Alle inzendingen over kinderharten

woorden sloegen terug maar het verbaal verhaal had nog een staartje machteloos sprak het servies zijn scherventaaltje je zag de angst en chaos in zijn blikken, hij was voor even geen partij en blij om in jouw armen zacht te mogen snikken vertrokken is geweld kijkers gaan nu weg alleen jij had het lef om in te grijpen en zo dit kinderhart…

demonische zee dringt hier door mijn raam staat open en ik laat als iemand die daar ginds de brand bespeurde mijn venster hier wijd openstaan met het brandmerk van een vervolgde in de rug met het keer op keer weer openrijten van een wond voor wie ik niet bestond gelouterd openbrak vol deernis en mededogen voor ‘ t bange kinderhart…

De makke is dat ik het nooit zal leren een stukkend kinderhart te repareren.…

Hij zal ze troosten de treurende kinderen wier levens compléét zijn verward- wier onschuld verwoest werd door de goddelozen, de móórders van een kinderhart!…

maar ook geen kind Gevangen in de nacht En 's avonds huilt ze zacht Tot haar dromen haar bevrijden Uit haar wanhoop en haar lijden En laten zweven in de pracht Ze wil alleen maar schrijven Om stil, alleen en klein In haar wereldje te zijn En daar te kunnen blijven Ver weg van heel haar leven Een wereld, veel te hard Voor zo'n klein kinderhart…

oh Heer van MegaWup Bonus en Luchtkasteel uw wuppies zijn op kinderharten staan op breken zo teer nog in de knop gelukkig is er nieuwe kans tot dokken blijft vooral onze kinderen lokken voor één spankaart het wuppie stickervel wij kunnen ze nu zelf plakken met karton en wollen draad gekleurd voor pluiseffect met oogjes uit de knutselshop…

Einde aan de voorzichtige passiviteit; de ziekenhuis stekkers en stoppers van een kinderhart dat men aan de monitor legt; dat door het falen van zijn essentiële functie een recht op een dynamisch kinderleven wordt ontzegd. Met Peter zal het weldra beter gaan; als er een hart klopt dat nieuw leven pompt in zijn kinderbestaan.…

De zee nam meedogenloos Dit keer van het land Ineens met grote kracht Op gruwelijke wijze Meedogenloos Het werd immens verdriet Wereldomvattend Onbeschrijfelijke onmacht De wereld weent Weet niet hoe Gezichten grauw en verdoofd In hun ogen de gruwel De onmenselijke schreeuw Koortsachtig zoekend naar anderen Hoop Kinderharten verschrompeld…

O geef me wijsheid en vertrouwen, moed en licht om toch die ene stap te zien die ik moet zetten, om met een kinderhart de toekomst tegemoet te gaan al ben ik dikwijls dwaas en ijdel, traag en boos. De naam mij ooit gegeven was toch roos, Op de avond van mijn verjaardag.…

Vul elk kinderhart met uw goedheid en laat piet wat lekkers strooien. Er zijn nog genoeg dagen in het jaar om met modder te gooien. Het is bijna 5 december en dan zit het er bijna op en amerigo zal dan ook wel vol zitten dat arme beest. Wortels en stro zijn weer op en voor ieder kind een gevulde zak. Voor ieder kind een gevuld hart.…

voortgaat na een tijd waar angst regeerde rond een wereld waar geloof en hoop niet langer heilzaam waren, maar de diepte van terreur zijn voorrang zocht in sterren die hun hemel riepen en in ogen die niet langer huilen konden door de geur van veel te vroege dood angst trok cirkels van paniek dwars door plechtige gevoelens en een kinderhart…

Ach ik ken ál diezelfde zonden, Ach ik lijd ál diezelfde smart — Diezelfde 'andre kindren' wonden Mijn kinderhart! Ach 'k kom die tijd niet meer te boven, Hoe ik ook doe en wat ik wens — Ik moet toch altijd weer geloven In een 'groot mens'!…

Ons hoofd hoort weinig van wat niet in woorden woont maar wat ten diepste juicht in warme kinderharten. Laat ons maar knielen en aanbidden zonder schroom. Laat het maar kerstmis zijn, met zelfs een beetje vrede.…

een droom, die op kan klaren, en is geen droom; vervulde wensen baren steeds nieuwe wens, en 't kan niet stille staan, mijn hart, en 't gaat en gaat van in der eeuwen, en bouwt en bonst en breekt en bouwt, en tart al wat Gewoonte of Wisheid tegenschreeuwen, zoekt smart in vreugde en dan weer vreugde in smart, - week kinderhart, ontembaar…

Ik voel mij als een kindje, Dat 's zomers buiten logeert, En alles heeft, wat haar hartje, Haar kinderhart begeert. De lieve, rijke gastvrouw Geeft uit haar overvloed Het kindje daaglijks bloemen En vruchten, rijp en zoet.…

Arm kinderhart! bang-turend in 't verlangen, smart-glinstrend ziet het levenslicht u aan; laat mij in eenzaamheid uw schoon erlangen opdat ik moge in bloesems openslaan. Een duistre nacht die wuift de ziel mij open en moe-gepeinsde dromen balsmen zacht dit willend hart, stervend in willoos hopen.…

daarna weer gaan Maar steeds vaker Loopt het mis Is de stroming aangepast Is het beeld wat ik ooit had Doorgerot en aangetast Niet datgene wat ik dacht Maar wat het nu is Brengt het heimwee in mij voort Naar wat ik zo node mis Ik kijk er niet meer van op Als het gebeurt Neem het maar zoals het gaat En laat al zoals het komt Een kinderhart…

mijn trillende telelens zoemt jou dichterbij wil wel eens zien hoe vergrijsd jij oogt zag zo al, gaandeweg, de kleur verbleken hoe jouw hoofd het doorleefd vel nog kennelijk gedoogt ik denk zowaar terug aan mijn ouden van dagen waar de zoete babbelaar uit het vierkante blik dat de schoorsteen sierde, mijn kinderhart deed…

zoekt smart en vreugde en dan weer vreugde in smart, - week kinderhart, ontembaar hart der leeuwen, mijn mensenhart, - o mensdom in mijn hart!... 1892…

Terwijl het water zacht pruttelend twee eitjes gaar kookt half zacht en ik een sinasappel pers praat ik met jou mijn moeder achter glas vandaag is het alweer vijfenvijftig jaar gelee dat onze Leo sprak "mama is dood" wat er toen in me omging ik was nog maar een kleutermeisje van amper vijf jaar kan geen pen beschrijven tranen in een kinderhart…

Menig kinderhart lijkt al in beslag genomen door een geloof in hem zo innig vast. In al die kinderogen valt de vraag te lezen: ' wat zal dit jaar het oordeel van de goedheiligman zijn? ', ' mag ik delen in zijn royale vreugde of gaat zijn garde vooraf aan de marsepein?…

Nog even en dan zingen stille kinderharten het van oudsher meest gezongen kerstlied op aarde. De sneeuw valt betoverend tussen ons neer het fijne kerstlicht dwarrelt als kristallen suikervlokjes krachtig, vanuit schoon bezongen hemelse sfeer vallen ontelbare kleine witte stukjes wereldbevrijdend vredig ..…

lange wintersleur sublimiteit van kleur en geur lieve lenteboden die een bevroren hart ontdooien onder naakte bomen ontwaken frisse dromen dat de dood maar even slaapt en de kiem van het leven blijvend waakt in het land van sneeuw en ijs herboren lijkt uw blankheid zo volkomen zuiver zijn uw kelken als een communiekleed waar alleen een kinderhart…

Maart, Maart, Toch ben je ons waard: Omdat je zwijgend een wenk in het leven Aan ons wilt geven, Wenk, die het kinderhart dankbaar bewaart, Buiïge Maart! Maart, Maart, Roer vrij je staart: Want je leert ons: na het kwaad komt het goede; 't Zeegnen nooit moede, Schept God de vreugd uit het lijden der aard, Leerzame Maart!…

.*) Het was alsof, terwijl ik keek de tijd weer omgekeerd verstreek, en of ik, zonder spijt of schuld, een kinderhart is zo gevuld, daar zelf iets aan het zoeken was waar ik, een leven later pas, van weet dat het onmisbaar is nu ik het mis.…

In het land van sneeuw en ijs herboren lijkt uw blankheid zo volkomen zuiver zijn uw kelken als het communiekleed waar alleen een kinderhart is mee bekleed Roze klokjes van hyacinten, zijdezacht, Heerlijk geurend als een milde zomernacht.…

geliefde Mokum de pianoman met de hoed dames van allerlei pluimage zelfs uit Den Haag al dan niet lyrisch door Spa plat geraakt zij werden door de kok met spaghetti en gebakken piepers met marginale vitaminen inwendig vermaakt Dickens zou zich hier in herkennen dat in grote mensen tijdens zinnige en onduidelijke momenten nog een kinderhart…

Elk begrijpend bloeden van ons hart aardse eeuwigheid in mooiste bloei, stralend als een huppelnd kinderhart. Wij geven niet om jammerlijke groei, de ruzie die ons innerlijk verteert.…

raakt bezweet dit alles door een klacht over dierenleed Zijn paard moet ie nu definitief laten staan wat wordt de Goedheiligman aangedaan De Pieten al die tijd niet stil gezeten laten het nu ook al afweten Ze zijn in Pieten-staking gegaan arme Sint is zo ontdaan Ze vinden zich ietwat te zwart maar boeit dit menig kinderhart…

Tezaam met kinderhart, het is voorbij. Wat rest is een achterwerk boven mijn hals stil en schoon te houden, zoals die boven mijn benen onder mijn rug ook zwijgt en ik schoon moet maken.…