2115 resultaten.
PLATANENTAAL
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 De boom van de kust
der Middellandse zee
verspreidt door Drachtens winkelbuurt
met zijn opwekkende bladerglans
bruisende lust tot zoekend
kiezen besluiten en kopen
geeft verkwikkende schaduw
aan hen die zich verpozen
genietend van drank en goede spijs
brengt uit Zuid-Europa
gezonde levensdrift
én
lome gemoedelijkheid
naar 't geweldige…
In eeuwige slaap
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 160 Door doornen getergd
in onwetend bestaan
vloeide 'n druppel bloed
achter donkerraam
een hof 'lijke slaap
van eeuwige nacht
sluipt
in brocanten gewaad
onverwacht
lippen rozenrood
ogen als smaragd
onsterf'lijke dood
wachtend vol smacht
honderd jaar geduld
nevel drijft voorbij
in zilv'ren gedachten gehuld
kust hij haar vrij…
Schoen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 137 Zie de wind op de golven
fel blazend op de kust
De kustlijn van ontzettend veel schuim voorzien
met daarin verwrongen schatten van de zee
door schepen
gelost, gedumpt, maar bovenal verloren
zijn eenlingen, zoals daar is die schoen
versleten zool en zonder veters
Wit van het zout; ietwat uitgeslagen
helemaal niemand meer die hem past…
Zondvloedt in spraakwaterval
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 184 met ongeduld
handen vingeren
het meer willen weten
0ren die de woorden zijn vergeten
van mijn stem
die rustig uitlegt hoe
het zit en wat er is gezegd
je wispeltuurt
in tegendraadse argumenten
breekt onweer los uit elementen
zondvloedt in
spraakwaterval
dempt de put met kalf en al
ik zag het overtrekken van
een koudefront kuste…
bruiloft in Valkoog
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 280 botervet en vers gesneden
zo liggen de graslanden in mijn herinnering
ik zie hoe hij zijn hoed afneemt
haar kust
naar mij omkijkt
en glimlacht
kinderen dansen muziek aan de touwen
van de klokkentoren
hij loopt weg uit mijn schaduw
licht vloeit
tranen spatten tegen de hemel
ik aarzel nog
twijfel wortelt diep onder de zerken…
Nieuws uit de natuur
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 138 ik sprak een boom over mijn zorgen
het ritselen van bladeren zei me niets
ik omarmde een eenzame rozenstruik
haar doornen voegden pijn bij boze bergen
en watervallen van verdriet
ik kuste de grond waar jij ooit liep
onder het gras, pissig groen
van jaloezie, siste de slang:
deze appel is nooit gegeten
door een eva, een helena van…
Het water extra zout
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 103 Behalve zij,
die de kust
in zout verdronken
haalden
Zo zout.…
Geketend
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 359 ik ben de vogel
in jouw kooi
ik zit geketend
ben jouw prooi
ik heb geen vrijheid
en geen rust
jij bent de kaper
op de kust
in alle straten
zwerft jouw naam
jij bent de gluurder
door het raam
jij houdt mij vast
in ijzeren greep
jij kent het klappen
van de zweep
jij bent mijn dader
en mijn angst
wij halen adem
maar…
Herinner je (niet)
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 269 missen zal ik je (niet)
herinner je (niet) wat wij hadden
sluit je ogen (niet) om te zien hoe wij kusten
denk (niet) aan mij als je mijn parfum ruikt
proef mij (niet) wanneer jij je lippen
op een ander zet
kijk je naar de hemel,
zie hoe groot het werkelijk was
dat (zo men zegt)
zelfs daar grenzen bestaan
en wanneer je over je vinger…
Zangeres van het duisterbiotoop
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 266 Zij weet hoe de nacht in het duister ademt
door heengaan van heimwee kust zij de zee
alles dat verloren lijkt
is niet langer zeewaardig
neemt het vulkanisch landschap
in haar dodendans mee
voel hoe de wolf huilt
in het duisterbiotoop
in dierlijke commercie
van het landenconflict
bemerk hoe tranen zich banen in beekjes
terwijl het…
Spinnewiel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 163 Tot de Zon de Maan weer kust
Egeltje in nestje rust
Laat de nieuwe dag beginnen
Laat de spinnewielen spinnen!…
Op weg naar het Noorden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 Met de Warme Golfstroom
langs de Scandinavische kust
de Noordpool bereiken en kijken
of de vlag van zeventig jaar
geleden er nog staat ondanks
het geweld van wind en kou
Aan de rechterkant maakt een straalvliegtuig
onderweg naar Noord-Amerika zijn sporen
hoog in de lucht van gemiste, onbegrepen kansen
De koude doet de ogen tranen
een ijsbeer…
hun vlucht is pijlsgewijs
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 444 ganzen vliegen
wieken met hun vleugels
langs gebruikte lucht
verklappen, zachtjes
maar wel duidelijk
de resten zomer
hun vlucht is pijlsgewijs
de kusten langs
waar zee en zand
voor ieder die daar strandt
een golfjesmaal serveert
van vis en schuim
vleugels wieken
klappen zachtjes
verenonrust in de nacht
de wei als nachtverblijf…
de maagd uit Betlehem
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 470 ik hang me
aan het kruis
jij nagelt mijn
handen met spijkers
een moordenaar met banden
doorsteekt
mijn zij als bloed
niet vloeien wil
en vocht van langzaam
dood zo uit mij loopt
de wereld dondert
in elkaar als jij
mijn voeten kust
lust is weer herboren in het
strelen van de doornenkroon
de hete striemen
op mijn rug,…
Ieder schelpje, elke steen.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 60 wij leven in een pressure-cooker
aan de leiband van een virus
een koekje van ons eigen deeg
bewogen door een judaskus
hoop blijkt ijdel
opgehouden handen leeg
maar hier - langs deze hete kust
verzamel ik wat zee mij schenkt
van schelpjes slakkenhuis en steen
al wat de zee bij vloed mij brengt
en wat mij vrede geeft en rust
van ieder…
Land
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 55 Mijn platte land van sloten, rivieren,
van weilanden, rijen bomen,
van een kust en van duin,
van zeilboten.
Waarin nu zoveel andere mensen komen wonen
die zich hier langzaam nestelen,
hun kinderen over 'mijn' land praten
die elke zomer naar het land van hun ouders vertrekken
en niet meer weten van welk land
ze 't meeste houden…
Zee boven de zee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 55 Er drijft een dunne zee
boven de zee, ik zweef
overal, oneindig
tussen voorouders
en ongeborenen
De zee kust en speelt
trekt me onder water
mee in hoge schuimkoppen
die uiteenspatten in mijn
nieuwe regenboogslierten
over de zee, van de zee
de barende zee
verzwelgende zee
verdampende zee
die diepten van dalen
maakt, scheppende
duisternis…
Het verlangen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 111 De reis, de bestemming en de rust
Ik ben vergeten waar ik ben
Mijn geheugen daagt mij uit en sust
Zo snel als een schot
Die voorbij raast
Het is al te laat
Mijn reis niet bewust
Ik ben aan het overleven zonder adem
Ik stik in de rust
Met afleiding als lust
Ontspanning naar een leegte die mij kust
donkere gedachtes maar de regenboog in aanzicht…
zomer rond het middaguur
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 951 Zij is gestreept de koe , een Lakenvelder
en daar een ijscoman die over het fietspad
scheurt zijn kar blinkt citroengeel
de koeientong krult paardenbloesem uit de wei
en kust de grutto mijn gekke vogel mijn droeve tango
bedek de rieten daken plavei mijn klinkerpad en
laat papavers kikkers zoenen
omhels de zon op het allerhoogste punt…
net voordat
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 797 mijn ogen dichtgaan
op de rand van wakker, slaap
zakt een waas over mijn netvlies
tel ik reeds mijn eerste schaap
net voordat mijn ogen sluiten
op de rand van lui of loom
staar ik naar gewitte muren
wacht ik op een nieuwe droom
net voordat mijn ogen dichtgaan
op de rand van waken, rust
zak ik weg in witte watten …
totdat jij mij wakker kust…
ontwaken
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.302 in vers vertrapte aarde
staan mijn voeten
onwennig
ik volgde je lach
en de ronding
van mijn verlangens
jij draait je om
en vraagt waarom ik hier ben
of ik je ken
de aarde zuigt
mijn woorden zacht naar binnen
verlies mijn zinnen
en mijn eigenwaarde
doch zonder een geluid
beroer je zacht mijn huid
kust mijn koude lippen
terwijl de ochtend…
De laatste trein
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 928 Een traan stroomt over haar wangen,
haar blik vol verlangen,
kust ze hem voor de laatste keer.
En vraagt zich af:
wanneer zie ik hem weer.
Haar schouders ineen gedoken,
zo loopt ze naar huis.
Van alles is ze verstoken,
eenzaamheid wacht haar thuis.
In de verte nog dendert de trein,
en de klok tikt maar door.…
Vlammende stilte
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 712 Straks loop ik door herrie gebogen,
als de dag de nacht vaarwel kust ...…
Vervlogen
hartenkreet
3.0 met 59 stemmen 2.182 Hij kwam en nam haar liefde
Tot hij stilletjes weer verdween
Zijn zalige geur was vervlogen
Een donkere schaduw verscheen
Zij wist dat hij eens zou gaan
Een dikke traan over haar wang
Ze kuste hem triest vaarwel
Haar warme hart vreselijk bang
Een gebroken ziel vol scheuren
Haar gevoelens ambivalent…..…
kleur en karaat
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 91 jij weet de stenen
kent hun kracht
in de lijnen van
tijd en macht
waar kleur en karaat
de waarde bepalen
kwaliteit door een mooie
setting wordt begeleid
pas als het juweel
gekloofd en geslepen is
na een volle nacht rust
kust het eerste licht kleur
gepolijst met de
ervaring van heden
beziet zij de wereld uit
haar eigen verleden…
Vangen !
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 817 Ik vang de druppels
met mijn handen
laat ze los in
ledige lucht
wil de woorden
toch behouden
tijdens deze
nachtelijke vlucht
veeg de rimpels
langs het kussen
laat de sombere
lijnen met rust
vang de lach weer
in mijn ogen
wanneer de zon
mij wakker kust
ook al zullen
dagen duister,
lang en misschien
eenzaam…
Ochtendgloren
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 544 Ochtendgloren
Een dag nieuw geboren
Het ontwaken van de natuur
Alles is nog fris en puur
Eerste zonneschijn kust het land
Het riet aan de waterkant
Ontwaken in verwachting
Het hebben van achting
Voor het wonder, iedere keer
Dat de natuur telkens weer
Zich niet laat dwingen
Doet haar eigen dingen
Laat elke dag een wonder zijn
Waarvan…
KLACHT
poëzie
2.0 met 33 stemmen 2.958 Mijn vriend zit aan de zij
Van zijne Elize stil en vrij,
En kust en streelt haar zonder vrezen;
En ik mag naauw mijn Fillis zien!
Haar slechts ter sluik een kusje biên!
Kan dit mijn smart genezen?
Ben ik dus niet met recht verstoord?
Heb ik geen reden om te klagen?
De min heeft slechts mijn beê verhoord,
Om mij nog meer te plagen!…
Lentewachter
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 999 donkere tong gegleden-
bevende bomen broos bekleden
met vlok geplozen wintervacht
en vorst gerijpt grenzen verlegt
moe van zijn kil regerend hand
waarmee hij heerste in het land
dat hem ijswekkend had gehecht
wacht het maanlicht schijn gesust
tot lentegeuren zwaar beschonken
haar mysterieuze glimlach lonken
die levenslust ontluikend kust…
Gebroken wit
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 966 Voor Annemiek
Het kan alle kanten heen: soms
spoelt het aan op de kust, neemt
schelpen en wieren mee, soms
lacht het gelukzalig de hemel
stuk.
Hoe ondubbelzinnig het vertier
van meeuwen.
Ben jij dat die eigenzinnig je
initialen in het natte zand krast?
Spat jij spontaan de spetters
in het rond?…