn…